Wyrok SN z dnia 30 czerwca 1989 r., sygn. V KRN 105/89

Wysokość wynagrodzenia za obroną z urzędu w postępowaniu karnym powinna być określona na podstawie przepisów dotyczących zasad stosowania stawek wysokości tegoż wynagrodzenia, a więc z uwzględnieniem charakteru i stopnia zawiłości sprawy oraz nakładu pracy.

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu w dniu 30 czerwca 1989 r. sprawy Roberta K. i Mirosława P., skazanych za czyn określony w art. 26 ust. 2, art. 27 ust. 1 i art. 28 ustawy z dnia 31 stycznia 1985 r. o zapobieganiu narkomanii (Dz.U. nr 4, poz. 15), z powodu rewizji nadzwyczajnej wniesionej przez Ministra Sprawiedliwości od wyroku Sądu Rejonowego w O. z dnia 19 grudnia 1988 r. – zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że zasądzone od Skarbu Państwa na rzecz Zespołu Adwokackiego w O. kwoty z tytułu należności za obroną z urzędu obniżył do kwot po 5.000 zł (...).