Wyrok SN z dnia 8 lutego 2006 r. sygn. III PO 11/04

Zasady przyjęte przy przenoszeniu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego do wojewódzkich sądów administracyjnych zapewniały realną możliwość wyrażania indywidualnych opinii przez kolegium Naczelnego Sądu Administracyjnego (art. 94 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Dz.U. Nr 153, poz. 1271 zezm.).

Przewodniczący SSN Andrzej Wasilewski

Sędziowie SN: Jerzy Kwaśniewski, Barbara Wagner (sprawozdawca)

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 lutego 2006 r. sprawy z odwołania sędziego Anny Ś. od decyzji Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego w przedmiocie przeniesienia na stanowisko sędziego wojewódzkiego sądu administracyjnego do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Ł.

oddalił odwołanie.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 1 marca 2004 r. [...], podjętą na podstawie art. 94 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1271 ze zm.), powoływanej dalej także jako „ustawa”, Prezes Naczelnego Sądu Administracyjnego przeniósł sędziego Naczelnego Sądu Administracyjnego Annę Ś. na stanowisko sędziego wojewódzkiego sądu administracyjnego do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Ł. z dniem 15 marca 2004 r.

Anna Ś. wniosła od tej decyzji odwołanie, zarzucając jej niezgodność z art. 94 § 1 ustawy Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz naruszenie art. 2, art. 32 i art. 180 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz.U. Nr 78, poz. 483 ze zm.).

W uzasadnieniu odwołania skarżąca podniosła, że decyzja Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego w przedmiocie przeniesienia sędziego Naczelnego Sądu Administracyjnego na stanowisko sędziego wojewódzkiego sądu administracyjnego do wojewódzkiego sądu administracyjnego mogła zostać podjęta wyłącznie po zasięgnięciu opinii Kolegium Naczelnego Sądu Administracyjnego. Według niej, zwrot „po zasięgnięciu opinii” oznacza podjęcie „zindywidualizowanego, odnoszącego się do konkretnej osoby aktu opiniowania, ze wskazaniem określonych kryteriów”. Z decyzji Prezesa NSA nie wynika, aby opinia taka była zasięgnięta. Powołano się w niej jedynie na „przyjęcie reguły”, zgodnie z którą sędziowie zajmujący stanowiska sędziowskie w zniesionych z dniem 1 stycznia 2004 r. ośrodkach zamiejscowych NSA będą wykonywać obowiązki sędziowskie w tych wojewódzkich sądach, w których miały siedziby zniesione ośrodki zamiejscowe NSA. Skarżąca wskazała, że akt powołania jej na stanowisko sędziego nie został uchylony. Znaczy to, że przeniesienie na inne stanowisko „może dotyczyć tylko przeniesienia w ramach posiadanego powołania z zachowaniem pełni praw wynikających z tego aktu”. Przeniesienie na stanowisko sędziego wojewódzkiego sądu administracyjnego nastąpiło niezgodnie z aktem powołania. W jej ocenie, decyzja Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego narusza „art. 180 pkt 1 Konstytucji RP”. Przeniesienie na stanowisko sędziego wojewódzkiego sądu administracyjnego, a nie przeniesienie do orzekania w tym sądzie, powoduje uchylenie aktu powołania na stanowisko sędziego NSA, co jest w konsekwencji sprzeczne z zasadą nieusuwalności sędziów. Brak kryteriów odnośnie do podejmowania decyzji w przedmiocie delegowania lub przenoszenia sędziów pozwala na dowolność i w „sposób oczywisty” pozostaje w sprzeczności z zasadą państwa prawnego (art. 2 Konstytucji), zasadą równego traktowania (art. 32 Konstytucji) oraz zasadą nieusuwalności sędziów (art. 180 Konstytucji). Zastosowanie wobec niektórych sędziów art. 94 ustawy, a w stosunku do innych jej art. 95, różnicuje status sędziów. W konkluzji skarżąca wniosła o rozważenie przez Sąd Najwyższy możliwości przedstawienia Trybunałowi Konstytucyjnemu pytania prawnego w kwestii zgodności art. 94 § 1 ustawy z Konstytucją RP.