Wyrok SN z dnia 24 listopada 1989 r., sygn. V KRN 238/89

Artykuł 179 § 1 (zdanie ostatnie) k.p.k. w zw. z art. 159 § 3 k.p.k. zakazuje łączenia funkcji tłumacza i świadka. Zgoda stron na połączenie tych funkcji nie uchyla tego zakazu.

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu sprawy Zbigniewa M., oskarżonego z art. 205 § 1 k.k. w zw. z art. 60 § 1 k.k., z powodu rewizji nadzwyczajnej wniesionej przez Prokuratora Generalnego na niekorzyść od wyroku Sądu Rejonowego w Ż. z dnia 12 kwietnia 1989 r. – uchylił zaskarżony wyrok i sprawę przekazał Sądowi Rejonowemu w Ż. do ponownego rozpoznania.

Uzasadnienie

Zbigniew M. oskarżony został o to, że 6.I.1988 r. w M., będąc uprzednio skazany za przestępstwo podobne i przed upływem 5 lat od odbycia kary przeszło 6 miesięcy pozbawienia wolności, działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, legitymując się jako dowodem tożsamości odcinkiem biletu na bezpłatny przewóz roweru, który to odcinek biletu podrobił wklejając swoje zdjęcie oraz wpisując nieprawdziwe dane dotyczące personaliów, miejsca zamieszkania i miejsca pracy, wprowadził w błąd co do swojej tożsamości obywatela radzieckiego Iwana S., wyłudzając od niego telewizor wartości 80.000 zł i obiecując uiszczenie należności w dniu następnym, podczas gdy w rzeczywistości nie miał ani zamiaru, ani możliwości należności tych zapłacić, tj. o popełnienie czynu określonego w art. 205 § 1 k.k. w zw. z art. 60 § 1 k.k. i w zw. z art. 10 § 2 k.k.