ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 29 stycznia 1963 r. w sprawie ochrony wzorów zdobniczych

Wersja: archiwalna |  Dziennik Ustaw rok 1963 nr 8 poz. 45 z 1963-03-05

Postanowienie NSA z dnia 29 stycznia 1981 r., sygn. SA 228/81

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1981

Decyzja Komisji Odwoławczej przy Urzędzie Patentowym PRL odmawiająca wznowienia postępowania w sprawie o uznanie projektu za projekt racjonalizatorski nie podlega rozpoznaniu przez Naczelny Sąd Administracyjny.

Wyrok NSA z dnia 19 lipca 1983 r., sygn. SA/Wr 347/83

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1983

1. Zawarte w Państwowym Biurze Notarialnym porozumienie pomiędzy autorami patentu a członkiem zespołu, który sporządził opracowanie wykorzystane w wyeksportowanym "osiągnięciu technicznym", dotyczące redystrybucji nagrody pieniężnej otrzymanej przez autorów patentu, jest w swych podstawowych cechach najbliższe umowie darowizny. Odpowiada ono bowiem przesłankom prawnym z art. 888 par. 1 Kodeksu cywilnego

Wyrok SN z dnia 14 czerwca 1988 r., sygn. II CR 367/87

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1988

Między znakiem towarowym a nazwą przedsiębiorstwa (firmą), jak również między gospodarczymi i prawnymi funkcjami obu tych instytucji występują istotne różnice. O ile znak towarowy służy do odróżniania określonych rodzajów towarów pochodzących z określonego przedsiębiorstwa, to nazwa (firma) indywidualizuje przedsiębiorstwo w obrocie prawnym.

Wyrok SN z dnia 22 września 1988 r., sygn. IV PR 231/88

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1988

Unieważnienie przez Urząd Patentowy w trybie postępowania spornego świadectwa racjonalizatorskiego, przewidziane w art. 114 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 19 października 1972 r. o wynalazczości, stanowi wiążącą w postępowaniu cywilnym przesłankę do przyjęcia, iż objęty świadectwem projekt nie jest projektem racjonalizatorskim w rozumieniu art. 83 tej ustawy.

Wyrok SN z dnia 26 maja 1989 r., sygn. I PR 90/89

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1989

Postanowienia § 26 załącznika do zarządzenia Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki z dnia 2 lipca 1980 r. w sprawie zasad obliczania efektów stanowiących podstawę do ustalenia wysokości wynagrodzeń za pracownicze projekty wynalazcze (Mon. Pol. 17, poz. 84) i § 25 załącznika do zarządzenia Ministra – Kierownika Urzędu Postępu Naukowo-Technicznego i Wdrożeń z dnia 31 stycznia 1986 r. w sprawie

Wyrok SN z dnia 7 lipca 1989 r., sygn. I PR 231/89

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1989

Jeżeli wynalazek dotyczy wyrobu lub sposobu wytwarzania określonego wyrobu, to przesłanką decydującą o tym, że zakończył się okres prób i rozpoczął pięcioletni okres przemysłowego stosowania wynalazku, o którym mowa w art. 99 ust. 1 ustawy o wynalazczości (j.t. Dz.U. z 1984 r. nr 33, poz. 177), jest wprowadzenie tego wyrobu do obrotu, przede wszystkim w postaci jego sprzedaży, gdyż w tej drodze realizuje

Wyrok SN z dnia 17 stycznia 1990 r., sygn. I PR 417/89

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1990

Odszkodowanie otrzymane przez uprawnionego do patentu w związku z przejściem prawa do patentu na Skarb Państwa na skutek uznania wynalazku za tajny stanowi efekt uzyskany przez wykonywanie prawa (przeniesienie prawa).

