Wyrok SN z dnia 24 marca 1995 r. sygn. II PRN 1/95

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1995

Uchwała SN z dnia 23 marca 1995 r. sygn. II UZP 40/94

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1995

1. Nagrody i premie z zysku wypłacone pracownikom w formie obligacji Skarbu Państwa stanowią dochód, o którym mowa w § 7 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 stycznia 1990 r. w sprawie wysokości i podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, zgłaszania do ubezpieczenia społecznego oraz rozliczania składek i świadczeń z ubezpieczenia społecznego (jednolity tekst: Dz. U. z 1993 r.,

Postanowienie SN z dnia 23 marca 1995 r., sygn. III CZP 5/95

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1995

Prowadzenie przez Sąd Wojewódzki w Warszawie ewidencji partii politycznych reguluje wyłącznie ustawa z dnia 28 lipca 1990 r. o partiach politycznych (Dz.U. nr 54, poz. 312). Do jej prowadzenia nie mają zastosowania przepisy kodeksu postępowania cywilnego.

Uchwała SN z dnia 23 marca 1995 r., sygn. III CZP 27/95

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1995

Należność Banku Gospodarki Żywnościowej, przypadająca od upadłego banku spółdzielczego z tytułu prowadzonego dla tego banku - na podstawie umowy - rachunku bieżącego, nie jest objęta pierwszeństwem zaspokojenia, o którym mowa w art. 115 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. - Prawo bankowe (jedn. tekst: Dz. U. z 1992 r. Nr 72, poz. 359 ze zm.).

Uchwała SN z dnia 23 marca 1995 r., sygn. III CZP 32/95

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1995

W przypadku umownego rozszerzenia wspólności ustawowej małżeńskiej i w konsekwencji objęcia tą wspólnością między innymi nieruchomości należącej dotychczas do majątku odrębnego jednego z małżonków od wniosku o wpis prawa własności nieruchomości pobiera się opłatę przewidzianą w § 27 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 17 maja 1993 r. w sprawie określenia wysokości wpisów w sprawach cywilnych

Uchwała SN z dnia 23 marca 1995 r., sygn. III CZP 29/95

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1995

1. Do osób, którym terenowy organ administracji państwowej cofnął ostatecznie przydział lokali na podstawie art. 51 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. – Prawo lokalowe (Dz.U. z 1987 r., nr 30, poz. 165 ze zm.) przed wejściem w życie ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz.U. nr 105, poz. 509), nie ma zastosowania norma art. 36 tej ustawy. 2. W pozostałym

Postanowienie SN z dnia 23 marca 1995 r., sygn. II KRN 26/95

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1995

Przepis art. 5 k.c. może znaleźć zastosowanie w sferze orzekania o roszczeniach dochodzonych na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz.U. nr 34, poz. 149 z późn. zm.). Jednakże wątpliwości co do zasadności prawomocnego orzeczenia o uznaniu za nieważne

Wyrok SN z dnia 16 marca 1995 r. sygn. I PRN 2/95

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1995

Oświadczenie woli zakładu pracy o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia jest złożone pracownikowi z chwilą, gdy doszło do niego w taki sposób, że mógł się zapoznać z jego treścią, chociaż tego nie uczynił (art. 61 k.c. w związku z art. 300 k.p.).

Postanowienie SN z dnia 16 marca 1995 r. sygn. I PZP 8/95

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1995

Zakład, który z mocy art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 32, poz. 191 ze zm.) stał się jednostką komunalną, nie posiada cech państwowej jednostki organizacyjnej, której dotyczy ustawa z dnia 10 lipca 1985 r. o rocznych nagrodach z zakładowego funduszu nagród w państwowych jednostkach

Uchwała składu 7 sędziów SN z dnia 16 marca 1995 r., sygn. III CZP 9/95

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1995

Uchwała SN z dnia 15 marca 1995 r., sygn. III CZP 23/95

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1995

1. Zwłoka najemcy lokalu, zajmowanego na podstawie decyzji 1 administracyjnej o przydziale, z zapłatą czynszu co najmniej za dwa pełne okresy płatności, uzasadnia – Przy zachowaniu uprzedzenia o wypowiedzeniu i wyznaczeniu najemcy dodatkowego terminu miesięcznego do zapłaty zaległego czynszu (art. 687 k.c.) – żądanie przez wynajmującego rozwiązania stosunku najmu i nakazania przez sąd opróżnienia lokalu

Uchwała SN z dnia 15 marca 1995 r., sygn. III CZP 24/95

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1995

W sprawie o ustalenie istnienia przesłanek do umorzenia pożyczki udzielonej ze środków Funduszu Pracy na zorganizowanie dodatkowych miejsc pracy (art. 13 ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu – Dz.U. nr 75, poz. 446 ze zm.) droga sądowa jest dopuszczalna.

