Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
    • gavel
      Orzeczenie

      Wyrok SN z dnia 11 grudnia 1989 r., sygn. WR 513/89

      Przestępstwo określone w art. 145 § 3 k.k. w zw. z art. 145 § 1 lub w zw. z art. 145 § 2 k.k. (mimo umyślnego naruszenia przez sprawcę zasad bezpieczeństwa w ruchu drogowym) jest przestępstwem nieumyślnym. Z tego powodu za przestępstwo to nie można orzec kary dodatkowej degradacji, gdyż karę tę – w myśl art. 296 § 2 k.k. – można wymierzyć wyłącznie za występek umyślny.

    • gavel
      Orzeczenie

      Wyrok SN z dnia 24 listopada 1989 r., sygn. V KRN 238/89

      Artykuł 179 § 1 (zdanie ostatnie) k.p.k. w zw. z art. 159 § 3 k.p.k. zakazuje łączenia funkcji tłumacza i świadka. Zgoda stron na połączenie tych funkcji nie uchyla tego zakazu.

    • gavel
      Orzeczenie

      Wyrok SN z dnia 15 listopada 1989 r., sygn. III CRN 354/89

      Wymagalność roszczenia sprzedawcy o zapłatę ceny powstaje z chwilą, gdy sprzedawca spełni swoje świadczenie wzajemne, czyli wydał nabywcy przedmiot sprzedaży.

    • gavel
      Orzeczenie

      Wyrok SN z dnia 8 listopada 1989 r., sygn. V KRN 267/89

      Punkt 3 art. 388 k.p.k., skutkujący uwzględnienie kategorycznego nakazu ustawy uchylenia zaskarżonego orzeczenia (zdanie pierwsze art. 388 k.p.k.), tylko wtedy jest uzasadniony, gdy dotyczy orzeczenia kary lub środka zabezpieczającego nie znanych w ogóle systemowi polskiego prawa karnego, tj. kary lub środka zabezpieczającego nie wymienionych w katalogu kar zasadniczych i dodatkowych lub w ustawach

    • gavel
      Orzeczenie

      Wyrok SN z dnia 7 listopada 1989 r., sygn. WR 278/89

      Sprawca kradzieży mienia odpowiada nie za szkodę, której rozmiar określa różnica powstała między wartością zagarniętego przez niego mienia a wartością mienia, które podstawił na miejsce zagarniętego mienia, lecz za wartość mienia, które wyjął spod władztwa innej osoby, bez względu na wartość mienia podstawionego.

    • gavel
      Orzeczenie

      Wyrok SN z dnia 27 października 1989 r., sygn. II CR 453/89

      Trasat płacący czek jest obowiązany do sprawdzenia legitymacji formalnej przedstawiającego czek. Zasada ostrożności w obrocie nakazuje jednak skupującemu czeki wystawione za granica sprawdzenie, czy bank zagraniczny, na który czek został wystawiony, będzie honorował czek w stosunkach z bankiem polskim.

    • gavel
      Orzeczenie

      Wyrok SN z dnia 23 października 1989 r., sygn. I PR 369/89

      Jeżeli po zawarciu umowy o wspólnej odpowiedzialności nie nastąpiło łączne powierzenie mienia, a jeden z pracowników materialnie odpowiedzialnych rozwiązał umowę o pracę, to umowa o wspólnej odpowiedzialności materialnej wygasa i ponowne zatrudnienie tego pracownika na poprzednim stanowisku wymaga zawarcia nowej umowy o wspólnej odpowiedzialności materialnej i łącznego powierzenia mienia dla wywołania

    • gavel
      Orzeczenie

      Wyrok SN z dnia 19 października 1989 r., sygn. II KR 162/89

      Niedopuszczalne jest dzielenie jednego przestępstwa ciągłego na część skazującą, obejmującą kilka czynów jednorodzajowych, i na część uniewinniającą, obejmującą pozostałe czyny jednorodzajowe, albowiem wszystkie te czyny wchodziły w jedno przestępstwo zarzucone, co do którego może zapaść tylko jedno orzeczenie, chyba że sąd nie podzieli poglądu co do przyjętej konstrukcji przestępstwa ciągłego. W sytuacji

    • gavel
      Orzeczenie

      Wyrok SN z dnia 19 października 1989 r., sygn. II CR 419/89

      Oświadczenia pełnomocnika procesowego składane w postępowaniu sądowym imieniem reprezentowanego, naruszające dobra osobiste strony przeciwnej, mogą być uznane za bezprawne, jeżeli zawierają fakty i oceny przedstawione ze świadomością niezgodności ich z prawdą.

