Zastosowanie umów międzynarodowych o unikaniu podwójnego opodatkowania ma pierwszeństwo przed ustawami krajowymi w regulowaniu kwestii opodatkowania dochodów uzyskanych z emerytur państwowych, co wynika z art. 91 Konstytucji RP oraz art. 17 i art. 18 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Czeską. Emerytury wypłacane za pełnienie służby publicznej podlegają
Zmiany w przepisach dotyczących podatku dochodowego od osób prawnych nie mogą być wprowadzane w trakcie trwania roku podatkowego, lecz powinny być znane podatnikom z odpowiednim wyprzedzeniem, zgodnie z zasadą pewności prawa oraz zasadą niedziałania prawa wstecz, wynikającymi z art. 2 Konstytucji RP, aby zapewnić podatnikom możliwość kształtowania ich sytuacji prawnej zgodnie z obowiązującymi przepisami
1. Konstytucyjna zasada równości wobec prawa polega na tym, że wszystkie podmioty prawa, charakteryzujące się daną cechą istotną w równym stopniu, mają być traktowane równo, a różnicowanie sytuacji prawnej obywateli jest sprzeczne z Konstytucją, jeżeli traktuje się w sposób różny podmioty lub sytuacje podobne, a takie różnice traktowania nie znajdują należytego uzasadnienia konstytucyjnego. 2. W ocenie
1. Konstytucyjna zasada równości wobec prawa polega na tym, że wszystkie podmioty prawa, charakteryzujące się daną cechą istotną w równym stopniu, mają być traktowane równo, a różnicowanie sytuacji prawnej obywateli jest sprzeczne z Konstytucją, jeżeli traktuje się w sposób różny podmioty lub sytuacje podobne, a takie różnice traktowania nie znajdują należytego uzasadnienia konstytucyjnego. 2. W ocenie
1. Zasada dwuinstancyjności postępowania administracyjnego (podatkowego) nie zostaje naruszona, jeżeli organ odwoławczy podejmuje decyzję w sprawie na nowo, dokonując pełnej analizy i oceny argumentów oraz dowodów. Uzupełnienie argumentacji przez organ odwoławczy nie świadczy o złamaniu tej zasady, ale wręcz przeciwnie - potwierdza jej przestrzeganie. Zasada ta nie oznacza wyłącznie kontroli orzeczenia
1. Jednostkami samorządu terytorialnego nie są ani jednostki pomocnicze gmin (dzielnice, sołectwa), ani związki gmin lub powiatów, mimo, że struktury te realizują część zadań jednostek samorządu terytorialnego. 2. Obowiązek zapłaty opłaty skarbowej powstaje na mocy przepisów prawnych i obejmuje osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej. Zwolnienie z tego
1) Przepis art. 86 ust. 1 ustawy o VAT należy - w świetle wyroku TSUE z dnia 8 maja 2019 r. w sprawie C-566/17- rozumieć w ten sposób, że brak w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2015 r. w ww. ustawie uregulowań dotyczących kryteriów i metod podziału, które umożliwiłyby podatnikowi określenie podlegającej odliczeniu części naliczonego podatku od towarów i usług związanego z jego działalnością
Wykładnia operatywna sądów z istoty rzeczy ma charakter retrospektywny, tzn. następczy w stosunku do zaistniałego stanu faktycznego i prawnego. Zarazem rozbieżności interpretacyjne stanowią nieodłączny element systemu prawa i pełnią rolę stymulującą w dyskursie prawniczym (umożliwiającą wypracowanie prawidłowego stanowiska), o ile nie przekraczają pewnego dopuszczalnego w demokratycznym państwie prawa
Ujednolicenie praktyki orzeczniczej w jednym z rozbieżnych wariantów nie oznacza przyzwolenia dla niezgodnego z prawem działania organu, mającego miejsce przed ugruntowaniem stabilnego stanowiska (art. 7 Konstytucji RP). Z zastrzeżeniem wyjątkowych sytuacji, uzasadnionych wartościami konstytucyjnymi, nie można przyjąć, by ujednolicenie zapatrywania w zakresie wykładni operatywnej danej regulacji miało
Wykładnia operatywna sądów z istoty rzeczy ma charakter retrospektywny, tzn. następczy w stosunku do zaistniałego stanu faktycznego i prawnego. Zarazem rozbieżności interpretacyjne stanowią nieodłączny element systemu prawa i pełnią rolę stymulującą w dyskursie prawniczym (umożliwiającą wypracowanie prawidłowego stanowiska), o ile nie przekraczają pewnego dopuszczalnego w demokratycznym państwie prawa
Art. 64 § 1 pkt 4 u.p.e.a. w zakresie, w jakim nie określa maksymalnej wysokości opłaty za dokonane czynności egzekucyjne jest niezgodny z wynikającą z art. 2 Konstytucji RP zasadą zakazu nadmiernej ingerencji w związku z art. 64 ust. 1 i art. 84 Konstytucji RP oraz nie jest niezgodna z art. 31 ust. 3 Konstytucji RP, a nadto, że art. 64 § 6 u.p.e.a. w zakresie, w jakim nie określa maksymalnej wysokości
W świetle art. 190 ust. 4 Konstytucji RP w razie odroczenia utraty mocy obowiązującej przepisu, na podstawie którego zostały wydane prawomocne orzeczenie sądowe lub ostateczna decyzja administracyjna, dopuszczalność wznowienia postępowania administracyjnego lub sądowoadministracyjnego wystąpi dopiero po upływie terminu odroczenia, jeżeli ustawodawca wcześniej nie zmieni lub nie uchyli danego przepisu
Nie można zaakceptować sytuacji, w której w celu zapewnienia szczelności systemu podatkowego organy podatkowe w drodze wykładni prawa dokonują za ustawodawcę korekty unormowań podatkowych. To władza publiczna, a nie podległe jej podmioty, musi ponosić konsekwencje niedoskonałego ukształtowania regulacji podatkowej.