Uchwała SN z dnia 15 marca 1995 r., sygn. III CZP 26/95

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1995

Sąd może na podstawie art. 3581 § 3 k.c. zmienić wysokość świadczenia spółdzielni z tytułu zwrotu spłat na udziały b. członka, który utracił członkostwo przed wejściem w życie ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o waloryzacji udziałów członkowskich w spółdzielniach i zmianie niektórych ustaw (Dz.U. nr 83, poz. 373 ze zm.) z przyczyn nie wymienionych w art. 6 ust. 1 tej ustawy.

Uchwała Składu 7 Sędziów SN z dnia 14 marca 1995 r., sygn. III CZP 6/95

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1995

Udział kapitałowy gminy w banku działającym w formie spółki akcyjnej nie jest prowadzeniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym (Dz.U. nr 16, poz. 95 późn. zm.).

Uchwała składu 7 sędziów SN z dnia 14 marca 1995 r., sygn. III CZP 165/94

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1995

Przysługujące przedsiębiorstwu państwowemu prawo użytkowania wieczystego nie wygasa w razie przekształcenia tego przedsiębiorstwa w spółkę (art. 5 i 6 ustawy z dnia 13 lipca 1990 r. o prywatyzacjiprzedsiębiorstw państwowych - Dz. U. Nr 51, poz. 298 ze zm.) lub jego likwidacji w celach określonych w przepisie art. 37 ust. 1 pkt 1-3 tej ustawy.

Uchwała SN z dnia 10 marca 1995 r., sygn. I KZP 3/95

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1995

Sąd, który wydał wyrok w pierwszej instancji, rozstrzygając – przed zwolnieniem skazanego z zakładu leczniczego – w przedmiocie wykonania względem niego kary pozbawienia wolności, władny jest go zwolnić od odbycia kary, zarządzić jej wykonanie albo orzec o warunkowym przedterminowym zwolnieniu (art. 100 § 2 i 3 k.k.), również wtedy, gdy kara pozbawienia wolności została w całości wykonana.

Uchwała SN z dnia 8 marca 1995 r. sygn. II UZP 6/95

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1995

Osoba, która stała się inwalidą trzeciej grupy z ogólnego stanu zdrowia po upływie osiemnastu miesięcy od ustania zatrudnienia, a inwalidztwo jej powstało w okresie podlegania ubezpieczeniu społecznemu na podstawie ustawy z dnia 18 grudnia 1976 r. o ubezpieczeniu społecznym osób prowadzących działalność gospodarczą oraz ich rodzin (jednolity tekst: Dz. U. z 1989 r., Nr 46, poz. 250 ze zm.) podczas

Uchwała SN z dnia 8 marca 1995 r. sygn. I PZP 6/95

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1995

Lekarzowi pełniącemu dyżur zakładowy w porze nocnej oprócz wynagrodzenia określonego w § 11 ust. 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 2 lipca 1992 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników publicznych zakładów opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 55, poz. 273) przysługuje także dodatek przewidziany w § 6 ust. 1 tego rozporządzenia.

Uchwała SN z dnia 8 marca 1995 r. sygn. I PZP 7/95

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1995

Umowa o pracę zawarta przez jednoosobową spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, działającą przez wspólnika będącego prezesem jej jednoosobowego zarządu, z tym wspólnikiem, jest nieważna.

Postanowienie SN z dnia 7 marca 1995 r. sygn. III SW 1/95

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1995

Uchwała SN z dnia 7 marca 1995 r. sygn. III AZP 2/95

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1995

Wyrok SN z dnia 7 marca 1995 r. sygn. III ARN 4/95

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1995

Wyrok SN z dnia 7 marca 1995 r. sygn. III ARN 3/95

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1995

Postanowienie SN z dnia 2 marca 1995 r. sygn. I PO 13/94

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1995

Nauczycielowi mianowanemu nie przysługuje odwołanie do Sądu Najwyższego od wymierzonej mu kary dyscyplinarnej zwolnienia z pracy. Odwołanie przysługuje natomiast od kary wydalenia z pracy.