Postanowienia art. 15 pkt 6 Protokołu nr 4 Układu Europejskiego nie dają podstaw do przyjęcia, że ich mocą, w związku z regulacją następującą po wyrazach "z zastrzeżeniem", nastąpiło przywrócenie zakazu zwrotu cła w odniesieniu do towarów spoza grup wymienionych w tym przepisie, tzn. towarów z grup 1-24. Nie ma bowiem wystarczających przesłanek w świetle analizowanych przepisów, by uznać za uzasadnione
Instytucja unieważnienia /art. 68 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. Kodeks celny - Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./ polega na unieważnieniu zgłoszenia celnego, które nie przyniosło jeszcze skutków w postaci decyzji administracyjnej.
Jeżeli podatnik pozostawia dokument celny w urzędzie celnym, to bez względu na przyczynę tego stanu rzeczy, oznacza to, iż wymagane formalności, a tym samym procedura celna, nie zostały jeszcze zakończone. Nie ma przy tym znaczenia, czy procedura ta trwa kilka dni, czy też tylko jeden dzień. Urząd Celny umieszcza bowiem w dokumencie celnym zarówno datę zarejestrowania długu celnego i zwolnienia towaru
Uwagi do poszczególnych działów i sekcji taryfy celnej stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 grudnia 1995 r. w sprawie ceł na towary przywożone z zagranicy /Dz.U. nr 151 poz. 737/, są rodzajem legalnej definicji pojęć w prawie celnym i posiadają walor normy prawnej. Istotne znaczenie prawne uwag do działów lub sekcji dla zastosowania właściwej pozycji taryfy celnej wynika
Obecna ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. Kodeks celny /Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./, w przeciwieństwie do art. 87 ust. 1 obowiązującej do dnia 31 grudnia 1997 r. ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ w ogóle nie przewiduje podmiotowych przesłanek warunkujących umarzanie należności celnych tj. przesłanek odnoszących się do sytuacji ekonomicznej strony zobowiązanej
Wobec braku możliwości "pokrycia" całości kwot wynikających z długu celnego z zabezpieczenia żaden przepis ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./ nie ogranicza w sposób obligatoryjny możliwości organu celnego do podjęcia działań zmierzających do zapłaty tego długu przez osobę zobowiązaną, wręcz odwrotnie, art. 65 par. 6 Kodeksu celnego obliguje organ celny do
Skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego na decyzję Ministra Gospodarki w przedmiocie wprowadzenia środka ochronnego w postaci opłaty celnej dodatkowej, przewidzianej w ustawie z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny /Dz.U. nr 157 poz. 1027/ jest dopuszczalna w świetle art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym
Pojęcie "wydanie decyzji", użyte w art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 74 poz. 312 ze zm./ obejmuje doręczenie /ogłoszenie/ decyzji stronie przed upływem 2 lat od dnia, w którym powstał obowiązek uiszczenia należności celnych.
1. Agencja celna jako przedstawiciel osoby w świetle art. 256 par. 1 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. Kodeks celny /Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./, uprawniona do dokonywania przed organami celnymi wszelkich czynności przewidzianych w przepisach ustawy, w tym do składania odwołań od decyzji wydawanych w pierwszej instancji przez te organy, jest uprawniona również do odbioru decyzji wydawanych przez organy
Prezes GUC powinien wystąpić o wydanie opinii dotyczącej obydwu towarów z uwagi na występujące różnice w zawartości poszczególnych składników w każdym z tych towarów, a to w celu dokonania oceny czy różnice te mają znaczenie dla klasyfikacji taryfowej obydwu tych towarów.
Interpretacja art. 190 par. 1 pkt 14 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./ może prowadzić do naruszenia zasady równości wobec prawa. Prawo wszystkich do równego traktowania przez władze publiczne chroniony jest przez art. 32 ust. 1 Konstytucji; nie wyklucza to konieczności uwzględniania okoliczności konkretnego przypadku.
Jeżeli dwa podmioty dokonujące obrotu towarowego z zagranicą zgłaszają we własnym imieniu i na własny rachunek do odprawy celnej części samochodowe stanowiące w rozumieniu reguły 2a Ogólnych Reguł Interpretacji Nomenklatury Scalonej, będącej załącznikiem do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 13 czerwca 1995 r. w sprawie ceł na towary przywożone z zagranicy /Dz.U. nr 72 poz. 357 ze zm./ samochód w
Organ celny wydający nową decyzję po wznowieniu postępowania powinien stosować przepisy prawa materialnego i przepisy postępowania obowiązujące w dniu orzekania. Odstąpienie od tej zasady możliwe jest tylko na podstawie wyraźnego upoważnienia zawartego w odpowiednim akcie prawnym, stanowiącym źródło prawa powszechnie obowiązującego.
