Wyrok WSA w Warszawie z dnia 11 marca 2016 r., sygn. II SA/Wa 201/16
Naruszenie przepisu może stanowić usprawiedliwioną podstawę skargi kasacyjnej jedynie wówczas, gdy skarżący kasacyjnie wykazałby konkretne zdarzenia wynikające z akt sprawy, których sąd pierwszej instancji nie uwzględnił, oraz ich wpływ na wynik sprawy.
Uchybieniem mogącym mieć wpływ na wynik sprawy będzie sporządzenie ogólnikowego uzasadnienia, takie uniemożliwia stronie ocenę i kontrolę toku rozumowania sądu, pozbawiając ją możliwości polemizowania z dokonaną oceną stanu faktycznego i prawnego sprawy. Dzieje się tak wówczas, gdy nie ma możliwości jednoznacznej rekonstrukcji podstawy rozstrzygnięcia.
Stosując wykładnię językową podać należy, iż pojęcie równorzędny oznacza mający taką samą jakość, będący na tym samym poziomie. Oznacza to, że przy analizie równorzędności stanowisk służbowych należy uwzględniać możliwie jak najwięcej elementów pozwalających na ich ocenę.
Wadliwość uzasadnienia wyroku może być uznana za naruszenie przepisów postępowania mogące mieć istotny wpływ na wynik sprawy.
Przewinienie dyscyplinarne jest zawinione wtedy, gdy policjant, nie mając takiego zamiaru, jednak je popełnia na skutek niezachowania ostrożności wymaganej w danych okolicznościach, mimo że możliwość taką mógł i powinien przewidzieć.
Każda podstawa wznowienia postępowania administracyjnego jest tożsama z naruszeniem prawa i powinna być brana pod uwagę w toku sądowej kontroli decyzji.
Kara wydalenia funkcjonariusza ze służby podejmowana jest wówczas, gdy waga popełnionego przewinienia dyscyplinarnego nie pozwala na dalsze pełnienie przez niego służby.Od policjantów, jako funkcjonariuszy publicznych stojących na straży porządku prawnego, wymaga się bowiem zachowania szczególnej dyscypliny i daleko idącej odpowiedzialności za siebie, innych funkcjonariuszy oraz obywateli.
Wykładnia prawa obejmuje zarówno prawo materialne, jak i prawo procesowe, przy czym z określenia związany jest wykładnią prawa należy wyprowadzić wniosek, że wojewódzki sąd administracyjny nie jest związany oceną Naczelnego Sadu Administracyjnego co do stanu faktycznego sprawy, albowiem ocena ta nie jest wykładnią przepisów prawa.