Zaprzeczenie przez pozwaną roszczeniom powódki, które mogło skłonić ją do niewystępowania z powództwem o naprawienie szkody i w konsekwencji doprowadzić do przedawnienia roszczenia, nie może stanowić wystarczającej przesłanki dla odstąpienia od zasądzenia kosztów sądowych [art. 102 k.p.c.].
Wyrok wydany w sprawie o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym nie korzysta z rozszerzonej powagi rzeczy osądzonej i nie powoduje skutków erga omnes. Wyrok taki nie może być podstawą wpisu hipotek zwykłych w księdze wieczystej, jeżeli został wydany przeciwko innej osobie (pozwanemu) niż ujawniona w księdze wieczystej jako uprawniona w chwili złożenia i rozpoznania wniosku
We wniosku wszczynającym cywilne postępowanie nieprocesowe jako stronę należy oznaczyć instytucję kredytową, nie zaś Oddział tej instytucji w Polsce. To uczestnik jako instytucja kredytowa, nie zaś jego Oddział w Polsce jest też wierzycielem wierzytelności, która ma być zabezpieczona hipoteką.
Nie może stanowić podstawy wpisu w księdze wieczystej wyrok zaoczny uzgadniający treść księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym, który nie został zaopatrzony we wzmiankę o prawomocności, natomiast jest zaopatrzony w rygor natychmiastowej wykonalności i w klauzulę wykonalności, w warunkach, gdy za wykonalne można uznać jedynie zamieszczone w nim rozstrzygnięcie o kosztach postępowania.
Sytuacja, gdy Sąd nie odebrał od biegłego przyrzeczenia przed przystąpieniem do czynności, ale dopiero na rozprawie, podczas której biegły wyjaśnił opinię pisemną i w całości potwierdził zaprezentowane w niej stanowisko, nawet jesli narusza zwłaszcza art. 282 § 1 k.p.c., to nie można przyjąć, aby związane z tym uchybienie mogło mieć jakikolwiek wpływ na wynik sprawy (art. 3983 § 1 pkt 2 k.p.c.).
Zakres mocy wiążącej deklaratywnej decyzji Ministra Finansów stwierdzającej przejście na rzecz Skarbu Państwa nieruchomości na podstawie umowy międzynarodowej ogranicza się wyłącznie do kwestii uzyskania przez Skarb Państwa tytułu własności jako podstawy wpisu do księgi wieczystej, a nie prawa własności. Wpis w księdze wieczystej dokonany na podstawie decyzji administracyjnej nie może zatem stanowić
Sposób nabycia spadku nie jest objęty kognicją sądu w postępowaniu o stwierdzenie nabycia spadku [art 677 k.p.c.], a przewidzianego w § 145 ust. 2 regulaminu sądowego „zaznaczenia”, że doszło do nabycia spadku z dobrodziejstwem inwentarza, nie można traktować jako rozstrzygnięcia sądu co do istoty.
Jednym z warunków współpracy z organami bezpieczeństwa państwa w charakterze tajnego informatora jest zdawanie sobie sprawy przez osobę współpracującą, iż osoba, z którą nawiązała kontakt, jest przedstawicielem którejś ze służb wymienionych w art. 2 ust. 1 ustawy lustracyjnej. Nie jest natomiast niezbędne wystąpienie w osobie współpracującej chęci współpracowania w charakterze tajnego informatora,
1. Stylizacja art. 212 § 1 k.k. prowadzi do wniosku, że o zaistnieniu podstaw do odpowiedzialności karnej na podstawie tego przepisu można mówić tylko wtedy, gdy sprawca zakomunikował przynajmniej jednej osobie, bądź w obecności przynajmniej jednej osoby wiadomości o postępowaniu lub właściwościach innej osoby, mogących poniżyć ją w opinii publicznej bądź też narazić na utratę zaufania potrzebnego
Uchwała rady (przewidziana w art. 68 ust. 1 u.g.n.) nie należy do grupy aktów prawa miejscowego i nie wymaga tym samym zachowania stosownej procedury promulgacyjnej (m.in. ogłoszenia w dzienniku urzędowym).
Jeżeli pomówienie wywołuje wyłącznie skutki w sferze osobistej danej osoby i nie wystawia na szwank jej publicznej reputacji, wówczas nie można mówić o odpowiedzialności karnej z art. 212 § 1 k.k.
