Użycie w przepisie art. 167 § 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. Nr 98, poz. 1070 ze zm.) sformułowania w trybie dokonanym i czasie przeszłym („nie pozwalały”) oznacza, że przy ocenie dopuszczalności podjęcia decyzji o wyznaczeniu ławnika do rozpoznania sprawy uwzględniać należy stan prawny, pod rządami którego określona osoba nabyła ten status, to jest stan
Stosunek służbowy asesora sądowego, którym nie można było być dłużej niż trzy lata (art. 114 § 4 zdanie pierwsze ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych, jednolity tekst: Dz.U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25 ze zm.), rozwiązywał się z upływem tego okresu, chyba że miało miejsce niebudzące wątpliwości przedłużenie trwania stosunku służbowego do dnia zakończenia procedury uzyskania
Przepis art. 70 § 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o ustroju sądów wojskowych (Dz.U. Nr 117, poz. 753 ze zm.) nie stanowi podstawy przyznania sędziemu wojskowego sądu garnizonowego dodatku funkcyjnego przewidzianego w sądzie rejonowym dla stanowiska przewodniczącego wydziału (kierownika sekcji).
Dopuszczalny jest kolejny wniosek o wyrażenie przez Krajową Radę Sądownictwa zgody na dalsze zajmowanie stanowiska sędziego po ukończeniu 65 roku życia, który powinien być złożony najpóźniej na sześć miesięcy przed upływem okresu, na jaki sędzia uzyskał zgodę Rady w wyniku rozpoznania poprzedniego wniosku (art. 69 § 1 i 3 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych, Dz.U. Nr
Sędzia uzyskujący uposażenie w stanie spoczynku nie ma prawa do wypłaty emerytury z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.
Prokurator, który wystąpił do Prokuratora Generalnego z wnioskiem o wyrażenie zgody na dalsze zajmowanie stanowiska po ukończeniu 65 lat życia, pozostaje w służbie do czasu zakończenia postępowania, w tym postępowania przed Sądem Najwyższym, także przypadku, gdy złożył wniosek z naruszeniem terminu określonego w art. 69 § 3 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U.
odmawia podjęcia uchwały.
Znieważenie sądu w rozumieniu art. 49 § 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001r prawo o ustroju sądów powszechnych może być wyrażone słownie, gestem i w każdy inny sposób. Zatem sąd merytoryczny słusznie nałożył na świadka karę porządkową grzywny wskutek stawienia się go na rozprawę w stanie nietrzeźwym, gdyż takie naganne zachowanie mieści się w zakresie pojęcia zniewagi sądu określonym w wyżej powołanym przepisie
1. Motywy wyroku mają przekonywać o słuszności rozstrzygnięcia, wyrabiać świadomość prawną, wychowywać, wskazywać na to, iż sądy faktycznie nie tylko zajmują się kontrolą legalności, ale przede wszystkim sprawują wymiar sprawiedliwości, dbają o przestrzeganie praworządności, podnoszą zaufanie do Państwa i jego organów. 2. Uzasadnienie jest przekonywające tylko wtedy, gdy argumenty w nim powołane są
Nie było przeszkód prawnych do przeniesienia sędziego Naczelnego Sądu Administracyjnego na stanowisko sędziego wojewódzkiego sądu administracyjnego (art. 94 § 1 i art. 95 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Dz.U. Nr 153, poz. 1271 ze zm.), bez wcześniejszego uchylenia
Realizacja kompetencji prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego do przeniesienia sędziego tego sądu na stanowisko sędziego wojewódzkiego sądu administracyjnego w miejscowości, w której pełnił służbę, z pozostawieniem mu prawa do wynagrodzenia i przysługującego tytułu (art. 94 § 1 i art. 95 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych
Podstawą odwołania sędziego od uchwały Krajowej Rady Sądownictwa o odmowie wyrażenia zgody na dalsze zajmowanie stanowiska sędziego (art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa, Dz.U. Nr 100, poz. 1082 ze zm. w związku z art. 69 § 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych, Dz.U. Nr 98, poz. 1070 ze zm.) nie mogą być zarzuty stanowiące
Zasady przyjęte przy przenoszeniu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego do wojewódzkich sądów administracyjnych zapewniały realną możliwość wyrażania indywidualnych opinii przez kolegium Naczelnego Sądu Administracyjnego (art. 94 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi
(...) zgodnie z art. 3 tej ustawy, przedmiotem skargi nie mogą być czynności wykonywane przez prezesów sądów w ramach regulacji określonej rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z dnia 25 października 2002 r. w sprawie trybu sprawowania nadzoru nad działalnością administracyjną sądów (Dz. U. Nr 187, poz. 1564 ze zm.), w szczególności § 12 pkt 5 tego rozporządzenia.(...). Nie może ulegać wątpliwości
Przepis art. 94 § 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. Nr 98, poz. 1070 ze zm.) w sposób wyczerpujący reguluje zasady ustalania wysokości wynagrodzenia przysługującego sędziemu za czas nieobecności w pracy spowodowanej chorobą. Przepis ten jest zgodny z art. 67 Konstytucji RP i nie narusza konstytucyjnej zasady równości.
