Wyrok NSA z dnia 18 stycznia 1994 r., sygn. SA/Gd 1114/93

Prawo do używania imienia i nazwiska w brzmieniu ojczystym jest konstytucyjnie chronionym prawem każdego obywatela /art. 1 i 67 ust. 1 i 2 Konstytucji RP - przepisy utrzymane w mocy przez Ustawę konstytucyjną z dnia 17 października 1992 r. - Dz.U. nr 84 poz. 426/ i jest ważnym względem w rozumieniu art. 2 ust. 1 w związku z art. 7 ustawy z dnia 15 listopada 1956 r. o zmianie imion i nazwisk /Dz.U. 1963 nr 59 poz. 328/, uzasadniającym uwzględnienie wniosku o zmianę imienia z brzmienia polskiego na obce, jeśli z wnioskiem o taką zmianę występuje obywatel polski poczuwający się do przynależności do mniejszości narodowej, a wnioskowane brzmienie imienia odpowiada jego brzmieniu w języku tej mniejszości.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Jana J. na decyzję Wojewody (...) z dnia 18 kwietnia 1993 r. w przedmiocie odmowy zmiany imienia i na podstawie art. 207 par. 1 i 2 pkt 1 i 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Kierownika Urzędu Rejonowego w G., a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Wojewody pięćdziesiąt tysięcy złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżącego.

UZASADNIENIE

Jan Władysław J. domagał się zmiany jego pierwszego imienia na "Hans", twierdząc, iż imię Hans jest w języku niemieckim odpowiednikiem polskiego imienia Jan. Wniosek motywował przynależnością do mniejszości niemieckiej i używaniem na co dzień od dłuższego czasu imienia Hans.