Wyrok NSA z dnia 10 maja 1994 r., sygn. SA/Wr 67/94

Skoro uprawnienie samoistne do przebywania w lokalu płynące z nadal obowiązującej decyzji o przydziale lokalu nie zostało dotychczas cofnięte we właściwym postępowaniu prawnym, to organ do spraw ewidencji ludności nie mógł zastosować instytucji wymeldowania przewidzianej w art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /t.j. Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/, a to wobec braku jednej z koniecznych przesłanek tej treści decyzji.

oddala skargę w przedmiocie wymeldowania.

UZASADNIENIE

Decyzją Prezydenta Miasta odmówiono uwzględnienia wniosku Pawła M. żądającego wymeldowania jego byłej żony - Iwony J. wraz z dzieckiem z pobytu stałego z lokalu przy ul. K. Wojewoda decyzją odwoławczą utrzymał w mocy powyższe rozstrzygnięcie.

Według ustaleń organów orzekających przydział lokalu otrzymali małżonkowie M. w czasie trwania małżeństwa. Oboje posiadają więc samoistne uprawnienia do przebywania w lokalu, a jak wyjaśniła Iwona J. nie zrezygnowała ona dobrowolnie z owego uprawnienia, lokal zaś opuściła na skutek nieporozumień z byłym mężem i zameldowała się na pobyt czasowy w hotelu pielęgniarskim.