Zwłoka organu właściwego do udzielenia zezwolenia na usunięcie drzew, mogła uzasadniać co najwyżej zgłoszenie zażalenia o jakim mowa w art. 37 Kpa, bądź w dalszej kolejności skargi na bezczynność /art. 17 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./. Zwłoka ta nie mogła być jednak traktowana jako podstawa do przyjmowania zwolnienia od obowiązku uzyskania
Jeżeli drzewa rosną w granicy działek wójt /burmistrz/ może wydać zezwolenie na ich wycięcie jedynie za zgodą wszystkich właścicieli nieruchomości, w granicy których rosną powyższe drzewa.
Sam fakt naruszenia decyzji o dopuszczalnym poziomie hałasu, stwarza obowiązek organu ustalenia kary, której wysokość zależy od stopnia naruszenia. Natomiast nie ma żadnego znaczenia okoliczność czy naruszenie dopuszczalnego poziomu hałasu było zawinione.
1. Na etapie uzgadniania projektu inwestycji w trybie art. 68 ust. 5 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./ brak jest uregulowań dających podstawę organowi administracji na orzekanie o wykupie nieruchomości, które mogły być objęte strefą ograniczonego użytkowania, a roszczenia właścicieli gruntów objęte granicami takiego obszaru o
Pismo sporządzone z upoważnienia Prezydenta Miasta, odmawiające skarżącemu udzielenia dofinansowania modernizacji urządzeń grzewczych z publicznych środków gminnego funduszu ochrony środowiska i gospodarki wodnej z powodu niespełnienia przesłanki wynikającej z uchwały Rady Miasta jest aktem administracyjnym, nie będącym wprawdzie decyzją administracyjną ani postanowieniem, lecz dotyczącym przyznania
Przepis art. 30 ust. 6 pkt 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./ nie daje wystarczających podstaw do przyjęcia normy pozwalającej na objęcie rozstrzygnięciem w decyzji zmieniającej okresu, w którym obowiązywała zmieniona decyzja o dopuszczalnej emisji zanieczyszczeń do powietrza.
Wspólnota mieszkaniowa, o której mowa w art. 6 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali /Dz.U. 2000 nr 80 poz. 903/ posiada przymiot strony w rozumieniu art. 28 i art. 29 Kpa, w sprawie o zezwolenie na usunięcie drzew i krzewów z terenu nieruchomości wspólnej na podstawie art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze
Na podstawie art. 53 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody /Dz.U. nr 114 poz. 492 ze zm./ obiekty zbudowane wbrew wprowadzonym zakazom, albo bez uzyskania wymaganej zgody organu ochrony przyrody lub niezgodnie z warunkami uzgodnienia podlegają przymusowej rozbiórce w trybie przepisów ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./.
Nie ma powodu aby ocenę oddziaływania na środowisko traktować inaczej niż jako jeden /choć w sposób szczególnie uregulowany/ z dowodów w toku postępowania administracyjnego. Niedopuszczalne jest bezkrytyczne przyjmowanie wniosków wynikających z tego rodzaju oceny. Przy takim bowiem założeniu należałoby uznać, że to nie organ administracji publicznej, ale rzeczoznawca sporządzający ocenę faktycznie
Działanie polegające na chęci zawłaszczenia części należącego do zainteresowanego rynku, należy ocenić jako przeciwdziałające powstawaniu konkurencji, zarówno na rynku odbioru ciekłych odpadów komunalnych jak i usług odbioru tych odpadów od osób fizycznych i prawnych. Powyższe zachowanie spełnia zatem przesłanki praktyki monopolistycznej opisanej w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 24 lutego 1990 r
Na podstawie art. 53 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody /Dz.U. nr 114 poz. 492 ze zm./, obiekty zabudowane wbrew wprowadzonym zakazom albo bez uzyskania wymaganej zgody organu ochrony przyrody lub niezgodnie z warunkami uzgodnienia, podlegają przymusowej rozbiórce w trybie przepisów ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./.
