Wyrok SN z dnia 8 listopada 1989 r., sygn. V KRN 267/89

Punkt 3 art. 388 k.p.k., skutkujący uwzględnienie kategorycznego nakazu ustawy uchylenia zaskarżonego orzeczenia (zdanie pierwsze art. 388 k.p.k.), tylko wtedy jest uzasadniony, gdy dotyczy orzeczenia kary lub środka zabezpieczającego nie znanych w ogóle systemowi polskiego prawa karnego, tj. kary lub środka zabezpieczającego nie wymienionych w katalogu kar zasadniczych i dodatkowych lub w ustawach szczególnych (art. 30 i 293 k.k.; art. 38 i 295 k.k.; art. 121 k.k.), albo w katalogu środków zabezpieczających (art. 99, 102-104 k.k.).