W ocenie Sądu Okręgowego, wbrew twierdzeniom skarżącego wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 20 października 2008 roku w sprawie KIO/UZP 1069/08 nie został wydany z naruszeniem przepisów postępowania określonych w ustawie z dnia 29 stycznia 2004 roku - prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. 2007, Nr 223, poz. 1655 [aktualnie Dz. U. ze zm. - przyp. red.]). Brak jest w szczególności podstaw do stwierdzenia
Skarga na wyrok Krajowej Izby Odwoławczej została wniesiona przez profesjonalnego pełnomocnika radcę prawnego, a zatem w chwili jej wniesienia winna być opłacona opłatą stałą w kwocie 3000 zł (art. 34 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych). W aktach sprawy znajduje się co prawda dowód uiszczenia opłaty w kwocie 6000 zł (k-290) tyle tylko, że wpłata została dokonana na konto Sądu Okręgowego
W pierwszej kolejności należy wskazać, iż zarzuty Zamawiającego, że Krajowa Izba Odwoławcza nie odniosła się do argumentów podniesionych przez Zamawiającego na rozprawie, nie zasługują na uwzględnienie. Stosownie do treści art. 191 pkt 3 [ust. 3 - przyp. red.] ustawy Prawo zamówień publicznych, Izba nie może orzekać co do zarzutów, które nie były zawarte w proteście (…).
(…) choć skarżący ten nie kwestionuje słuszności rozstrzygnięcia zawartego w wyroku Krajowej Izby Odwoławczej, to jednak uważa on, iż rozstrzygnięcie to prócz nakazania powtórzenia czynności badania i oceny ofert, powinno ponadto zawierać nakazanie zamawiającemu odrzucenia ofert X, Y i Z. Przepis art. 191 ust. 2 pkt 1 pzp stanowi, że Krajowa Izba Odwoławcza uwzględniając odwołanie może nakazać wykonanie
Sąd Okręgowy orzekając co do istoty sprawy, rozstrzyga jedynie o zasadności postawionego zarzutu, nie jest natomiast związany wnioskami skarżącego o kierunku rozstrzygnięcia. Zarzut skarżącego dotyczył nie spełnienia przez wybranego wykonawcę warunków w zakresie wykazania się odpowiednim doświadczeniem. Sąd Okręgowy przychylił się do stanowiska skarżącego. W takim przypadku jedyną możliwością była
Zgodnie z treścią art. 194 ust. 1 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2007.223.1655 j.t.; dalej jako: Pzp) na orzeczenie Izby stronom oraz uczestnikom postępowania odwoławczego przysługuje skarga do sądu, w myśl zaś ustępu 2, w postępowaniu toczącym się wskutek wniesienia skargi stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania
Interes prawny polega na istnieniu niepewności stanu prawnego lub prawa odwołującego/ skarżącego o charakterze obiektywnym. Naruszenie interesu prawnego polega zatem na utraceniu przez wykonawcę lub inny podmiot szans na wygranie konkretnego postępowania o udzielenie zamówień publicznego. Pomiędzy naruszeniem prawa zamówień publicznych, a naruszeniem interesu prawnego musi zachodzić adekwatny związek
Nie mógł odnieść skutku zarzut dotyczący odrzucenia skargi z uwagi na niedołączenie jej odpisu pełnomocnikowi - radcy prawnemu X z uwagi na to, że pełnomocnictwo złożone w postępowaniu przed KlO dla tego pełnomocnika obejmowało jedynie do reprezentowania na posiedzeniu i rozprawie przed KlO w postępowaniu dotyczącym odwołań.
Rozpatrując zaś kwestię samego interesu (avamen) zamawiającego w zaskarżeniu orzeczenia Krajowej Izby Odwoławczej, wskazać należy, iż zamawiający łączy rolę podmiotu organizującego postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego (art. 15 ust. 1 Pzp) i jednocześnie - od momentu wniesienia przez wykonawcę odwołania - rolę strony tego postępowania.
Zgodnie z art. 194 ust. 1 u.p.z.p. na orzeczenie Izby stronom oraz uczestnikom postępowania odwoławczego przysługuje skarga do sądu. Zgodnie z ust. 2 wspomnianego artykułu, w postępowaniu toczącym się wskutek wniesienia skargi stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego o apelacji, jeżeli przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej.