Wyrok SN z dnia 24 stycznia 1990 r., sygn. I PRN 42/89

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1990

Urząd Patentowy w trybie postępowania spornego wydaje decyzje o unieważnieniu świadectwa racjonalizatorskiego jedynie wówczas, gdy przedmiotem projektu racjonalizatorskiego jest rozwiązanie, które jest równocześnie przedmiotem chronionego wynalazku lub wzoru użytkowego (art. 90 w związku z art. 114 ust. 1 pkt 1 ustawy o wynalazczości, Dz.U. 1984 r. nr 33, poz. 177). Brak jest zatem podstaw do orzekania

Wyrok SN z dnia 13 lutego 1990 r., sygn. II CR 1165/89

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1990

1. Postanowienie umowy licencyjnej, zabraniające odstąpienia licencji na stosowanie w produkcji rzemieślniczej wynalazku „innej osobie”, obejmuje swym zakresem również zakaz wniesienia przez licencjobiorcę tego uprawnienia – wraz z zakładem rzemieślniczym – tytułem wkładu na pokrycie jego udziału do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. 2. Wygaśnięcie licencji wskutek nieprzystąpienia w terminie

Uchwała SN z dnia 22 maja 1990 r., sygn. III PZP 6/90

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1990

W przypadku, gdy wynagrodzenie za projekt wynalazczy należne za okresy obliczeniowe zakończone przed dniem 1 stycznia 1989 r. przysługuje w podwyższonej wysokości z powodu niewypłacenia go w terminie wskutek zwłoki jednostki gospodarki uspołecznionej zobowiązanej do wypłaty (§ 2 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 1988 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie projektów wynalazczych

Postanowienie SN z dnia 23 sierpnia 1990 r., sygn. I CZ 106/90

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1990

W toczącej się przed sądem sprawie o zaniechanie naruszenia patentu (art. 57 ust. 1 ustawy o wynalazczości) zarzut pozwanego, iż prowadzona przez niego produkcja nie jest objęta patentem udzielonym powodowi, nie uzasadnia zawieszenia postępowania i odesłania stron na drogę postępowania spornego przed Urzędem Patentowym celem uzyskania decyzji, o której mowa w art. 114 ust. 1 pkt 6 w związku z art.

Wyrok SN z dnia 4 stycznia 1991 r., sygn. I PR 96/89

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1991

Wprawdzie w myśl uchwały Sądu Najwyższego z 14 grudnia 1983 r. III PZP 44/83 (OSN nr 5/1984) jednostka gospodarki uspołecznionej korzystająca z wynalazku pracowniczego na prawach używacza uprzedniego nie jest zwolniona od obowiązku zapłaty wynagrodzenia twórcy aresztowanie jego wynalazku, ale podkreślenia wymaga to, że idzie o te wypadki, w których dana j.g.u., będąc użytkownikiem uprzednim, stosuje

Wyrok SN z dnia 15 stycznia 1991 r., sygn. I PR 214/90

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1991

Obowiązek orzekania ponad żądanie z art. 4771 § 1 k.p.c. dotyczy także sytuacji, gdy powód wnosi o ustalenie istnienia stosunku prawnego, a z twierdzeń faktycznych przytaczanych przez niego wynika roszczenie o zapłatę.

Wyrok SN z dnia 17 stycznia 1991 r., sygn. I PR 291/90

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1991

Twórca ponosi ryzyko w związku z dokonanym przez siebie projektem wynalazczym oraz z jego stosowaniem, gdyż jego wynagrodzenie jest uzależnione od uzyskanych efektów, a te w dużym zakresie są następstwem okoliczności przypadkowych, postronnych oraz niezależnych od jego woli i działań. Nie oznacza to jednak, iż ryzyko to ma mieć charakter absolutny i że rezygnacja przez j.g.u. z produkcyjnego (eksploatacyjnego

Uchwała SN z dnia 15 października 1991 r., sygn. III CZP 97/91

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1991

Autorskie prawa majątkowe do utworu muzycznego gasną z upływem okresu przewidzianego w art. 26 prawa autorskiego także wówczas, gdy utwór ten skomponowany został jako ilustracja muzyczna filmu.