Dla konstrukcji umowy o świadczenie na rzecz osoby trzeciej nie wystarczy istnienie tylko odpowiedniej konfiguracji podmiotowej (wierzyciel, dłużnik i osoba pozostająca poza stosunkiem obligacyjnym). W art. 393 § 1 k.c. wyraźnie wskazano jeszcze, że dłużnika w tzw. stosunku podstawowym (łączącym go z wierzycielem) musi ukształtować się stosowny „obowiązek świadczenia”, a zatem - istnieć zobowiązanie
Nieruchomości stanowiące miejsca kultu religijnego mają szczególny charakter, który wyklucza możliwość samoistnego ich posiadania dla siebie przez wiernych. Władanie przez wiernych nieruchomością zatem dokonuje się w imieniu i na rzecz ujętej w ramy organizacyjno-prawne wspólnoty religijnej tworzącej kościół, a tym samym w imieniu i na rzecz posiadającej osobowość prawną kościelnej jednostki organizacyjnej
Właściciel nieruchomości może złożyć wniosek o ustanowienie służebności przesyłu także wówczas, gdy jedyną przyczyną odmowy zawarcia umowy o ustanowienie służebności przesyłu jest spór co do wysokości wynagrodzenia [art. 3052 k.c.].
Na postanowienie sędziego - komisarza, wydane w wyniku rozpoznania sprzeciwu do listy wierzytelności, zażalenie w imieniu upadłej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością mogą wnieść członkowie zarządu zgodnie z obowiązującymi w tej spółce zasadami reprezentacji.
Odrzucenie skargi kasacyjnej wniesionej przez uczestnika postępowania, ze względu na brak interesu prawnego w zaskarżeniu nie stanowi i nie może stanowić przejawu naruszenia zasady równego traktowania stron (uczestników postępowania).
Sprawa o uwłaszczenie jest najbardziej rodzajowo zbliżona do sprawy o stwierdzenie zasiedzenia nieruchomości. Zgodnie z § 5 rozporządzenia MS z dnia 28 września 2002 r., wysokość stawek minimalnych w sprawach nieokreślonych w rozporządzeniu ustala się, przyjmując za podstawę stawkę w sprawach „o najbardziej zbliżonym rodzaju”. Decyduje zatem kryterium rodzajowego podobieństwa spraw, a nie kwestia wysokości
Zdarzeniem sprawczym wywołującym szkodę jest wydanie wadliwej decyzji administracyjnej, lecz dopiero wydanie decyzji stwierdzającej to naruszenie decyduje o możliwości skutecznego dochodzenia roszczenia. Nieuzasadniony jest w konsekwencji zarzut skarżącego, że wysokość przysługującego powodom odszkodowania powinna być obliczana na podstawie przepisów ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie
Pozorna umowa o pracę nakładczą, na podstawie której jej strony nie miały zamiaru i nie realizowały konstrukcyjnych cech tego zobowiązania dotyczących rozmiaru wykonywanej pracy w ilości gwarantującej wynagrodzenie w wysokości co najmniej połowy minimalnego wynagrodzenia za pracę, nie stanowi uprawnionego tytułu podlegania obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym osób wykonujących pracę nakładczą.
Umieszczenie we wzorcu umownym ogólnych warunków ubezpieczenia dobrowolnego ubezpieczenia majątkowego postanowienia wprowadzającego wymóg korzystania przez konsumenta z wyrobu certyfikowanego przez wybrany podmiot uprawniony do certyfikacji nie narusza art. 3851 k.c.
Orzekanie przez sąd drugiej instancji w zakresie, w którym wyrok sądu pierwszej instancji pod względem przedmiotowym lub podmiotowym nie został zaskarżony i stał się prawomocny, wywołuje taki skutek, jaki występuje przy orzekaniu w sprawie prawomocnie osądzonej (art. 379 § 3 k.p.c.), tj. powoduje nieważność postępowania apelacyjnego.
Zwolnienie, o którym mowa w art. 96 u.k.s.c. obejmuje jedynie koszty sądowe, wyłącznie wobec Skarbu Państwa. Nie zwalnia jednak od zwrotu kosztów poniesionych przez przeciwnika zgodnie z jednoznaczną zasadą odpowiedzialności za wynik procesu.
W żądaniu pozwu ze skargi pauliańskiej należy wymienić wszystkie wierzytelności, określone w sposób umożliwiający ich identyfikację, z których wywodzone jest żądanie wraz z podaniem ich wysokości. W tak ukształtowanym postępowaniu przedmiotem dowodzenia jest ich istnienie i wymagalność. Powód może ograniczyć żądanie ubezskutecznienia czynności prawnej do części wysokości konkretnej wierzytelności,
Art. 886 § 3 k.p.c. posługuje się ogólnym określeniem o odpowiedzialności odszkodowawczej ciążącej na poddłużniku, które to sformułowanie interpretować należy jako odpowiedzialność poddłużnika za własne zawinione działania lub za takie działania organu, jeśli poddłużnik jest osobą prawną.