Słusznie Izba rozpatrując przedmiotowe odwołanie pominęła zarzuty wniesione w tym zakresie przez odwołującego występującego w charakterze przystępującego, jako postawione obok zarzutów samego zamawiającego. Jak bowiem stanowi art. 184 ust. 5 [ustawy - Prawo zamówień publicznych - przyp. red.], czynności wykonawcy, który przystąpił do postępowania odwoławczego, nie mogą pozostawać w sprzeczności z czynnościami
Zarządzeniem z dnia 20 sierpnia 2008 r. skarżący został wezwany do uzupełnienia braków formalnych skargi poprzez uiszczenie opłaty stałej w kwocie 3000 zł. na konto Sądu Okręgowego Warszawa Praga w Warszawie oraz do udokumentowania przesłania odpisu skargi stronie przeciwnej, w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi (k. 118 zarządzenie). Zarządzenie zostało skarżącemu doręczone w dniu 25 sierpnia
W ocenie skarżącego Urząd Zamówień Publicznych błędnie zinterpretował treść art. 184 ust. 2 Pzp poprzez przyjęcie, iż nadanie pocztą ostatniego dnia terminu kopii odwołania zamawiającemu jest nieskuteczne, wskazał przy tym na stanowisko wyrażone w orzeczeniu Sądu Okręgowego w Rzeszowie podważając tym samym twierdzenie Urzędu o ugruntowanym w orzecznictwie stanowiskiem przeciwnym, reprezentowanym przez
Stosownie do treści przepisu art. 195 ust. 4 zd. drugie ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2004 r., Nr 19, poz. 177 z późn zm.) [aktualnie Dz. U. t.j. z 2007 r. Nr 223, poz. 1655 ze zm. - przyp. red.] do czynności podejmowanych przez Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego
W ocenie Sądu Okręgowego, zawarty w art. 195 ust. 2 Prawa zamówień publicznych wymóg jednoczesnego przesłania odpisu skargi przeciwnikowi jest wymogiem formalnym, od spełnienia którego uzależniona jest skuteczność jej wniesienia. Skarżący nie dołącza bowiem odpisu skargi w celu doręczenia go przeciwnikowi przez sąd, ale ma obowiązek przesłania tego odpisu przeciwnikowi. Skoro przesłanie odpisu skargi
Prawo do zwrotu kosztów z tytułu zastępstwa prawnego w postępowaniu odwoławczym nie zależy od osobistego udziału pełnomocnika w posiedzeniu i rozprawie. Okoliczność ta może mieć jedynie wpływ na wysokość kosztów należnych z tytułu zastępstwa prawnego. Udział pełnomocnika wyraża się nie tylko w osobistej obecności na posiedzeniu i rozprawie przed Zespołem Arbitrów, ale także w sporządzeniu odwołania
Wykonawca, który przystąpił do postępowania przed zespołem arbitrów po stronie zamawiającego zgodnie z art. 184 ust. 4 ustawy nie jest przeciwnikiem skargi w rozumieniu jej art. 195 ust. 2. Twierdzenie to wywodzi z dwustronnego modelu postępowania zarówno w postępowaniu odwoławczym, jak i sądowym.
Zgodnie z art. 195 ust. 2 „pzp” wnosząc skargę na wyrok Krajowej Izby Odwoławczej, Skarżący obowiązany jest doręczyć jej odpis przeciwnikowi skargi. Z kolei przepis art. 194 ust. 2 „pzp” nakazuje stosować w postępowaniu toczącym się wskutek wniesienia skargi odpowiednio przepisy Kodeksu Postępowania Cywilnego o apelacji, jeżeli przepisy „pzp” nie stanowią inaczej. Wskazać w tym miejscu należy na przepis
Odwołanie od rozstrzygnięcia protestu w sprawie o szacunkowej wartości zamówienia powyżej 30.000 euro jest czynnością przekraczająca zwykły zarząd. Do jego wniesienia wymagane jest pełnomocnictwo rodzajowe lub szczególne. Pełnomocnictwo do zgłoszenia przystąpienia do postępowania protestacyjnego należy oceniać w taki sam sposób jak pełnomocnictwo do składania pozostałych środków ochrony prawnej.
O zachowaniu terminu przekazania kopii zamawiającemu i wywiązania się z obowiązku jednoczesności takiego przekazania - o czym mowa jest w przepisie art. 184 ust. 2 in fine pzp - można mówić jedynie wówczas, gdy taka kopia zostanie doręczona zamawiającego w terminie pięciu dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia protestu (lub od upływu terminu do rozstrzygnięcia protestu). Ustawa prawo zamówień publicznych
Konsorcjum firm, choć brało udział w postępowaniu odwoławczym, przystępując do niego po stronie zamawiającego, nie jest „przeciwnikiem skargi”, któremu zgodnie z art. 195 ust. 2 pzp skarżący winien przesłać odpis skargi, jako warunek jej skutecznego wniesienia. Nieprzesłanie w sposób prawidłowy przez skarżącego odpisu skargi Konsorcjum nie czyni przedmiotowej skargi wadliwą pod względem formalnym i
Decydującą dla ustalenia interesu prawnego jest kwestia możliwości uzyskania danego, konkretnego zamówienia.
Interes prawny to tyle, co interes obiektywny, tj. interes rzeczywiście istniejący w świetle obowiązujących norm, usprawiedliwiony, uzasadniony i słuszny, a nie wyłącznie dotyczący określonej sfery prawnej i wynikający z subiektywnego zapatrywania. Na gruncie prawa zamówień publicznych chodzi o interes wyrażający się w możliwości uzyskania zamówienia. Interes prawny w uzyskaniu zamówienia musi odnosić
Wykonawca akceptując orzeczenie dyskredytujące jego ofertę utracił możliwość ubiegania się o uzyskanie zamówienia, a tym samym utracił interes prawny do korzystania ze środków ochrony prawnej.