1. Zmiana norm i przepisów powodująca zwolnienie określonych podmiotów z nałożonych na nich decyzją administracyjną obowiązków bądź ograniczenie ich zakresu, winno obligować właściwy organ administracji publicznej do niezwłocznego uchylenia albo zmiany decyzji ustalającej te obowiązki, w szczególności obwarowane określonymi sankcjami administracyjnymi. 2. Byłoby nie do pogodzenia z konstytucyjnymi
Wynikający z art. 31 par. 4 Kpa w związku z art. 100 ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./ oraz przewidziany w tym ostatnim przepisie 30-dniowy termin do złożenia przez organizację społeczną wniosków i zastrzeżeń oznacza, że co najmniej do końca upływu tego terminu organizacja społeczna zachowuje potencjalne uprawnienie do
1. Spółka cywilna jest jednostką organizacyjną, o której mowa w ustawie z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./. W stosunkach prawnych spółka cywilna identyfikowana jest podwójnie - jako tworzące ją podmioty /osoby/ i jako podmiot gospodarczy realizujący, na zasadach określonych w umowie spółki i w przepisach kodeksu cywilnego, wspólny cel
1. Osoba trzecia /będąca osobą fizyczną/ za wycięcie drzew i krzewów z cudzej nieruchomości bez zgody właściciela lub posiadacza ponosi odpowiedzialność karną /za występek lub wykroczenie/ i odpowiedzialność cywilną z tytułu czynu niedozwolonego /art. 415 Kc w zw. z art. 80 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska - Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./. 2. Jeżeli osoba trzecia
Dodatkowo podnieść należy, że sam zarząd gminy, jako organ osoby prawnej nie ma także statusu strony w postępowania administracyjnym. Zgodnie bowiem z art. 28 Kpa stroną jest każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy postępowanie albo kto żąda czynności organu ze względu na swój interes prawny lub obowiązek. Działanie organu osoby prawnej dotyczy interesu prawnego lub obowiązku samej osoby
Nie mogą stanowić podstawy do ustalenia opłat za korzystanie z pojazdów spalinowych i emisji przez nie zanieczyszczeń do powietrza przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 1993 r. w sprawie opłat za gospodarcze korzystanie ze środowiska i wprowadzenie w nim zmian /Dz.U. nr 133 poz. 638 ze zm./, które nie wymieniają expressis verbis opłat za korzystanie z pojazdów silnikowych.
Spór o właściwość między organami samorządu terytorialnego a organami administracji rządowej może dotyczyć tylko spraw indywidualnych należących do właściwości tych organów i rozstrzyganych w drodze decyzji administracyjnych /art. 1 par. 1 pkt 1 Kpa/. Skoro zatem w sprawie o dochodzie odsetek od nadpłaconych opłat za gospodarcze korzystanie ze środowiska nie jest dopuszczalna droga postępowania administracyjnego
Nie do pogodzenia z konstytucyjną zasadą państwa prawnego jest taki stan, w którym nakłada się decyzją na jednostki organizacyjne /strony/ kary pieniężne za przekroczenie dopuszczalnej emisji, ustalone inną decyzję administracyjną /art. 110 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska - Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./, która z powodu wejścia w życie przepisów
Wymagania dotyczące ochrony powietrza przed zanieczyszczeniem spowodowanym przez pojazdy samochodowe określone zostały w przepisach o ruchu drogowym oraz rozporządzeniu Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 17 kwietnia 1987 r. w sprawie dopuszczalnych do wprowadzenia do powietrza atmosferycznego rodzajów i ilości substancji zanieczyszczających wytwarzanych przez silniki
Kaucja gwarancyjna i kara pieniężna, o której mowa w art. 110 ust. 1b ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./ są to dwie różne należności niezależne od siebie.
Zawarte w decyzji administracyjnej organu inspekcji weterynaryjnej określenie środków likwidacji choroby zakaźnej zwierząt podlega merytorycznej ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego.
