Wyrok SN z dnia 21 lipca 1994 r., sygn. I PRN 46/94

Po zbyciu prawa z rejestracji znaku towarowego oraz wpisaniu nabywcy do rejestru znaków towarowych na podstawie odpowiedniego postanowienia Urzędu Patentowego nie jest dopuszczalne wydanie decyzji, stwierdzającej wygaśnięcie tego prawa ze względu na zaprzestanie działalności gospodarczej przez jego zbywcę.

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu sprawy z wniosku Prezesa Urzędu Patentowego RP z dnia 26 marca 1993 r. o uznanie za wygasłe prawa do rejestracji znaku towarowego wspólnego słowno-graficznego „Las” nr R-296 na skutek rewizji nadzwyczajnej Prezesa Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej PO. 0254/2/94 od decyzji Komisji Odwoławczej przy Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 20 stycznia 1994 r. nr Odw. 1517/93 i decyzji Urzędu Patentowego RP z dnia 5 sierpnia 1993 r. nr Sp. 69/93 – oddalił rewizję nadzwyczajną.

Uzasadnienie

Rewizja nadzwyczajna Prezesa Urzędu Patentowego wniesiona została przeciwko wskazanym orzeczeniom oddalającym wniosek o uznanie za wygasłe prawa z rejestracji znaku towarowego słowno-graficznego „Las”. Znak ten, jako wspólny przedsiębiorstw produkcji leśnej „Las”, został wpisany do rejestru znaków towarowych pod numerem 296 na rzecz Krajowego Zrzeszenia Przedsiębiorstw Produkcji Leśnej „Las”, na podstawie decyzji Urzędu Patentowego z 29.X.1984 r. Z kolei na wniosek uprawnionego z tytułu rejestracji Zrzeszenia z 19.V.1989 r. Urząd Patentowy, postanowieniem z 13.X.1989 r. wykreślił z rejestru to Zrzeszenie, a na jego miejsce jako uprawnionego z tytułu rejestracji wpisał „Las” Spółkę z o.o. w Warszawie. We wskazanym wniosku Krajowe Zrzeszenie Przedsiębiorstw Produkcji Leśnej „Las” powołało się na to, że prawo do stosowania znaku towarowego przysługuje Spółce z o.o. „Las” oraz wymienionym w załączonym wykazie przedsiębiorstwom produkcji leśnej „Las”, a przeniesienie prawa z tytułu rejestracji na rzecz Spółki z o.o. „Las” wynika z uchwały Rady Zrzeszenia z 12.V.1989 r., która została podjęta w związku z ustawowym – z dniem 28.V.1989 r. – rozwiązaniem zrzeszeń przedsiębiorstw. Prezes Urzędu Patentowego uznając, że nie zostały zachowane wymagania dla skutecznego przeniesienia wspólnego znaku towarowego na rzecz Spółki z o.o. „Las”, wystąpił o wygaśnięcie prawa z rejestracji tego znaku na podstawie art. 32 i 35 ustawy o znakach towarowych. Urząd Patentowy RP, działający w trybie postępowania spornego, decyzją z 5.VIII.1993 r., Sp. 69/93 oddalił powyżej wskazany wniosek Prezesa Urzędu Patentowego, uznając, że w tym postępowaniu związany był prawomocnym postanowieniem Urzędu Patentowego o wpisie do rejestru jako uprawnionego Spółki z o.o. „Las”, które statuuje prawa do rejestracji na rzecz tej spółki, co do której nie zachodzą przesłanki wygaśnięcia prawa z rejestracji. Stanowisko to uznała za prawidłowe Komisja Odwoławcza przy Urzędzie Patentowym RP, która po rozpoznaniu odwołania wniesionego przez Prezesa Urzędu Patentowego RP, decyzją z 20.I.1994 r. Odw. 1517/93 utrzymała zaskarżoną decyzję w mocy. W uzasadnieniu tej decyzji wskazano, że wobec prawomocności postanowienia Urzędu Patentowego z 13.X.1989 r., prawa z tytułu rejestracji przysługują Spółce z o.o. „Las” w Warszawie, a nie Zrzeszeniu, które było wpisane do rejestru. W tej sytuacji o wygaśnięciu prawa z rejestracji znaku towarowego nie mogą decydować okoliczności, które nie dotyczą podmiotu aktualnie z rejestracji uprawnionego. Skoro zaś zaprzestanie działalności gospodarczej odnosi się wyłącznie do Zrzeszenia, to fakt ten nie może powodować wygaśnięcia prawa z rejestracji wobec Spółki z o.o. „Las”, która działalność gospodarczą prowadzi.