Skoro w postępowaniu, w którym wydano decyzję, którego wznowienia domaga się Agencja, była ona jedynie upoważniona do działania w imieniu importera w zakresie wskazanym w upoważnieniu, to nie przysługiwał jej przymiot strony, zatem nie mogła ona skutecznie domagać się wznowienia postępowania we własnym imieniu. Zgodnie bowiem z art. 241 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa
Okoliczność, że dany podmiot prowadzi gospodarkę finansową, pozyskuje i wydatkuje środki finansowe w związku ze swą działalnością nie wyklucza wykonywania obok innych zadań także działalności stanowiącej pomoc humanitarną, a art. 190 par. 1 pkt 12 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. Kodeks celny /Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./ obejmuje swą hipotezą wszystkie podmioty prowadzące działalność humanitarną,
Stosownie do art. 275 par. 3 pkt 1 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./ i par. 6 ust. 1 pkt 1 lit. "f" rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 listopada 1997 r. w sprawie opłat pobranych przez organy celne /Dz.U. nr 139 poz. 937/ puste środki transportowe podlegają takiej samej opłacie manipulacyjnej jak środki transportu wypełnione towarem.
Kognicja Naczelnego Sądu Administracyjnego obejmuje w ramach bezpośredniego stosowania Konstytucji /art. 8 ust. 2/ także możliwość niezastosowania in concreto przepisu ustawy. W takim wypadku istnieje powinność zastosowania bezpośrednio normy konstytucyjnej /art. 46/ na wypadek konfliktu między treścią normy konstytucyjnej i ustawowej. Decyduje o tym zasada zobowiązująca do podległości normie hierarchicznie
Przepis art. 13 Protokołu nr 4 do Układu Europejskiego nie zawiera ograniczenia co do możliwości objęcia jednym świadectwem EUR.1 z mocą wsteczną większej ilości partii takich samych towarów przez tego samego eksportera do tego samego importera. Oznacza to, że wystawione przez władze celne eksportera świadectwo przewozowe EUR.1 z mocą wsteczną stanowi dowód statusu pochodzenia także wówczas, gdy obejmuje
Otrzymanie decyzji wydanej przez niegraniczny organ celny o dopuszczeniu towaru do wywozu za granicę nie oznacza, że w dniu jej otrzymania podatnik uzyskał dokument potwierdzający wywóz towaru poza państwową granicę Rzeczypospolitej Polskiej, uprawniający tego podatnika do stosowania stawki podatku "0" procent w rozumieniu art. 18 ust. 4 ustawy dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz
Zastosowanie art. 23 par. 7 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./ wiąże się zawsze z koniecznością uzasadnienia przyczyn zakwestionowania ceny transakcyjnej poprzez wykazanie niewiary godności przedstawionych dokumentów przed ewentualnym wszczęciem postępowania celnego.
Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./ w art. 276 par. 2 odsyłając do art. 39 kodeksu w sprawie podmiotu zobowiązanego do poniesienia opłaty manipulacyjnej; kwestię wyboru podmiotu podlegającego sankcji z tego przepisu uzależnia od problemu odpowiedzialności za wprowadzony na polski obszar celny towar - albo odpowiedzialność ponosi osoba dokonująca jego wprowadzenia
1. Opłaty licencyjne są związane z istotą znaku towarowego i stanowią "warunek" sprzedaży towaru, w znaczeniu, jaki temu terminowi nadaje art. 30c ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./. 2. Błędne jest mechaniczne potraktowanie przez organy administracji celnej breloków reklamowych tak, jak markowych kosmetyków, do których odnosi się umowa licencyjna
Nowe okoliczności o jakich mowa w art. 145 par. 1 pkt 5 Kpa przedstawiają określony stan faktyczny i prawny, który istniał w chwili wydawania przez organ decyzji ostatecznej, lecz nie był on znany organowi z niezależnych od tego organu przyczyn mający wpływ na status prawny strony. tj. zakres jego praw i obowiązków, a w konsekwencji na treść merytorycznego rozstrzygnięcia.
1. W świetle art. 52 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ brak jest wystarczających podstaw do dopuszczenia w postępowaniu sądowoadministracyjnym dowodu z dokumentu, który w istocie ma charakter opinii biegłego. 2. Przepis art. 80 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ daje podstawę do zwrotu
