Wyrok NSA z dnia 14 sierpnia 2018 r., sygn. II FSK 2205/16

Art. 2 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 1a ust. 1 pkt 2 u.p.o.l., rozumiany w taki sposób, że nie odnosi się do podziemnych wyrobisk górniczych oraz może odnosić się do obiektów i urządzeń zlokalizowanych w tych wyrobiskach, jest zgodny z zasadą ustawowej określoności regulacji podatkowych i zasadą poprawnej legislacji wywodzonymi z art. 217 w zw. z art. 84 i art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska - Nowacka, Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Mirella Łent, Protokolant Dorota Rembiejewska, po rozpoznaniu w dniu 9 sierpnia 2018 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej K. S.A. z siedzibą w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 12 kwietnia 2016 r. sygn. akt I SA/Gl 994/15 w sprawie ze skargi K. S.A. z siedzibą w K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia 3 lipca 2015 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2005 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) uchyla w całości decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia 3 lipca 2015 r. nr [...], 3) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach na rzecz K. S.A. z siedzibą w K. kwotę 4 102 (słownie: cztery tysiące sto dwa) złote tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 12 kwietnia 2016 r., sygn. akt I SA/Gl 994/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach (dalej: "WSA") oddalił skargę K. S.A. w K. (dalej: "Spółka") na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach (dalej: "SKO") z dnia 3 lipca 2015 r. w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2005 r. Podstawą powyższego orzeczenia był art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270, ze zm., dalej: "p.p.s.a.").

Z uzasadnienia wyroku WSA wynika, że Spółka, działająca przez pełnomocnika będącego radcą prawnym, wniosła skargę na decyzję SKO z dnia 3 lipca 2015 r., którą utrzymana została w mocy decyzja Prezydenta Miasta M. (dalej: "organ I instancji") z dnia 6 lutego 2015 r. w sprawie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2005 r. w kwocie 8.403,60 zł. W skardze wniesiono o uchylenie decyzji SKO w całości oraz o zasądzenie kosztów postępowania wskazując na naruszenie: 1) przepisów procesowych tj. art. 153 p.p.s.a., co mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy oraz 2) prawa materialnego, tj. obowiązującego w 2005 r. art. 2 ust. 1 pkt 3 w związku z art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2002 r. Nr 9, poz. 844 ze zm., dalej: "u.p.o.l.") i art. 3 pkt 3 i 9 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (DZ. U. z 2003 r., Nr 207, poz. 2016 ze zm., dalej: "u.p.b."), które miało wpływ na wynik sprawy.