Wyrok NSA z dnia 9 listopada 2023 r., sygn. II GSK 46/23
1. Przygotowanie wykładu, nawet gdy przekazywana w nim wiedza wykracza poza zwykły poziom i granice programowe oraz jest w sposób indywidualny dostosowywana do potrzeb słuchaczy, nie może stanowić podstawy do przyjęcia, że w takim wypadku mamy do czynienia z dziełem. Jedynie wyjątkowo wygłoszenie wykładu można zakwalifikować jako dzieło, o ile wykładowi można przypisać cechy utworu, a ten warunek spełnia
Umowy oznaczone jako „umowy o dzieło”, które w rzeczywistości przewidują powtarzalne i staranne działania, a nie osiągnięcie konkretnego rezultatu, należy kwalifikować jako umowy o świadczenie usług, co powoduje obowiązek ubezpieczeń społecznych.
1. Przygotowanie wykładu, nawet gdy przekazywana w nim wiedza wykracza poza zwykły poziom i granice programowe oraz jest w sposób indywidualny dostosowywana do potrzeb słuchaczy, nie może stanowić podstawy do przyjęcia, że w takim wypadku mamy do czynienia z dziełem. Jedynie wyjątkowo wygłoszenie wykładu można zakwalifikować jako dzieło, o ile wykładowi można przypisać cechy utworu, a ten warunek spełnia
1. Zgodnie z art. 627 Kodeksu cywilnego, umowy zawarte przez związek rewizyjny na sporządzenie protokołu z działalności spółdzielni mieszkaniowej stanowiły umowy o dzieło, a nie umowy o świadczenie usług. Kluczowe było tu uznanie, że istotą umów było osiągnięcie konkretnego rezultatu (przeprowadzenie lustracji i sporządzenie protokołów), a nie same czynności prowadzące do tego rezultatu. 2. W kontekście
Zasada podlegania ex lege ubezpieczeniom społecznym należy do norm o charakterze ius cogens, co prowadzi do wniosku o podleganiu obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym z mocy prawa i z tej przyczyny czynność prawna nie może zniwelować powstających na tym tle obowiązków publicznoprawnych. Oznacza to, że w kontekście podlegania obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym decydującej wagi nie można przypisać
Umowy, które zakładają wykonanie konkretnej czynności lub osiągnięcie określonego rezultatu, a nie jedynie staranne dążenie do jego osiągnięcia, powinny być traktowane jako umowy o dzieło, a nie umowy o świadczenie usług. W przypadku takich umów, wynagrodzenie przysługuje wykonawcy tylko i wyłącznie za osiągnięcie określonego rezultatu, a nie za same czynności prowadzące do jego osiągnięcia. Wybór
Zasada podlegania ex lege ubezpieczeniom społecznym należy do norm o charakterze ius cogens, co prowadzi do wniosku o podleganiu obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym z mocy prawa i z tej przyczyny czynność prawna nie może zniwelować powstających na tym tle obowiązków publicznoprawnych. Oznacza to, że w kontekście podlegania obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym decydującej wagi nie można przypisać