1. Jeżeli strony umowy, na podstawie której nastąpiło sprowadzenie towaru, nie określiły ceny ostatecznej, postanawiając, że sprzedawca /eksporter/ będzie partycypował w dochodzie z tytułu dalszej odsprzedaży rzeczy, dokonanie korekty ceny przez uwzględnienie dochodu ze sprzedaży rzeczy /art. 30 par. 1 pkt 4 w związku z art. 23 par. 2 pkt 3 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny - Dz.U. nr
Zgłaszający, obecny przy rewizji celnej, będący osobą dokonującą zgłoszenia celnego we własnym imieniu na swoją rzecz, we własnym imieniu na cudzą rzecz albo w której imieniu dokonuje się zgłoszenia celnego - jeśli uzna, że wyniki częściowej rewizji celnej towarów nie są reprezentatywne dla pozostałej części zgłaszanych towarów - może zwrócić się z wnioskiem o przeprowadzenie dodatkowej rewizji w ściśle
Obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów objętych procedurą uszlachetniania czynnego zawsze powstaje równocześnie z długiem celnym.
Potrzeba należytego dokumentowania dokonanych czynności odzwierciedlających rzeczywisty przebieg zdarzeń gospodarczych, zgodnie z określonymi przepisami, jest warunkiem koniecznym do tego, by importer - podatnik z takiego faktu mógł wyprowadzić dla siebie wynikające z przepisów uprawnienia.
1. Art. 267 par. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ pozwala na obciążenie strony kosztami postępowania /art. 265 par. 1 i par. 2 tejże ustawy/ jedynie w przypadku kumulatywnego spełnienia przesłanek określonych w tym przepisie. 2. W postanowieniu o obciążeniu strony kosztami na podstawie art. 267 par. 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej nie wystarczy
Wśród przyczyn, określonych w art. 23 par. 2 i par. 7 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./, dla których wartość transakcyjna nie może być przyjęta za wartość celną towaru, ustawodawca nie wymienił zmiany cen rynkowych danego towaru zaistniałej w okresie pomiędzy dokonaniem jego sprzedaży w celu przywozu na polski obszar celny a jego zgłoszeniem następnie do
Do czasu wprowadzenia zmiany tłumaczenia umowy międzynarodowej, regulacja zawarta w Protokole dodatkowym nr 4 do Środkowoeuropejskiej Umowy o Wolnym Handlu /CEFTA/, sporządzonej w Krakowie dnia 21 grudnia 1992 r. /Dz.U. 1996 nr 158 poz. 809 z dnia 31 grudnia 1996 r./, winna być stosowana przez organy celne zgodnie z treścią, jaka została ogłoszona w Dzienniku Ustaw.
Osoba, która zdała egzamin na agenta celnego, w czasie gdy obowiązywała ustawa z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./, może domagać się wpisu na listę agentów, jeżeli podjęła pracę agenta w ciągu trzech lat od zdania egzaminu.
1. W rozumieniu art. 190 par. 1 pkt 6 lit. "a" ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./ samochodem osobowym służącym do użytku osobistego lub domowego w czasie pobytu importera zagranicą jest tylko taki samochód, który został zarejestrowany na nazwisko importera. Skoro przepis ten wiążę fakt użytkowania samochodu do celów osobistych lub domowych z okresem pobytu
Artykuł 276 par. 2 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./ nie może stanowić podstawy do pobierania przez organ celny opłaty manipulacyjnej dodatkowej, gdy w wyniku rewizji celnej organ stwierdza mniejszą ilość towaru, aniżeli wynikająca z dokumentów celnych.
1. Wartością transakcyjną w rozumieniu art. 23 par. 7 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./ jest cena /zapłacona lub należna/, a nie wartość rzeczywista lub rynkowa towaru. 2. Gdy przyczyną zakwestionowania wiarygodności na podstawie art. 23 par. 7 Kodeksu celnego nie są wady formalne dokumentów służących do określenia wartości celnej towaru, ale uznanie przez
1. Porównanie przepisów art. 3 par. 1 pkt 2 i art. 209 par. 1 pkt 1 i par. 2 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./ z przepisami art. 4 ust. 1 i art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ uzasadnia ocenę, że w odniesieniu do cła pojęcie "dług celny" użyte w art. 265[2] Kodeksu celnego jest odpowiednikiem wcześniejszego
Nie można uznać, iż przewidziany termin w art. 250 par. 2 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926/ rozpoczął bieg lub upłynął przed datą wejścia jej w życie, to jest przed 1 stycznia 1998 r.