Postanowienie NSA z dnia 28 września 1992 r., sygn. II SA 1569/92

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1992

Zarówno sprawy ustalenia przez podmiot gospodarczy wynagrodzenia za pracowniczy projekt wynalazczy, o jakich mowa w art. 109 ustawy z dnia 19 października 1972 r. o wynalazczości /Dz.U. 1984 nr 33 poz. 177 ze zm./, jak i sprawy obliczania przez ten podmiot efektów ekonomicznych uzyskanych przez stosowanie pracowniczego projektu wynalazczego, o czym mowa w art. 98 ust. 2 tej ustawy, nie są sprawami

Postanowienie NSA z dnia 28 września 1992 r., sygn. II SA 1568/92

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1992

Zarówno sprawy ustalenia przez podmiot gospodarczy wynagrodzenia za pracowniczy projekt wynalazczy /art. 109 ustawy z dnia 19 października 1972 r. o wynalazczości - Dz.U. 1984 nr 33 poz. 177 ze zm./, jak i sprawy obliczenia przez ten podmiot efektów ekonomicznych uzyskanych przez zastosowanie pracowniczego projektu wynalazczego /art. 98 ust. 2 tej ustawy/ nie są sprawami administracyjnymi w rozumieniu

USTAWA z dnia 31 maja 1962 r. o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej

Wersja: archiwalna |  Dziennik Ustaw rok 1993 nr 26 poz. 118 z 1993-04-08

Uchwała SN z dnia 23 listopada 1993 r., sygn. I PZP 47/93

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1993

Zawarte w przepisie § 2 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 września 1991 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie projektów wynalazczych (Dz.U. z 1991 r., nr 83, poz. 374) zastrzeżenie: „chyba że wynagrodzenie ustalone według przepisów dotychczasowych byłoby wyższe” odnosi się zarówno do wynagrodzenia za okresy obliczeniowe już zakończone, za które nie zostało ono wypłacone do dnia wejścia

Wyrok SN z dnia 22 lutego 1994 r., sygn. I PRN 125/93

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1994

Wynagrodzenie należne twórcy wynalazku pracowniczego podlega waloryzacji na podstawie art. 3581 § 3 k.c. także wtedy, gdy otrzymał on wcześniej wynagrodzenie tymczasowe według zasad przewidzianych dla wynagrodzeń za projekty racjonalizatorskie.

Uchwała SN z dnia 15 kwietnia 1994 r. sygn. I PZP 15/94

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1994

Artykuł 3581 § 3 kodeksu cywilnego ma zastosowanie do wynagrodzenia za pracowniczy projekt wynalazczy obejmującego okresy obliczeniowe zakończone przed dniem wejścia w życie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 1988 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie projektów wynalazczych (Dz. U. Nr 43, poz. 338), z tym że wysokość należnych twórcy odsetek oraz skutki zastosowania § 2 ust. 1 tego

Wyrok SN z dnia 14 czerwca 1994 r. sygn. I PRN 15/94

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1994

Prawo twórcy pracowniczego projektu wynalazczego do odrębnego wynagrodzenia za dostarczenie dokumentacji przydatnej do stosowania projektu wynikające z art. 106 ustawy z dnia 19 października 1972 r. o wynalazczości (jednolity tekst: Dz. U. z 1984 r., Nr 33, poz. 177 ze zm.), nie było uzależnione od tego czy twórca dostarczoną dokumentację opracował osobiście.

Wyrok SN z dnia 21 lipca 1994 r., sygn. I PRN 46/94

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1994

Po zbyciu prawa z rejestracji znaku towarowego oraz wpisaniu nabywcy do rejestru znaków towarowych na podstawie odpowiedniego postanowienia Urzędu Patentowego nie jest dopuszczalne wydanie decyzji, stwierdzającej wygaśnięcie tego prawa ze względu na zaprzestanie działalności gospodarczej przez jego zbywcę.