Wyrok NSA z dnia 17 grudnia 2019 r., sygn. II FSK 4010/17

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 2019

Najwyższa Izba Kontroli jako państwowa jednostka budżetowa nie prowadzi działalności gospodarczej, więc nie rozlicza się z daniny od nieruchomości według najwyższej stawki.

Wyrok SN z dnia 24 czerwca 2015 r., sygn. II PK 197/14

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2015

Z punktu widzenia roszczenia o odszkodowanie w związku z dyskryminacyjnym rozwiązaniem stosunku pracy z uwagi na wiek i biorąc pod uwagę treść przepisu art. 93 ust. 2 pkt 1 ustawy o NIK, który upoważniał pracodawcę do podejmowania decyzji co do rozwiązania stosunku pracy za wypowiedzeniem, nie nakładając na niego żadnych dodatkowych ograniczeń ani powinności, w tym nie przewidując obowiązku wskazania

Wyrok TK z dnia 20 stycznia 2015 r., sygn. K 39/12

Orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego, rok 2015

Zakaz przetwarzania tzw. danych wrażliwych (przetwarzanie danych osobowych przez upoważnionych przedstawicieli NIK)

Wyrok SN z dnia 18 lutego 2011 r., sygn. II PK 197/10

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2011

Przesłanki prawa do odprawy emerytalno-rentowej dla mianowanych pracowników Najwyższej Izbie Kontroli są uregulowane wyczerpująco w ustawie z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli (jednolity tekst: Dz.U. z 2007 r. Nr 231, poz. 1701 ze zm.). Nie ma więc podstaw do stosowania przepisów Kodeksu pracy w zakresie stażu pracy wymaganego do tej odprawy ani wykładni jednorazowości odprawy jako

Postanowienie SN z dnia 8 listopada 2006 r., sygn. I PK 120/06

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2006

Do rozpoznania sprawy o sprostowanie okresowej oceny kwalifikacyjnej pracownika mianowanego zatrudnionego w Najwyższej Izbie Kontroli właściwy jest sąd pracy.

Wyrok NSA z dnia 16 lutego 2001 r., sygn. II SA 2810/00

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 2001

Osiągnięcie przez mianowaną pracownicę Najwyższej Izby Kontroli wieku emerytalnego, pozwalającego na nabycie prawa do emerytury, jest samodzielną przesłanką wypowiedzenia jej stosunku pracy.

Wyrok SN z dnia 4 października 2000 r. sygn. I PKN 65/00

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2000

Roszczenie o dopuszczenie do pracy nie może być uznane za sprzeczne z zasadami współżycia społecznego lub z jego społeczno-gospodarczym przeznaczeniem z uwagi na to, że pracownik przed siedmiu laty osiągnął wiek emerytalny, gdyż oznaczałoby to naruszenie zakazu dyskryminacji ze względu na wiek (art. 113 KP).

Wyrok SN z dnia 19 sierpnia 1999 r. sygn. I PKN 217/99

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1999

Wyrok NSA z dnia 10 sierpnia 1995 r., sygn. II SA 1894/95

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1995

1. Abstrahując od kwestii legalności zarządzenia nr 5/93 Prezesa Najwyższej Izby Kontroli z dnia 19 kwietnia 1993 r. w sprawie okresowych ocen kwalifikacyjnych pracowników Najwyższej Izby Kontroli, można je potraktować jako miernik rzetelności i obiektywizmu działań podejmowanych w tym zakresie i w konsekwencji jako miernik oceny zasadności rozwiązania z mianowanym pracownikiem Najwyższej Izby Kontroli

Wyrok NSA z dnia 13 października 1994 r., sygn. II SA 1235/94

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1994

Z brzmienia art. 17 ust. 1 pkt 4 z dnia 8 października 1980 r. o Najwyższej Izbie Kontroli /Dz.U. nr 22 poz. 82 ze zm./ wynika, że w razie ukarania mianowanego pracownika NIK karą dyscyplinarnego zwolnienia z pracy Prezes NIK ma obowiązek wydania decyzji o rozwiązaniu z nim stosunku pracy.

Uchwała Składu 7 Sędziów SN z dnia 23 czerwca 1993 r., sygn. I PZP 16/93

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1993

Przepisy ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz.U. nr 31, poz. 214 ze zm.) mają zastosowanie do mianowanych pracowników Najwyższej Izby Kontroli tylko w zakresie nie uregulowanym ustawą z dnia 8 października 1980 r. o Najwyższej Izbie Kontroli (Dz.U. nr 22, poz. 82 ze zm.) oraz przepisami wykonawczymi do tej ustawy.

Wyrok NSA z dnia 7 kwietnia 1993 r., sygn. II SA 387/93

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1993

1. Zakres delegacji zawartej w art. 19 pkt 1 ustawy z dnia 8 października 1980 r. o Najwyższej Izbie Kontroli /Dz.U. nr 22 poz. 82 ze zm./ nie obejmuje upoważnienia do rozszerzenia katalogu przyczyn, upoważniających pracodawcę do rozwiązania z pracownikiem mianowanym Najwyższej Izby Kontroli stosunku pracy, o inne jeszcze przyczyny poza wyczerpująco wymienionymi w art. 17 tejże ustawy. 2. Przepis par

Wyrok NSA z dnia 26 marca 1993 r., sygn. II SA 379/93

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1993

Decyzję o wypowiedzeniu stosunku pracy mianowany pracownik Najwyższej Izby Kontroli może zaskarżyć do sądu administracyjnego.