Wykonywanie czynności pośrednictwa w handlu kawą, sprowadzające się wyłącznie do organizacji transakcji handlowych w Europie, a więc do uzgodnienia cen i gatunków kawy, ustalania harmonogramów jej wysyłki oraz obsługi transakcji i warunków płatności, nie godzi w wymóg bezpośredniości zakupu w rozumieniu postanowień Porozumienia o ujednoliceniu zasad określenia pochodzenia towarów z krajów rozwijających
Jeżeli strona wnosi o unieważnienie zgłoszenia celnego ewentualnie o zweryfikowanie rodzaju zastosowanej procedury celnej powołując się na oczywistą omyłkę zawartą w zgłoszeniu celnym, przyjęcie przez organ, że strona złożyła wniosek o uznanie zgłoszenia celnego za prawidłowe pozostaje w sprzeczności z treścią żądania strony.
Sam fakt tymczasowego aresztowania celnika nie stanowi "ważnej przyczyny" zwolnienia ze służby, o której mowa w art. 26 pkt 10 ustawy z dnia 24 lipca 1999 r. o służbie celnej /Dz.U. nr 72 poz. 802 ze zm./.
Jeżeli przeciwko funkcjonariuszowi wszczęto postępowanie karne, to należy wykorzystać instytucję zawieszenia funkcjonariusza w pełnieniu obowiązków służbowych /art. 23 ustawy z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej - Dz.U. nr 72 poz. 802 ze zm./, a jeżeli chodzi o uzasadnione podejrzenie, że funkcjonariusz popełnił czyn stanowiący naruszenie obowiązków służbowych, to należy zastosować środki przewidziane
Podstawą do nałożenia obowiązku cofnięcia towaru tworzy art. 58 par. 1 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./, ten przepis jednak wyraźnie odnosi się do sytuacji, gdy ujawnienie towaru, którego posiadanie, rozpowszechnianie lub obrót są zakazane następuje w momencie wwozu. Nie zaś wówczas, gdy towar już został wwieziony i sprzedany nabywcy w dobrej wierze.
Kompetencja z art. 38 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ jest samodzielną i samoistną podstawą postępowania prowadzonego przez organ i przesłanki stosowania tego przepisu są regulowane w sposób autonomiczny. Korzystanie z trybów autokontroli określonych w przepisach art. 38 ust. 2 ustawy o NSA i art. 138 par. 2 Kpa łącznie jest wykluczone
Jeżeli skarżący spełniał przed wejściem w życie ustawy z dnia 10 kwietnia 1999 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny /Dz.U. nr 40 poz. 402/ niezbędne dla dokonania wpisu wymagania, to powinien zostać wpisany na listę agentów celnych i nie wolno było odmówić uwzględnienia jego wniosku. Oznacza to wyrażenie oceny prawnej wskazującej na stosowanie w tej sprawie przepisów dotychczasowych, określających warunki
Importer ma obowiązek przedstawić do odprawy celnej oryginały wszelkich dokumentów, na podstawie których można określić wartość towaru, a w związku z tym także cło i podatek. Jeżeli po przedstawieniu dokumentów nastąpią określone zmiany /np. zmianie ulegnie wartość towaru/, importer nie może dostarczyć organom celnym nowej faktury z żądaniem uznania poprzedniej za niebyłą.
Przeprowadzenie dowodów uzupełniających na podstawie art. 52 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ jest uzasadnione wówczas, gdy jest to niezbędne do wyjaśnienia istotnych wątpliwości dotyczących stanu faktycznego sprawy. Sama możliwość poczynienia odmiennych ustaleń na podstawie nowych dowodów z dokumentów zgłaszanych przez stronę w
Brak rozstrzygnięcia o żądaniu przeprowadzenia dowodu w formie postanowienia i wskazanie przyczyn odmowy dopuszczenia dowodu w uzasadnieniu decyzji mogłoby stanowić uzasadniony zarzut skargi tylko wówczas, gdyby stanowiło takie naruszenie przepisów postępowania, które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy - art. 22 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U
