Wyrok SN z dnia 26 maja 1989 r., sygn. I PR 90/89

Postanowienia § 26 załącznika do zarządzenia Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki z dnia 2 lipca 1980 r. w sprawie zasad obliczania efektów stanowiących podstawę do ustalenia wysokości wynagrodzeń za pracownicze projekty wynalazcze (Mon. Pol. 17, poz. 84) i § 25 załącznika do zarządzenia Ministra – Kierownika Urzędu Postępu Naukowo-Technicznego i Wdrożeń z dnia 31 stycznia 1986 r. w sprawie zasad obliczania efektów stanowiących podstawę do ustalania wysokości wynagrodzeń za pracownicze projekty wynalazcze (Mon. Pol. nr 12, poz. 87), jako wydane z przekroczeniem delegacji ustawowej i sprzeczne z ustawą o wynalazczości, nie wywołują skutków prawnych.

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu sprawy z powództwa Damiana E. przeciwko Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w K. i Okręgowemu Zakładowi Transportu i Maszyn Drogowych w K. o wynagrodzenie na skutek rewizji powoda od wyroku Sądu Wojewódzkiego w Koszalinie z dnia 21 października 1988 r. I C 113/87 – oddalił rewizję.

Uzasadnienie

Powód, po sprecyzowaniu żądania, domagał się zasądzenia od Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w K. oraz Okręgowego Zakładu Transportu i Maszyn Drogowych w K. kwoty co najmniej 1.000.000 zł tytułem wynagrodzenia za stosowanie wynalazku pt. „Kosiarka rotacyjna”, którego był współautorem.