Wyrok SN z dnia 14 czerwca 1994 r. sygn. I PRN 15/94

Prawo twórcy pracowniczego projektu wynalazczego do odrębnego wynagrodzenia za dostarczenie dokumentacji przydatnej do stosowania projektu wynikające z art. 106 ustawy z dnia 19 października 1972 r. o wynalazczości (jednolity tekst: Dz. U. z 1984 r., Nr 33, poz. 177 ze zm.), nie było uzależnione od tego czy twórca dostarczoną dokumentację opracował osobiście.

Przewodniczący SSN: Maria Mańkowska

Sędziowie SN: Józef Iwulski, Jerzy Kwaśniewski (sprawozdawca)

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 14 czerwca 1994 r. sprawy z powództwa Józefa Ś. przeciwko Zakładom Koksowniczym "P." w D.G. o zapłatę, na skutek rewizji nadzwyczajnej Rzecznika Praw Obywatelskich [...] od wyroku Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 1 czerwca 1992 r. [...],

uchylił zaskarżony wyrok oraz poprzedzający go wyrok Sądu Wojewódzkiego w Katowicach z dnia 14 stycznia 1992 r. [...] i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Wojewódzkiemu w Katowicach, pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania za II instancję.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 14 stycznia 1992 r. [...] Sąd Wojewódzki w Katowicach rozstrzygnął sprawę z powództwa Józefa Ś. przeciwko Zakładom Koksowniczym "P." o zasądzenie 2.176.526 zł tytułem wynagrodzenia za sprawdzenie dokumentacji technicznej do projektów racjonalizatorskich [...], w ten sposób, że zasądził od pozwanych Zakładów na rzecz powoda kwotę 1.566.400 zł i 356.310 zł, w obu przypadkach z ustawowymi odsetkami a dalej idące powództwo oddalił. Podstawę wyroku stanowiło ustalenie, że obie dokumentacje techniczne, o które chodziło w sprawie, pozwane Zakłady przyjęły i wdrożyły. Twórcy tych dokumentacji otrzymali wynagrodzenie za ich sporządzenie z pominięciem należności z tytułu dokonania sprawdzenia dokumentacji. Wprawdzie powód zatrudniony był w pozwanych Zakładach na stanowisku głównego konstruktora, jednakże brak jest dowodów wskazujących na to, iż czynności sprawdzenia dokumentacji należały do jego służbowych obowiązków.