Wyrok NSA z dnia 15 lipca 1994 r., sygn. SA/Wr 663/94

O tym, jaką postać przybierze zameldowanie w hotelu pracowniczym /na pobyt stały lub czasowy/, przesądza charakter pobytu, który należy oceniać na podstawie unormowania zawartego w art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 207 par. 5 Kpa skargę Zakładów (...) "P." na decyzję Wojewody (...) z dnia 26 stycznia 1994 r. w przedmiocie zameldowania Grażyny S. na pobyt stały w hotelu pracowniczym.

UZASADNIENIE

Decyzją Prezydenta Miasta W. z dnia 10 grudnia 1993 r. nr DSO-5114/27/93 postanowiono o zameldowaniu Grażyny S. na pobyt stały w hotelu pracowniczym Zakładów (...) "P." przy ul. 0. nr 19a lokal 511 w W. Według ustaleń organu strona jest zameldowana w tym lokalu na pobyt czasowy od 1981 r., lecz zarządca budynku odmówił potwierdzenia jej uprawnień do przebywania w lokalu. Tymczasem art. 13 ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych nie wyłącza możliwości zameldowania na pobyt stały w placówkach typu hotelowego. Nie ma zaś wątpliwości co do charakteru pobytu Grażyny S., skoro od 1981 r. mieszka ona na stałe w hotelu zakładowym. Jeżeli więc żąda ona zameldowania na pobyt stały, a jej zamieszkanie ma znamiona pobytu stałego, to brak jest podstaw do odmowy zameldowania.