Zgodnie z art. 190 Konstytucji RP, orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego mają moc powszechnie obowiązującą i są ostateczne. Wzgląd na te atrybuty przemawia za uznaniem, zwłaszcza w przypadku wyroków negatywnych ich prawotwórczego charakteru, tj. że kreują one normę derogującą o charakterze ogólnym i abstrakcyjnym.
Zgodnie z art. 190 Konstytucji RP orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego mają moc powszechnie obowiązującą i są ostateczne. Wzgląd na te atrybuty przemawia za uznaniem, zwłaszcza w przypadku wyroków negatywnych, ich prawotwórczego charakteru, tj. że kreują one normę derogującą o charakterze ogólnym i abstrakcyjnym.
Właściwa wykładnia art. 190 ust. 4 w zw. z ust. 3 Konstytucji RP jest zatem taka, że jeżeli ustawodawca zdoła w wyznaczonym przez Trybunał Konstytucyjny terminie odroczenia utraty mocy obowiązującej przepisu zmienić lub uchylić ten przepis, to wznowienie postępowania administracyjnego lub postępowania sądowego nie będzie dopuszczalne.
Właściwa wykładnia art. 190 ust. 4 w zw. z ust. 3 Konstytucji RP jest taka, że jeżeli ustawodawca zdoła w wyznaczonym przez Trybunał Konstytucyjny terminie odroczenia utraty mocy obowiązującej przepisu zmienić lub uchylić ten przepis, to wznowienie postępowania administracyjnego lub postępowania sądowego nie będzie dopuszczalne.
Współwłasność w częściach ułamkowych jest taką własnością, przy której "prawo własności" (prawo, a nie rzecz) podzielone jest pomiędzy współwłaścicielami w formie udziałów. Zakres uprawnień, które przysługują każdemu ze współwłaścicieli z uwagi na wspólną rzecz, określa udział współwłaściciela. Udział jest miernikiem uprawnień, jakie przysługują współwłaścicielowi na podstawie prawa współwłasności.
Eliminacja z systemu prawnego przepisu art. 20 ust. 3 u.p.d.o.f. w drodze ustawy, nie w drodze derogacji trybunalskiej jest w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego oceniana jako brak podstaw do wznowienia postępowania. Wskazuje się bowiem, że w sytuacji odroczenia utraty mocy obowiązującej przepisu Trybunał stwierdza istnienie niekonstytucyjności, dając zarazem ustawodawcy czas na dostosowanie
Wobec wyraźnego brzmienia art. 190 ust. 1 Konstytucji, orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego zostały wyposażone w atrybut mocy powszechnie obowiązującej. Powszechnie obowiązująca moc orzeczeń Trybunału Konstytucyjnego oznacza związanie nimi wszystkich sądów, także Sądu Najwyższego i Naczelnego Sądu Administracyjnego. Skutki wywierane przez wyroki Trybunału Konstytucyjnego, wydawane w kwestii konstytucyjności
Wszelkiego rodzaju zwolnienia i ulgi podatkowe są wyjątkiem od zasady powszechnego obowiązku płacenia podatków (art. 84 Konstytucji RP) i brak jest jakichkolwiek podstaw, by przesłanki ich zastosowania interpretować rozszerzająco. W konsekwencji wszelkie przepisy regulujące ulgi i zwolnienia podatkowe należy interpretować ściśle.
Skoro przepisy dotyczące ulg i zwolnień podatkowych stanowią wyjątek od zasady powszechności opodatkowania wynikającej z art. 84 Konstytucji RP, to wyjątki od tej zasady, jako wyrazu równości i sprawiedliwości, powinny być ściśle określone przez prawo, a podatnik nie może oczekiwać innych przywilejów podatkowych aniżeli te, jakie można ustalić na podstawie norm prawnych regulujących ulgi i zwolnienia
Skoro przepisy dotyczące ulg i zwolnień podatkowych stanowią wyjątek od zasady powszechności opodatkowania wynikającej z art. 84 Konstytucji RP, to wyjątki od tej zasady, jako wyrazu równości i sprawiedliwości, powinny być ściśle określone przez prawo, a podatnik nie może oczekiwać innych przywilejów podatkowych aniżeli te, jakie można ustalić na podstawie norm prawnych regulujących ulgi i zwolnienia
Art. 2 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 1a ust. 1 pkt 2 u.p.o.l., rozumiany w taki sposób, że nie odnosi się do podziemnych wyrobisk górniczych oraz może odnosić się do obiektów i urządzeń zlokalizowanych w tych wyrobiskach, jest zgodny z zasadą ustawowej określoności regulacji podatkowych i zasadą poprawnej legislacji wywodzonymi z art. 217 w zw. z art. 84 i art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