    • gavel
      Orzeczenie

      Wyrok SN z dnia 21 września 1989 r., sygn. WRN 26/89

      Jeżeli wymowa dowodów, na których opiera się oskarżenie, nie jest jednoznaczna, a sposób ich oceny i – w konsekwencji – rodzaj ustaleń faktycznych zależy od wyjaśnień oskarżonego, to zachodzi w ogóle przeszkoda do orzekania co do istoty sprawy w trybie postępowania w stosunku do nieobecnych (w rozumieniu art. 415-417 k.p.k.).

    • gavel
      Orzeczenie

      Wyrok SN z dnia 21 września 1989 r., sygn. I PRN 28/89

      Przedłużenie umowy o pracę za granicą bez uzyskania przez jednostkę kierującą zgody macierzystego zakładu pracy na dalsze skierowanie pracownika do pracy za granicą może być uznane za ważną przyczynę niezależną od pracownika powodującą przedłużenie terminu, w jakim może podjąć zatrudnienie w macierzystym zakładzie pracy, jeżeli zawarł on umowę przedłużającą okres pracy za granicą w przekonaniu, wywołanym

    • gavel
      Orzeczenie

      Wyrok SN z dnia 21 września 1989 r., sygn. I PRN 28/89

      Przedłużenie umowy o pracę za granicą, dokonane z naruszeniem przez jednostkę kierującą przepisów § 5 ust. 3 w zw. z § 2 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 1974 r. w sprawie niektórych praw i obowiązków pracowników skierowanych do pracy za granicę w celu realizacji budownictwa eksportowego i usług związanych z eksportem (j.t. w Dz.U. z 1986 r. nr 19, poz. 101), tj. bez uzyskania

    • gavel
      Orzeczenie

      Wyrok SN z dnia 7 września 1989 r., sygn. I PR 267/89

      Narusza obowiązek pracowniczy dbałości o wynik pracy dżokej (praktykant dżokejski), który wskutek niewłaściwej jazdy w wyścigach konnych, nie wykazując całkowitych możliwości konia, nie uwydatnia elementów współzawodnictwa i walki w poszczególnych fazach gonitwy, nawet jeżeli taka technika jazdy została ustalona z trenerem.

    • gavel
      Orzeczenie

      Wyrok SN z dnia 29 sierpnia 1989 r., sygn. WR 349/89

      Jeżeli biegli lekarze psychiatrzy stwierdzają brak uzasadnionej potrzeby połączenia badań psychiatrycznych z przeprowadzeniem badań specjalistycznych o charakterze uzupełniającym, jakimi są np. badania typu EEG lub testy psychologiczne, to należy uznać, że sąd, który nie kwestionuje wydanej opinii psychiatrycznej, ma podstawę do oddalenia wniosku strony o przeprowadzenie przez tych biegłych badań uzupełniających

    • gavel
      Orzeczenie

      Wyrok SN z dnia 25 sierpnia 1989 r., sygn. I PR 302/89

      Prawidłowy nadzór ze strony zakładu pracy nad pracownikiem zgłaszającym swe zastrzeżenia i opory przed objęciem stanowiska związanego z powierzeniem mu mienia należy do zakresu należytej dbałości o własne interesy, zaś jego niezachowanie w konkretnej sytuacji można uznać za przyczynienie się do powstania szkody.

    • gavel
      Orzeczenie

      Wyrok SN z dnia 11 sierpnia 1989 r., sygn. I PR 311/89

      Ocena, czy w konkretnej sytuacji faktycznej dochodzi do „likwidacji działu pracy”, zależy od całokształtu okoliczności występujących w tej konkretnej sytuacji faktycznej. Nawet niecelowe zlikwidowanie działu pracy rodzi skutki prawne z art. 43 k.p.

