Status repatrianta w rozumieniu art. 12 ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o obywatelstwie polskim /Dz.U. nr 10 poz. 49/ uzyskać może osoba narodowości lub pochodzenia polskiego przybyła do Polski z zamiarem osiedlenia się na stałe zarówno wówczas, gdy wymagane ust. 2 tego przepisu zezwolenie na osiedlenie się na stałe uzyskała przed, jak i po przybyciu do Polski.
Przepis art. 11 ustawy z dnia 20 stycznia 1920 r. o obywatelstwie Państwa Polskiego /Dz.U. nr 7 poz. 44 ze zm./ i art. 6 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 7 czerwca 1920 r. w przedmiocie wykonania ustawy z dnia 20 stycznia 1920 r. o obywatelstwie Państwa Polskiego /Dz.U. nr 52 poz. 320 ze zm./ należy rozumieć w ten sposób, iż w razie nabycia przez obywatela polskiego obywatelstwa obcego
Zameldowanie jednego z małżonków na pobyt stały w lokalu wchodzącym w skład małżeńskiej wspólności majątkowej /współwłasność łączna/ nie jest uzależniona od zgody drugiego małżonka.
1. Przepis art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o obywatelstwie polskim (Dz. U. Nr 10, poz. 44 ze zm.) nie uzależnia nabycia obywatelstwa polskiego z mocy prawa od przybycia osoby zainteresowanej do Polski, jedynie w ramach umowy międzynarodowej czy zorganizowanej akcji przesiedleńczej. 2. Każdy cudzoziemiec narodowości lub pochodzenia polskiego, który przybył do Polski z zamiarem osiedlenia
1. Jedynie odpisy zupełne aktów stanu cywilnego sporządzone od dnia wejścia w życie obecnie obowiązującej ustawy z dnia 29 września 1986 r. - Prawo o aktach stanu cywilnego /Dz.U. nr 36 poz. 180 ze zm./ będą spełniały wymagania określone w art. 80 tej ustawy. Odpisy zupełne aktów stanu cywilnego sporządzonych przed dniem 1 marca 1987 r., a wśród nich szczególnie aktów sporządzonych przed dniem 1 stycznia
Z faktu stałego zamieszkania w lokalu, nie można wyprowadzać wniosku o posiadaniu uprawnień do spornego lokalu a tym samym legitymacji prawnej do wniesienia odwołania w sprawie dotyczącej zameldowania.
Wadliwe zameldowanie podlega usunięciu z ewidencji ludności w drodze decyzji administracyjnej na podstawie ustaleń faktycznych, dotyczących daty zameldowania. Znaczy to, że uprawnienia do przebywania w miejscu zameldowania i faktyczne przebywanie osoby zameldowanej muszą mieć miejsce w dacie zameldowania.
Opuszczenie lokalu na skutek wyjazdu zagranicznego z jednoczesnym brakiem jakichkolwiek informacji o miejscu faktycznego przebywania i przypuszczalnym terminie powrotu, w sytuacji, gdy osoba ukrywa się przed organami ścigania, uznać należy za dobrowolne opuszczenie dotychczasowego miejsca pobytu bez wymeldowania w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1984 r. o ewidencji ludności i dowodach
Jeżeli konieczną przesłanką do cofnięcia przydziału lokalu, na podstawie art. 51 pkt 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /t.j. Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165 ze zm./, jest niezamieszkiwanie w lokalu przez okres dłuższy aniżeli 6 miesięcy, przy jednoczesnym braku okoliczności uzasadniających czasowy pobyt poza stałym miejscem zamieszkania, to w postępowaniu o wymeldowanie na podstawie art
O tym, jaką postać przybierze zameldowanie w hotelu pracowniczym /na pobyt stały lub czasowy/, przesądza charakter pobytu, który należy oceniać na podstawie unormowania zawartego w art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/.
Ocena czy występują wszystkie ustawowe przesłanki unieważnienia paszportu należy do organu paszportowego /art. 10 ust. 1 w związku z art. 6 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o paszportach/.
Skoro uprawnienie samoistne do przebywania w lokalu płynące z nadal obowiązującej decyzji o przydziale lokalu nie zostało dotychczas cofnięte we właściwym postępowaniu prawnym, to organ do spraw ewidencji ludności nie mógł zastosować instytucji wymeldowania przewidzianej w art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /t.j. Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/, a
Wyznaczenie przez sąd powszechny kuratora jest "kwestią prejudycjalną" w postępowaniu administracyjnym w sprawie wymeldowania na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /t.j. Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/.
Zarówno pod rządami ustawy z dnia 8 stycznia 1951 r. o obywatelstwie polskim /Dz.U. nr 4 poz. 25/, jak i ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o obywatelstwie polskim /Dz.U. nr 10 poz. 49/ decydujące znaczenie dla uznania, że osoba przybywająca do Polski przybywa jako repatriant, miał charakter przyjazdu do kraju, to znaczy ustalenie, czy dana osoba przybywa z zamiarem osiedlenia się na stałe, czy też dopiero
Mający służebność mieszkania może z mocy prawa przyjąć do swego mieszkania wybraną przez siebie osobę w celu prowadzenia gospodarstwa domowego /art. 301 par. 1 Kc/; gdy osoba ta zamieszka, to także z mocy prawa, bez zgody właściciela domu, zobowiązana jest do wykonania obowiązku meldunkowego w tym mieszkaniu /art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych
Organ paszportowy, oceniając spełnienie przesłanki wydania paszportu małoletniemu w postaci zgody uprawnionego rodzica, jest obowiązany dokonać oceny treści tego oświadczenia jako zgody bezwarunkowej /art. 7 ust. 4 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o paszportach - Dz.U. 1991 nr 2 poz. 5/.
Dobrowolne opuszczenie lokalu przez osobę mającą tylko pochodne uprawnienia do lokalu, oznacza rezygnację z tych uprawnień.
Organ paszportowy, na tle okoliczności konkretnej sprawy i w granicach ustanowionych przez art. 80 Kpa, ocenia czy utrata paszportu nastąpiła "z przyczyn zawinionych". Zagubienie paszportu jest przyczyną zawinioną uzasadniającą podwyższoną opłatę za wydanie nowego paszportu /par. 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 marca 1991 r. w sprawie opłat paszportowych/.
Prawo do używania imienia i nazwiska w brzmieniu ojczystym jest konstytucyjnie chronionym prawem każdego obywatela /art. 1 i 67 ust. 1 i 2 Konstytucji RP - przepisy utrzymane w mocy przez Ustawę konstytucyjną z dnia 17 października 1992 r. - Dz.U. nr 84 poz. 426/ i jest ważnym względem w rozumieniu art. 2 ust. 1 w związku z art. 7 ustawy z dnia 15 listopada 1956 r. o zmianie imion i nazwisk /Dz.U.
