Granice ingerencji prawodawczej w prawo własności w Konstytucji RP wyznacza przede wszystkim art. 31 ust. 3, który stanowi, m.in. że ograniczenia w zakresie korzystania z konstytucyjnych wolności i praw mogą być ustanawiane tylko wtedy, gdy są konieczne w demokratycznym państwie dla jego bezpieczeństwa lub porządku publicznego, bądź dla ochrony środowiska, zdrowia i moralności publicznej, albo wolności
Zgodnie z art. 47 i art. 50 Konstytucji RP każdy ma prawo do ochrony prawnej życia prywatnego oraz zapewnia się nienaruszalność mieszkania. Nie mając zatem konkretnych dowodów, czy nawet uprawdopodobnienia faktu prowadzenia w lokalu mieszkalnym działalności gospodarczej zakłócającej spokój innym lokatorom, organy administracji nie mogą dokonywać kontroli, oględzin, wizji lokalnych w cudzym mieszkaniu
Mocą ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych aktów prawnych /Dz.U. nr 62 poz. 718 ze zm./ z dniem 1 stycznia 2001 r. zmieniony został tryb podawania do publicznej wiadomości ustaleń stóp procentowych. Aktualnie tylko uchwały Rady Polityki Pieniężnej, a nie obwieszczenia Prezesa NBP, ustalające wysokość stóp procentowych są publikowane w Dzienniku Urzędowym NBP. W
Brak rozporządzenia wykonawczego, o którym mowa w art. 31 ust. 5 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz. zatrudnianiu osób niepełnosprawnych /Dz.U. nr 123 poz. 776 ze zm./ nieprzesądza jeszcze o niedopuszezalności stosowania zwolnienia wymienionego w art. 31 ust. 1 pkt 3 ustawy o rehabilitacji zawodowej. Całkowite uzależnienie stosowania przepisu ustawowego od
1. Wszelkie przepisy o charakterze ograniczającymi zwłaszcza w razie użycia sformułowań niejasnych, czy nieprecyzyjnych, winny być zaś wykładane w kierunku zawężenia, nie zaś zwiększenia skali ograniczeń. 2. Realizacja stacji paliw na określonym terenie jest zgodna z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, skoro przewiduje on powstawanie "obiektów obsługi systemów komunikacji". Budowa stacji
W obowiązującym systemie zaskarżania decyzji administracyjnych do sądu administracyjnego, zaskarżeniu podlegają decyzje ostateczne. Upływ czasu pomiędzy podjęciem ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę, a wyrokiem sądu administracyjnego, lub chociażby wydaniem postanowienia o wstrzymaniu wykonania zaskarżonej decyzji, które nie jest przecież regułą, powodować może, że praktycznie w każdej sprawie
1. Do właściwości rzeczowej sądu ochrony konkurencji i konsumentów nie należy rozpoznawanie skarg na bezczynność tych organów administracji publicznej, od decyzji których przysługuje odwołanie do tegoż sądu. Skargi na bezczynność, w tym na bezczynność Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki /Prezesa URE/, należą bowiem do właściwości sądu administracyjnego. 2. Względy wykładni funkcjonalnej art. 8 ust.
Różnicowanie stawek podatku od nieruchomości przez radę gminy w drodze uchwały jest dopuszczalne co do przedmiotu opodatkowania, a nie w zależności od tego, w czyim posiadaniu, czy czyją własnością jest dana nieruchomość. Zróżnicowanie wysokości stawek w zależności od tego, czy dotyczyć to ma osoby fizycznej, nie ma uzasadnienia w przepisach ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach
Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 4 grudnia 2001 r. , SK 18/2000, orzekający, że art. 418 k.c. jest niezgodny z art. 77 ust. 1 Konstytucji ma zastosowanie w sprawach o naprawienie szkody wyrządzonej orzeczeniem lub zarządzeniem wydanym po wejściu w życie Konstytucji RP.
Wymóg niezwłocznego ogłaszania przez wojewodę aktów prawa miejscowego /i innych uchwał czy zarządzeń wydawanych przez organy jednostek samorządu terytorialnego podlegających publikacji/ odnosi się do aktów - uchwał i zarządzeń - skontrolowanych w trybie nadzoru.
Wejście w życie przepisów mniej korzystnych nie musi oznaczać działania prawa wstecz, nawet jeżeli w wyniku nowelizacji sytuacja prawna podatnika w całości ulegnie pogorszeniu. Reguły demokratycznego państwa prawnego będą zachowane, jeżeli ustawa nowelizująca zostanie ogłoszona z odpowiednim wyprzedzeniem. Ustawodawca ma prawo do wycofania się z określonych rozwiązań, w przeciwnym razie wprowadzonej
1. Brak zgodności zamierzeń skarżących co do sposobu wykorzystania działki z treścią projektu planu nie oznacza, że zapisy planu i podjęta uchwała są niezgodne z prawem. W szczególności nie oznacza to, że przyjęte w projekcie planu rozwiązania są sprzeczne z konstytucją, która choć chroni własność indywidualną to dozwala nawet na wywłaszczenie nieruchomości na cel publiczny za słusznym odszkodowaniem
W świetle art. 2 Konstytucji RP i art. 121 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ podatnik nie może ponosić negatywnych konsekwencji w przypadku, gdy organ podatkowy nie udzieli mu odpowiedzi na pytanie na podstawie art. 14 par. 4 Ordynacji podatkowej, a następnie rozpocznie postępowanie kontrolne.
Podatnik nie może ponosić z datą wsteczną negatywnych konsekwencji zmiany stanowiska organów statystycznych co do klasyfikacji sprzedawanych towarów.
Art. 35 ust. 4 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ wyłącza możliwość wniesienia skargi do sądu administracyjnego, jeżeli właściwy organ administracyjny wszczął postępowanie w celu zmiany, uchylenia lub stwierdzenia nieważności decyzji albo wznowił postępowanie. Mimo że przepis ten expressis verbis formułuje zasadę wyłączenia dwutorowości postępowania
Nie można rozpoznać zażalenia na postanowienie o nałożeniu grzywny w celu przymuszenia przed rozpoznaniem zarzutów w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego, jako wywołujących dalej idące skutki prawne.
Stanowiąc par. 42 ust. 4 rozporządzenia z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 109 poz. 1245 ze zm./, Minister Finansów naruszył art. 92 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, który stanowi, że rozporządzenia są wydawane przez organy wskazane w Konstytucji, na podstawie szczegółowego upoważnienia
Dokonując kontroli aktu administracyjnego pod względem jego zgodności z prawem, sąd administracyjny nie może nie uwzględnić stanu potwierdzonego późniejszym orzeczeniem Trybunału Konstytucyjnego, nie może bowiem akceptować decyzji wydanej w oparciu o przepis, którego legalność została podważona. Zasada stosowania możliwości eliminowania z obrotu aktów opartych na przepisach niezgodnych z ustawą, konstytucją
Sąd nie podzielił poglądu pełnomocnika Rady Nadzorczej dotyczącego obowiązku wyczerpania uregulowanego w art. 34 ust. 3 ustawy z 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ trybu wezwania do usunięcia naruszenia prawa. Zgodnie z ugruntowanym w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego stanowiskiem, ze względu na brzmienie art. 11 ust. 3 zdanie pierwsze w
Ocena prawna, w rozumieniu art. 30 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ ma pozostawać w związku z zakresem kontroli przeprowadzonej przez sąd administracyjny, a wobec tego wiążąca może być tylko ta, której logiczną konsekwencją było uchylenie zaskarżonego orzeczenia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania lub uznania prawnego zarzutu
