Wyrok SN z dnia 24 czerwca 2015 r., sygn. II PK 197/14

Z punktu widzenia roszczenia o odszkodowanie w związku z dyskryminacyjnym rozwiązaniem stosunku pracy z uwagi na wiek i biorąc pod uwagę treść przepisu art. 93 ust. 2 pkt 1 ustawy o NIK, który upoważniał pracodawcę do podejmowania decyzji co do rozwiązania stosunku pracy za wypowiedzeniem, nie nakładając na niego żadnych dodatkowych ograniczeń ani powinności, w tym nie przewidując obowiązku wskazania innych przyczyn, uzasadniających rozwiązanie stosunku pracy, niż osiągnięcie wieku i odpowiednich okresów ubezpieczenia, dla rozstrzygnięcia sprawy pierwszorzędne znaczenie miało nie to, czy istniały jakieś inne przyczyny racjonalizujące wypowiedzenie stosunku pracy powódce, lecz przede wszystkim to, czy regulacja ustawowa dopuszczająca rozwiązanie stosunku pracy z mianowanym pracownikiem NIK z powodu osiągnięcia wieku i stażu uprawniającego do emerytury była obiektywnie i racjonalnie uzasadniona, w ramach prawa krajowego, słusznym celem związanym z polityką zatrudnienia i rynkiem pracy oraz czy środki podjęte dla realizacji tego celu interesu ogólnego były właściwe i konieczne.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jolanta Strusińska-Żukowska (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Zbigniew Korzeniowski

SSN Krzysztof Staryk

w sprawie z powództwa X. przeciwko Najwyższej Izbie Kontroli o odszkodowanie za naruszenie zasady równego traktowania w zatrudnieniu, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 24 czerwca 2015 r., skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 4 listopada 2013 r.,

uchyla zaskarżony wyrok w pkt I i II w części oddalającej apelację strony pozwanej i w tym zakresie sprawę przekazuje Sądowi Apelacyjnemu do ponownego rozpoznania oraz orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sąd Apelacyjny wyrokiem z dnia 4 listopada 2013 r. oddalił apelacje obu stron od wyroku Sądu Okręgowego z dnia 29 grudnia 2011 r., którym zasądzono od pozwanej Najwyższej Izby Kontroli na rzecz powódki X. kwotę 70.000 zł z ustawowymi odsetkami tytułem odszkodowania za naruszenie zasady równego traktowania w zatrudnieniu i oddalono powództwo w pozostałym zakresie.