    • gavel
      Orzeczenie

      Wyrok SN z dnia 10 sierpnia 1989 r., sygn. II KR 131/89

      W wypadku gdy czyn sprawcy podlega kumulatywnej kwalifikacji prawnej, obejmującej przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego i z oskarżenia prywatnego, art. 50 § 1 k.p.k. o możliwości „wszczęcia” przez prokuratora postępowania o przestępstwo ścigane z oskarżenia prywatnego nie ma zastosowania.

    • gavel
      Orzeczenie

      Wyrok SN z dnia 7 lipca 1989 r., sygn. I PR 231/89

      Jeżeli wynalazek dotyczy wyrobu lub sposobu wytwarzania określonego wyrobu, to przesłanką decydującą o tym, że zakończył się okres prób i rozpoczął pięcioletni okres przemysłowego stosowania wynalazku, o którym mowa w art. 99 ust. 1 ustawy o wynalazczości (j.t. Dz.U. z 1984 r. nr 33, poz. 177), jest wprowadzenie tego wyrobu do obrotu, przede wszystkim w postaci jego sprzedaży, gdyż w tej drodze realizuje

    • gavel
      Orzeczenie

      Wyrok SN z dnia 7 lipca 1989 r., sygn. I PR 231/89

      Jeżeli wynalazek dotyczy wyrobu lub sposobu wytwarzania określonego wyrobu, to przesłanką decydującą o tym, że zakończył się okres prób i rozpoczął pięcioletni okres przemysłowegostosowania wynalazku, o którym mowa w art. 99 ust. 1 ustawy z dnia 19 października 1972 r. o wynalazczości (jedn. tekst: Dz.U. z 1984 r. Nr 33, poz. 177), jest wprowadzenie tego wyrobu do obrotu, a przede wszystkim do sprzedaży

    • gavel
      Orzeczenie

      Wyrok SN z dnia 5 lipca 1989 r., sygn. I PR 228/89

      Jeżeli w sprawie o odszkodowanie z tytułu niedoboru jednostka gospodarki uspołecznionej określa zakres odpowiedzialności poszczególnych pozwanych stosownie do stopnia przyjętego w umowie o wspólnej odpowiedzialności materialnej, sąd nie jest związany takim określeniem zakresu odpowiedzialności, gdy ustali, że za całość niedoboru ponosi odpowiedzialność tylko jeden pozwany. Sąd powinien wówczas z urzędu

    • gavel
      Orzeczenie

      Wyrok SN z dnia 30 czerwca 1989 r., sygn. V KRN 105/89

      Wysokość wynagrodzenia za obroną z urzędu w postępowaniu karnym powinna być określona na podstawie przepisów dotyczących zasad stosowania stawek wysokości tegoż wynagrodzenia, a więc z uwzględnieniem charakteru i stopnia zawiłości sprawy oraz nakładu pracy.

    • gavel
      Orzeczenie

      Wyrok SN z dnia 28 czerwca 1989 r., sygn. II CR 200/89

      Umowy międzynarodowe w zakresie stosunków cywilnoprawnych, i rodzinnych mogą stanowić podstawę decyzji sądowej na równi z przepisami tzw. prawa wewnętrznego. Umowa międzynarodowa może być stosowana jedynie w relacji podmiotowej jej uczestników. Państwo, które nie przystąpiło do umowy międzynarodowej, nie może liczyć na to, że będzie odnosić korzyści z uregulowania w umowie międzynarodowej bez zachowania

    • gavel
      Orzeczenie

      Wyrok SN z dnia 22 czerwca 1989 r., sygn. II CR 236/89

      Uczestnikowi scalenia, który nie objął w posiadanie nowo wydzielonych gruntów w trybie art. 26 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o scalaniu gruntów (Dz.U. Nr 11, poz. 80 ze zm.), przysługuje roszczenie wydobywcze na podstawie art. 222 § 1 k.c. przeciwko uczestnikowi scalenia nie wydającemu mu tych gruntów.

    • gavel
      Orzeczenie

      Wyrok SN z dnia 20 czerwca 1989 r., sygn. III CRN 166/89

      Sprawa o rozwiązanie spółki cywilnej i sprawa o rozliczenie między wspólnikami (o likwidację majątku) nie mogą być przedmiotowo kumulowane. Każda z nich powinna być wszczęta osobno jako odrębna sprawa.

    close POTRZEBUJESZ POMOCY?
    Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00