Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 10 lipca 2024 r., sygn. II SA/Rz 322/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący SWSA Paweł Zaborniak /spr./ Sędziowie WSA Magdalena Józefczyk WSA Elżbieta Mazur - Selwa Protokolant starszy specjalista Anna Mazurek-Ferenc po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 lipca 2024 r. sprawy ze skargi A. C. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w Warszawie z dnia 15 grudnia 2023 r. nr DSE3-K1082-D19029-42/23 w przedmiocie odmowy potwierdzenia statusu działacza opozycji antykomunistycznej lub osoby represjonowanej z powodów politycznych - skargę oddala –

Uzasadnienie

Przedmiotem kontroli Sądu jest decyzja Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych (dalej: "Szef Urzędu" lub "Organ") z 15 grudnia 2023 r. nr DSE3-K1082-D19029-42/23, wydana w przedmiocie odmowy potwierdzenia statusu działacza opozycji antykomunistycznej lub osoby represjonowanej z powodów politycznych.

Wydanie decyzji poprzedzało postępowanie administracyjne o następującym przebiegu:

Wnioskiem z 5 stycznia 2022 r. AC (dalej: "Skarżący") zwrócił się do Szefa Urzędu o potwierdzenie statusu działacza opozycji antykomunistycznej lub osoby represjonowanej z powodów politycznych. Skarżący podał, że od 14 do 28 grudnia 1981 r. wziął udział w strajku w proteście przeciwko wprowadzeniu stanu wojennego w [...] ". W wyniku udziału w strajku rozwiązano z nim umowę o pracę, a następnie pozbawiono możliwości wykonywania zawodu oraz skierowano go do odbycia służby wojskowej w Oddziale [....] Służby Wojskowej w [...].

Decyzją z 7 lipca 2022 r. nr DSE2-K1027-D19029-10D/22 Organ odmówił Skarżącemu potwierdzenia statusu działacza opozycji antykomunistycznej lub osoby represjonowanej z powodów politycznych. Decyzja ta została utrzymana w mocy, wydaną na skutek złożonego przez Skarżącego wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, decyzją z 15 grudnia 2023 r. nr DSE3-K1082-D19029-42/23.

Organ podniósł, że Skarżący nie spełnia przesłanek określonych w art. 2 lub art. 3 ustawy z dnia 20 marca 2015 r. o działaczach opozycji antykomunistycznej oraz osobach represjonowanych z powodów politycznych (tekst jedn. Dz.U. z 2023 r. poz. 388 z późn. zm.) – dalej: "u.d.o.", niezbędnych do uwzględnienia zgłoszonego żądania i uznania Skarżącego za działacza opozycji antykomunistycznej, względnie osobę represjonowaną z powodów politycznych. Skarżący nie przestawił bowiem dowodów, które w sposób nie budzący wątpliwości potwierdzałyby, że przez minimum 12 miesięcy prowadził, w ramach zorganizowanych struktur lub we współpracy z nimi, zagrożoną odpowiedzialnością kamą, działalność mającą na celu odzyskanie przez Polskę niepodległości i suwerenności lub respektowanie politycznych praw człowieka. Tym bardziej, że działalność określona w art. 2 u.d.o. to nie jakikolwiek przejaw aktywności stanowiącej o braku akceptacji dla zastanego stanu rzeczy, a ukierunkowana i prowadzona w ramach zorganizowanych struktur lub w ścisłej współpracy z nimi zakazana działalność na rzecz odzyskania niepodległości i suwerenności lub respektowania politycznych praw człowiek w Polsce, trwająca co najmniej 12 miesięcy. Analizowane oświadczenia świadków oraz pozyskane materiały archiwalne, nie są w ocenie Organu wystarczającym dowodem do potwierdzenia zaistnienia hipotezy art. 2 u.d.o.