Wyrok NSA z dnia 4 grudnia 2003 r., sygn. II SA/Gd 4067/01

Granice ingerencji prawodawczej w prawo własności w Konstytucji RP wyznacza przede wszystkim art. 31 ust. 3, który stanowi, m.in. że ograniczenia w zakresie korzystania z konstytucyjnych wolności i praw mogą być ustanawiane tylko wtedy, gdy są konieczne w demokratycznym państwie dla jego bezpieczeństwa lub porządku publicznego, bądź dla ochrony środowiska, zdrowia i moralności publicznej, albo wolności i praw innych osób.

Skoro zatem z uzasadnienia zaskarżonej uchwały ograniczającej prawo własności wynika, że jedynym powodem zaprojektowania takiego a nie innego sposobu zagospodarowania terenu, był wzgląd na walory urbanistyczno-architektoniczne przyszłego centrum miasta to taka motywacja nie jest usprawiedliwiona z punktu widzenia przepisów Konstytucji RP.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na rozprawie sprawy ze skargi Jadwigi T. na uchwałę Rady Miejskiej we W. z dnia 26 października 2001 r. (...) w przedmiocie odrzucenia zarzutu do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały, (...).