Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 4 września 2024 r., sygn. II SA/Gd 354/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Krzysztof Kaszubowski Sędzia WSA Jolanta Górska Asesor WSA Jakub Chojnacki (spr.) Protokolant: Starszy Sekretarz Sądowy Aleksandra Głowacka po rozpoznaniu w dniu 4 września 2024 r. w Gdańsku na rozprawie sprawy ze skargi B. z siedzibą w Lęborku na uchwałę Rady Miejskiej w Lęborku z dnia 22 grudnia 2020 r., nr XXI-332/2020 w sprawie ustalenia regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie Gminy Miasta Lębork stwierdza nieważność § 7 ust. 3 pkt 6 załącznika do zaskarżonej uchwały.

Uzasadnienie

B. Spółka z o.o. spółka komandytowa wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na uchwałę nr XXI-332/2020 Rady Miejskiej w Lęborku z dnia 22 grudnia 2020 r. w sprawie ustalenia regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie gminy Miasto Lębork, wnosząc o stwierdzenie nieważności § 7 ust. 3 pkt 6 załącznika do zaskarżonej uchwały.

Spółka zaskarżonej uchwale zarzuciła naruszenie art. 6c ust. 2 oraz art. 4 ust. 1 i 2 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach.

Skarżąca wyjaśniła, że stosownie do § 7 ust. 3 pkt 6 załącznika do zaskarżonej uchwały, minimalna pojemność pojemników do zbierania odpadów komunalnych dla nieruchomości o funkcji podobnej do hoteli i pensjonatów wynosi 1100 litrów. Zdaniem Spółki przyjęte przez Miasto Lębork minimalne wskaźniki wielkości odpadów są nieproporcjonalnie wysokie w stosunku do realnego poziomu wytwarzanych odpadów. Tymczasem ustawa o utrzymaniu czystości i porządku w gminach jednoznacznie wskazuje, że określenie zadań i obowiązków gminy powinno dotyczyć osób faktycznie zamieszkujących lub użytkujących lokale. Spółka prowadzi działalność na niewielką skalę, a pomimo tego do ustalenia minimalnego poziomu odbioru odpadów i wielkości pojemników przyjęto wartości takie, jak dla wielkopowierzchniowych obiektów hotelowych, szpitali czy domów opieki. Przy uchwalaniu uchwały, na podstawie której wyliczono minimalną wielkość pojemników i częstotliwość odbioru odpadów, sytuację małych obiektów hotelowych zrównano z instytucjami takimi jak szpitale, hotele czy domy opieki. Założono zatem, że łączna ilość odpadów (niezależnie od tego czy jest to obiekt hotelowy, czy szpital, czy dom opieki, czy obiekt o podobnej funkcji jak hotel lub pensjonat), powinna w skali miesiąca wynieść łącznie wszystkich frakcji nie mniej niż 12100 litrów, co jest wartością rażąco zawyżoną w stosunku do ilości odpadów realnie wytwarzanych w niewielkich obiektach wynajmujących pokoje lub apartamenty. W przypadku Spółki jest to ponad 6 razy więcej niż faktycznie wytwarzana ilość odpadów w tym obiekcie. W konsekwencji organ naruszył zasadę proporcjonalności, a tym samym wydano uchwałę z przekroczeniem granic przyznanego gminie luzu decyzyjnego.