1. Na gruncie art. 235 (1) Kodeksu pracy nie jest wymagane bezsporne wykazanie związku przyczynowego między pracą w warunkach narażenia a stwierdzonym schorzeniem. Stwierdzenia choroby zawodowej nie wyłącza wystąpienie szkodliwych czynników dla zdrowia w środowisku pracy albo w związku ze sposobem wykonywania pracy bez zawinienia ze strony pracodawcy. Wystąpienie tych szkodliwych czynników nie musi
1. Przesłanka stwierdzenia z "wysokim prawdopodobieństwem" związku przyczynowego pomiędzy rozpoznanym schorzeniem a warunkami wykonywanej pracy zwalnia organy administracji z konieczności badania wszystkich możliwych pozazawodowych czynników, które mogą wywołać przedmiotowe schorzenia, tym bardziej, jeżeli warunki pracy wskazują na zawodową etiologię choroby. 2. Warunkiem koniecznym stwierdzenia przez
1. Przesłanka stwierdzenia z "wysokim prawdopodobieństwem" związku przyczynowego pomiędzy rozpoznanym schorzeniem a warunkami wykonywanej pracy zwalnia organy administracji z konieczności badania wszystkich możliwych pozazawodowych czynników, które mogą wywołać przedmiotowe schorzenia, tym bardziej, jeżeli warunki pracy wskazują na zawodową etiologię choroby. 2. Warunkiem koniecznym stwierdzenia przez
Korzystanie z urlopu wychowawczego nie jest równoznaczne z rezygnacją z zatrudnienia i nie uprawnia do otrzymania świadczenia pielęgnacyjnego w świetle art. 17 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych, gdyż stosunek pracy jako podstawa zatrudnienia pozostaje nieprzerwany.
Ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop wypoczynkowy pracownika niepublicznego przedszkola, wypłacony w związku z rozwiązaniem umowy o pracę, ma charakter wynagrodzenia za pracę i jako taki stanowi wydatek bieżący związany z realizacją zadań organu prowadzącego placówkę, a zatem może być sfinansowany z dotacji przyznanej na dofinansowanie realizacji zadań w zakresie kształcenia, wychowania i
W kontekście oceny etiologii chorób zawodowych, domniemanie związku przyczynowego między występowaniem choroby a warunkami pracy, oparte na definicji choroby zawodowej zawartej w art. 235 1 kodeksu pracy, wymaga od organów orzekających w sprawach o stwierdzenie choroby zawodowej przyjęcia założenia, że wysoki stopień prawdopodobieństwa wystarcza do uzasadnienia związku przyczynowego pomiędzy narażeniem
W celu zastosowania podwyższonej stawki kosztów uzyskania przychodów określonej w art. 22 ust. 9 pkt 3 u.p.d.o.f. w odniesieniu do przychodów uzyskiwanych z tytułu korzystania z praw autorskich, niezbędne jest spełnienie przesłanek tj. powstanie utworu w ramach obowiązków pracowniczych, przeniesienie praw do tego utworu na rzecz pracodawcy oraz wypłata na rzecz twórcy określonego wynagrodzenia za przeniesienie
Decyzję o stwierdzeniu choroby zawodowej albo decyzję o braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej wydaje się na podstawie wyczerpująco zgromadzonego i wszechstronnie ocenionego materiału dowodowego, w szczególności danych zawartych w orzeczeniu lekarskim oraz formularzu oceny narażenia zawodowego pracownika lub byłego pracownika.
Decyzję o stwierdzeniu choroby zawodowej albo decyzję o braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej wydaje się na podstawie wyczerpująco zgromadzonego i wszechstronnie ocenionego materiału dowodowego, w szczególności danych zawartych w orzeczeniu lekarskim oraz formularzu oceny narażenia zawodowego pracownika lub byłego pracownika.
Praca na wysokości w rozumieniu § 105 ust. 1 rozporządzenia dotyczy każdej pracy wykonywanej na powierzchni znajdującej się co najmniej 1,0 m nad poziomem podłogi lub ziemi, gdzie terminy "podłoga" i "ziemia" są rozumiane umownie, odnosząc się do każdej powierzchni bezpośrednio niższej względem miejsca pracy, niezależnie od ich znaczenia słownikowego
Zgodnie z § 5 ust. 1 rozporządzenia w sprawie chorób zawodowych, ocena, czy określone schorzenie pracownika może być uznane za chorobę zawodową, wymaga dokładnego analizowania całokształtu okresu narażenia zawodowego oraz spójnej oceny medycznej przez uprawnione jednostki orzecznicze.
W przypadku rozpoznawania chorób zawodowych, kluczowe jest stwierdzenie istnienia warunków narażających na ich powstanie, a nie udowodnienie bezpośredniego związku przyczynowego między warunkami pracy a chorobą. Przekroczenie dopuszczalnych norm ekspozycji na szkodliwe czynniki w środowisku pracy nie jest niezbędnym warunkiem do uznania choroby za zawodową. Decyzja o uznaniu choroby za zawodową nie
Uchwała organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego, odmawiająca zgody na rozwiązanie stosunku pracy z radnym, wymaga szczegółowego uzasadnienia wskazującego motywy takiej decyzji, gdyż jej brak stanowi podstawę do unieważnienia takiej uchwały.
Uchwała rady gminy odmawiająca wyrażenia zgody na rozwiązanie stosunku pracy z radnym wymaga uzasadnienia, aby umożliwić ocenę zgodności z prawem podjętej decyzji oraz weryfikację czy podstawą rozwiązania stosunku pracy są zdarzenia związane z wykonywaniem przez radnego mandatu.
Przepisy ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych odnoszą się do wynagrodzeń osób niepełnosprawnych, nie zaś wszystkich pracowników. Jedynie naruszenie przez pracodawcę obowiązku uiszczenia kosztów płacy pracowników niepełnosprawnych rodzić może konsekwencje w postaci pozbawienia prawa do refundacji.
Zgodnie z definicją choroby zawodowej zawartej w art. 235§1 kodeksu pracy w przypadku kolizji równolegle występujących przyczyn zawodowych i pozazawodowych choroby wymienionej w wykazie chorób zawodowych, organy administracji publicznej powinny skłaniać się ku orzeczeniu o stwierdzeniu choroby zawodowej danej osoby, jeśli istnieje ustalony z wysokim prawdopodobieństwem związek, pomiędzy konkretnym
Kierownik jednostki samorządowej musi być wysłuchany przez organ, który ma zamiar go zwolnić. Jeżeli nie będzie miał możliwości przedstawienia swoich argumentów, uchwała zarządu jednostki w kwestii jego zwolnienia będzie nieważna.
Zgodnie z zasadą ciągłości regulacji prawnych w przypadku choroby zawodowej wywołaną hałasem zawartą w załączniku rozporządzenia rady ministrów w sprawie chorób zawodowych pod pozycją 21, zmiana aktu normatywnego nie wyklucza tożsamości przedmiotowej sprawy, jeśli podstawa materialna żądania pozostaje taka sama.
Odszkodowanie za rozwiązanie stosunku pracy wypłacone w ramach pakietu gwarancji pracowniczych podpisanego przez pracodawcę z organizacjami związkowymi to w istocie odprawa pieniężna, która podlega opodatkowaniu PIT.
Nie ma znaczenia, że pracownik wykonujący swoje obowiązki w hali namiotowej może korzystać z toalety, która znajduje się w budynku nieopodal. Pracodawca i tak powinien zapewnić dostęp do ustępu w obrębie obiektu, w którym wykonywana jest praca.
Wskazane w załączniku nr 2 do rozporządzenia w sprawie szkodliwych czynników biologicznych dla zdrowia w środowisku pracy oraz ochrony zdrowia pracowników zawodowo narażonych na te czynniki pojęcie "potwierdzonego narażenia" należy rozumieć jako potencjalne narażenie, które może wystąpić podczas wykonywania czynności na danym stanowisku pracy, niezależnie od tego czy wystąpiło dotychczas w kontrolowanym
1. Odprawa nie ma charakteru odszkodowania za utracone korzyści, gdyż rozwiązanie stosunku pracy jest wynikiem porozumienia między pracodawcą a pracownikiem. Program Dobrowolnych Odejść jest bowiem wynikiem uzgodnień między pracodawcą a pracownikami reprezentowanymi przez organizacje związków zawodowych. 2. Skoro przepisy układów zbiorowych pracy i porozumień kończących spory zbiorowe stanowią przepisy
