W sytuacji, gdy przepisy procesowe przewidują jakikolwiek środek weryfikacji aktu z zakresu administracji publicznej, to obowiązkiem strony jest z niego skorzystać przed wniesieniem skargi do NSA. Nieskorzystanie z takiego środka weryfikacji rozstrzygnięcia skutkuje niedopuszczalnością skargi. Przepisy ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej /Dz.U. 1996 nr 11 poz. 62 ze zm./
Pracownik urzędu wojewódzkiego, którego stosunek pracy wygasł z przyczyn dotyczących pracodawcy, mógł skorzystać z prawa do wcześniejszej emerytury na zasadach określonych w art. 27 ust. 2 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz.U. Nr 31, poz. 214 ze zm.; obecnie jednolity tekst: Dz.U. z 2001 r. Nr 86, poz. 953).
Równoczesne okresy podlegania różnym ubezpieczeniom społecznym nie są sumowane przy obliczaniu okresów wymaganych do ustalenia prawa do świadczeń emerytalnych lub rentowych.
Samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej udzielający w 2000 roku świadczeń zdrowotnych oraz realizujący zadania i cele określone w art. 1 ust. 1-3 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej /Dz.U. nr 91 poz. 408 ze zm./ miał obowiązek uiszczania podatku od nieruchomości według stawek określonych na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 2 i pkt 6 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o
Brak zgłoszenia do obowiązkowego ubezpieczenia społecznego osoby spełniającej warunki podlegania temu ubezpieczeniu, nie eliminuje jej z niego, ale rodzi powinność dokonania tej czynności z urzędu przez organ ubezpieczeń społecznych.
W zakresie ustalania uprawnień rentowych, szczegółowe postanowienia art. 17 i 18 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec o zabezpieczeniu społecznym, sporządzonej w Warszawie dnia 8 grudnia 1990 r. (Dz.U. z 1991 r. Nr 108, poz. 468) mogą być stosowane wyłącznie do osób będących pracownikami, w tym górnikami lub kolejarzami, podlegających jednemu z ustawodawstw o zabezpieczeniu
Niezakwestionowanie ustalenia faktycznego sądu, co do pobierania zasiłku dla bezrobotnych, jest wiążące w postępowaniu kasacyjnym (art. 39311 KPC) i oznacza, że strona korzystała z ubezpieczenia społecznego na mocy art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (jednolity tekst: Dz.U. z 2001 r. Nr 6, poz. 56 ze zm.), a więc nie podlegała obowiązkowemu ubezpieczeniu
Przepisy ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /Dz.U. nr 35 poz. 230 ze zm./ nie przewidują możliwości zwrotu opłaty za korzystanie z zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych. W szczególności możliwości takiej nie stwarza art. 11[1] ust. 5 ustawy. Likwidacja punktu sprzedaży w okresie ważności zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych, nie
Zaprzestanie pobierania świadczenia, o którym mowa w art. 100 ust, 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz. 1118 ze zm.) nie jest warunkiem uzasadniającym zastosowanie art. 186 ust. 2 pkt 2 tej ustawy w stosunku do osoby, która wniosek o świadczenie emerytalno-rentowe zgłosiła przed dniem 1 stycznia 1999 r.
Roszczenie o naprawienie nowej szkody, która ujawniła się po uchyleniu przez sąd obowiązku świadczenia zasądzonej na rzecz pracownika renty, stanowiącej odszkodowanie skutków wypadku przy pracy, przedawnia się z upływem trzech lat od daty dowiedzenia się przez pracownika o tej szkodzie (art. 442 § 1 KC).
Decyzja Państwowego Inspektora Sanitarnego jest dokumentem urzędowym w rozumieniu art. 244 § 1 KPC tylko w zakresie dotyczącym stwierdzenia istnienia lub nieistnienia choroby zawodowej. Stwierdzenie choroby zawodowej nie jest równoznaczne z prawem do renty z tego tytułu (art. 18 ustawy z dnia 12 czerwca 1975 r. o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, jednolity tekst: Dz.U.
1. Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny realizuje wynikające z art. 90e ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej /Dz.U. 1996 nr 11 poz. 62 ze zm./ zadania o charakterze władczym, a zatem w tym zakresie Fundusz działa jako wymieniony w art. 1 pkt 2 Kpa inny podmiot powołany z mocy prawa do załatwienia spraw administracyjnych. 2. Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny jest samodzielną
Osoba objęta niepracowniczym ubezpieczeniem społecznym nie może nabyć prawa do wcześniejszej emerytury, mimo posiadania wymaganego stażu i wieku emerytalnego, przewidzianych w art. 29 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 162, poz. 1118 ze zm.).
Osoba uprawniona ze względu na kontynuowanie nauki do przyznanej na okres roku szkolnego renty rodzinnej, której wypłata została wstrzymana wskutek nieprzedłożenia aktualnego zaświadczenia szkolnego, nie może powoływać się na błąd organu rentowego i niedoręczenie decyzji wstrzymującej wypłatę renty, jeżeli kolejne zaświadczenie przedłożyła po upływie dwóch lat od wstrzymania wypłaty renty.
1. Pisemne zwrócenie się przez pracodawcę do wszystkich działających u niego związków zawodowych z zawiadomieniem o zamiarze wypowiedzenia umowy o pracę pracownikowi nie należącemu do żadnego z nich, z podaniem przyczyny tego wypowiedzenia (art. 38 § 1 KP), bez wcześniejszego lub równoczesnego zwrócenia się o informację, czy pracownik ten korzysta z ich ochrony (art. 30 ust. 21 ustawy z dnia 23 maja
Warunki wynagrodzenia za pracę kierownika (dyrektora) samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej powoływanego na stanowisko przez zarząd województwa kształtują postanowienia regulaminu wynagrodzenia obowiązującego w tym zakładzie, jeżeli nie jest objęty ponadzakładowymi przepisami płacowymi.
Skoro Powszechny Zakład Ubezpieczeń decydował się na przejmowanie na swoją własność przedmiotów ubezpieczenia, w celu ich odsprzedaży dla zmniejszenia kosztów prowadzonej działalności ubezpieczeniowej, to odsprzedaż należało uznać za działalność gospodarczą związaną z działalnością ubezpieczeniową w rozumieniu art. 10 ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej /Dz.U. 1996 nr 11
O uprawnieniu do emerytury na podstawie § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego dla pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz. 43 ze zm.) decyduje łączne spełnienie przez pracownika wszystkich warunków określonych w tym przepisie, a nie jego przekonanie, że charakter lub warunki pracy wystarczają
Z dniem 1 stycznia 1997 r. utraciło moc obowiązującą rozporządzenie Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych z dnia 5 sierpnia 1983 r. w sprawie składu komisji lekarskich do spraw inwalidztwa i zatrudnienia, trybu postępowania, trybu kierowania na badania przez te komisje oraz szczegółowych zasad ustalania inwalidztwa (Dz.U. Nr 47, poz. 214 ze zm.), co oznacza, że od tego dnia przy ocenie niezdolności
Pracownik urzędu, urodzony przed dniem 1 stycznia 1949 r., któremu po reformie administracji publicznej nie zaproponowano nowych warunków pracy na dalszy okres i którego stosunek pracy wygasł z dniem 30 czerwca 1999 r. (art. 58 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną, Dz.U. Nr 133, poz. 872) zachował prawo do emerytury przewidzianej
