Postanowienie NSA z dnia 10 grudnia 2001 r., sygn. III SA 728/01

1. Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny realizuje wynikające z art. 90e ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej /Dz.U. 1996 nr 11 poz. 62 ze zm./ zadania o charakterze władczym, a zatem w tym zakresie Fundusz działa jako wymieniony w art. 1 pkt 2 Kpa inny podmiot powołany z mocy prawa do załatwienia spraw administracyjnych.

2. Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny jest samodzielną jednostką gospodarczą, wykonującą w zakresie określonym w ustawie z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej /Dz.U. 1996 nr 11 poz. 62 ze zm./ zadania z zakresu administracji państwowej i w tym zakresie, o ile przepisy szczególne /z powołanej ustawy/ nie stanowią inaczej, powinny w postępowaniu przed nim znaleźć zastosowanie przepisy Kpa i w dalszej kolejności w postępowaniu przed sądem przepisy ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym.

3. "Ustalenie opłaty", o której mowa w art. 90e ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej /Dz.U. 1996 nr 11 poz. 62 ze zm./ należy do spraw, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, a że przy tym ustawa z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej /Dz.U. 1996 nr 11 poz. 62 ze zm./ nie przewiduje, aby od tego typu "wezwań do zapłaty" przysługiwało odwołanie, to w sprawie miał zastosowanie, art. 34 ust. 3 ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym.