Wyrok WSA w Warszawie z dnia 7 czerwca 2023 r., sygn. VI SA/Wa 8332/22
Zgodnie z art. 235¹ kodeksu pracy, przy rozpoznawaniu choroby zawodowej istotne jest ustalenie związku przyczynowego między warunkami pracy a wystąpieniem choroby. Dla stwierdzenia choroby zawodowej konieczne jest nie tylko udowodnienie narażenia zawodowego na czynniki szkodliwe, ale również wykazanie, że charakterystyka kliniczna choroby odpowiada skutkom działania tych czynników.
Artykuł 12e ust. 3 ustawy o zdrowiu publicznym dotyczy sytuacji, w której kupujący prowadzi jednocześnie sprzedaż detaliczną oraz hurtową tego napoju słodzonego, który kupił.
Przyznanie specjalnego zasiłku opiekuńczego na podstawie art. 16a ust. 1 u.ś.r. wymaga istnienia bezpośredniego związku pomiędzy rezygnacją z zatrudnienia a sprawowaniem stałej opieki nad osobą niepełnosprawną w stopniu znacznym, a sama opieka musi uniemożliwiać podjęcie zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej.
Prawidłowe pouczenie świadczeniobiorcy, wymagane przez art. 30 ust. 2 pkt 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych, musi być sformułowane i przedstawione w sposób jasny i zrozumiały, umożliwiający adresatowi świadome zrozumienie okoliczności, w których może dochodzić do utraty prawa do pobieranych świadczeń, a tym samym uznanie ich za nienależnie pobrane.
1. Osoby, które w znacznym stopniu utraciły prawo do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji mogą utracić prawo do renty, jeżeli uzyskały nowe kwalifikacje predestynujące je do nowej pracy, odpowiedniej ze względu na stopień naruszenia sprawności organizmu oraz wiek i predyspozycje psychofizyczne. 2. Przekwalifikowaniem jest nabycie nowych kwalifikacji zarówno formalnych, jak i rzeczywistych
Ocena niezdolności do pracy ubezpieczonego rolnika w kontekście ubiegania się o rentę rolniczą musi uwzględniać specyfikę i charakterystykę prowadzonego przez niego gospodarstwa rolnego, w tym jego wielkość, poziom zmechanizowania i rodzaj prowadzonej produkcji. Brak takich ustaleń może skutkować niepełnym materiałem dowodowym i niewłaściwą oceną stanu zdrowia ubezpieczonego.
Udział radnego w sesjach rady miejskiej nie kwalifikuje się jako działalność zarobkowa powodująca utratę prawa do zasiłku chorobowego, ze względu na charakter publicznoprawny stosunku, w ramach którego działa radny, oraz brak otrzymywania wynagrodzenia w formie zarobku za uczestnictwo w takich sesjach. Diety otrzymane przez radnego mają charakter rekompensujący i nie przewyższają minimalnego wynagrodzenia