Zestawienie zmian w kapitale (funduszu) własnym jest sprawozdaniem sporządzanym w celu dostarczenia jego odbiorcom informacji o zmianach, jakie nastąpiły w poszczególnych składnikach kapitału (funduszu) własnego, wraz z podaniem ich przyczyn. Ze sprawozdania tego można uzyskać także informacje na temat wielkości przychodów i kosztów odniesionych bezpośrednio na kapitał (fundusz) własny z pominięciem
Udziałowcy zagranicznej spółki niepodlegającej obowiązkowi badania przez biegłego rewidenta wymagają sporządzania zestawienia zmian w kapitale własnym. W szczególności są zainteresowani skutkami wyceny bilansowej rozliczonymi przez kapitał z aktualizacji wyceny. W przypadku jakich składników aktywów należy ująć skutki wyceny bilansowej w kapitale własnym?
Wspólnicy spółki z o.o. (krajowe osoby fizyczne) dokonali podwyższenia kapitału zakładowego ze środków własnych spółki, tj. z kapitału zapasowego utworzonego z corocznych odpisów z zysku. W niedalekiej przyszłości planują również wniesienie dopłat do kapitału własnego w celu dofinansowania działalności spółki. W jaki sposób należy rozliczyć te transakcje podatkowo i jak ująć je w ewidencji księgowej
Przepisy Kodeksu spółek handlowych określają, że wspólnik spółki z o.o. ma prawo do podziału zysku, ale też ma obowiązek, w miarę potrzeby, dokonać dopłaty do kapitału. W uzasadnionych przypadkach umowa spółki może także zezwalać na umorzenie udziałów. Są to operacje, które wywierają wpływ na strukturę kapitału własnego spółki.
Kapitały własne to inaczej aktywa netto jednostki. Odzwierciedlają środki na trwałe zaangażowane w spółce przez właścicieli. Zmiany w kapitale własnym w większości wynikają z przepisów Kodeksu spółek handlowych. Wymogi k.s.h. w tym zakresie są związane z zakończeniem roku obrotowego (ale nie tylko) i mają wpływ na strukturę kapitału własnego. Jak ująć w księgach operacje wynikające z przepisów k.s.h
Kapitał własny (lub inaczej aktywa netto) wyraża wartość składników majątku, do których danej jednostce przysługuje prawo własności. Należą one do założycieli (właścicieli) przedsiębiorstwa, którzy wnosząc swoje udziały do przedsiębiorstwa, nabyli prawo do uczestniczenia w podziale zysku oraz do zwrotu kapitału w razie likwidacji.
Elementem rocznego sprawozdania finansowego jednostek podlegających obligatoryjnemu badaniu i publikowaniu sprawozdań finansowych jest zestawienie zmian w kapitale (funduszu) własnym. Pozostałe jednostki, które nie podlegają obligatoryjnemu badaniu przez biegłego rewidenta i publikowaniu sprawozdań finansowych, zestawienie to sporządzają fakultatywnie.
W poprzednim numerze „Brifu” opisaliśmy podstawy analizy bilansu, w tym aktywów i kapitału własnego. Kontynuując rozpoczęty temat odpowiemy na pytanie, jakie informacje możemy uzyskać analizując składniki pasywów.
Koszt kapitału własnego może być zdefiniowany jako relacja oczekiwanych zysków z inwestycji do wartości zaangażowanych nakładów na zakup akcji danego przedsiębiorstwa. Koszt kapitału własnego określa jednocześnie minimalną, graniczną stopę zwrotu, jakiej spodziewają się z inwestycji w akcje ich właściciele przy danym poziomie ryzyka. Stopa ta powinna być adekwatna do ponoszonego przez nich ryzyka.
W „Brifie” nr 8/2006 opisaliśmy zasady przygotowania zestawienia zmian w kapitale własnym. Poniższy artykuł - na prośbę Czytelników - przedstawia sposób sporządzania tego zestawienia.
Jak ewidencjonować kapitały własne w księgach rachunkowych? Jak ująć kapitały własne w bilansie? Jak sporządzić zestawienie zmian w kapitale własnym?
Jak kwalifikacja umów leasingowych wpływa na dane sprawozdania finansowego? Prace rozwojowe - koszt czy aktywa?
W drugiej części opracowania „Sprawozdanie finansowe za 2002 rok” szczegółowo omawiamy rachunek przepływów pieniężnych i informację dodatkową. Obowiązujące od 1 stycznia 2002 r. przepisy ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2002 r. nr 76, poz. 694) w istotny sposób zmieniły treść tych dokumentów. Ich prawidłowe sporządzenie ma istotne znaczenie, bowiem zamieszczone w nich
Znowelizowana ustawa z 29 września 1994 r. o rachunkowości nie definiuje wprost pojęcia kapitałów własnych, określa jedynie pośrednio, jak należy odczytywać tę kategorię. Kapitał własny, zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 29 ustawy, odpowiada wartościowo aktywom netto, czyli aktywom zmniejszonym o zobowiązania. Oznacza to, że do kapitału własnego zaliczamy te źródła finansowania, które nie stanowią kapitałów
