Wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 marca 2016 r., sygn. II SA/Wa 1723/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Andrzej Kołodziej Sędzia WSA - Ewa Grochowska - Jung Sędzia WSA - Stanisław Marek Pietras (spraw.) Protokolant specjalista - Małgorzata Plichta po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 marca 2016 r. sprawy ze skargi A.L. na rozkaz personalny Komendanta Głównego Policji z dnia [...] sierpnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby w Policji - oddala skargę -

Uzasadnienie

Komendant Powiatowy Policji w [...] wnioskiem z dnia [...] czerwca 2015 r. wystąpił do Komendanta Wojewódzkiego Policji z siedzibą w [...] o zwolnienie [...] A. L. - dzielnicowego Zespołu Dzielnicowych Wydziału Prewencji Komendy Powiatowej Policji w [...] ze służby w Policji, na podstawie art. 41 ust. 2 pkt 5 ustawy o Policji.

Wobec powyższego Komendant Wojewódzki Policji z siedzibą w [...] w dniu [...] czerwca 2015 r. wszczął postępowanie administracyjne w sprawie zwolnienia wyżej wymienionego funkcjonariusza ze służby w Policji na podstawie art. 41 ust. 2 pkt 5 ustawy o Policji, ze względu na jego udział w zdarzeniu w dniu [...] czerwca 2015 r. O powyższym, jak również o przysługujących uprawnieniach strony, skarżący został poinformowany osobiście przez pracownika organu w tym samym dniu.

Wobec treści art. 43 ust. 3 ustawy o Policji, wystąpiono do Zarządu Wojewódzkiego Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego Policjantów woj. [...] w [...] z wnioskiem o wydanie opinii w przedmiocie zwolnienia ze służby w Policji [...] A. L. z uwagi na ważny interes służby, po czym pismem z dnia [...] czerwca 2015 r. Zarząd Wojewódzki Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego Policjantów woj. [...] w [...] poinformował, że po zapoznaniu się ze stanem faktycznym sprawy uznaje, iż podjęcie decyzji o zwolnieniu policjanta ze służby w Policji na tym etapie postępowania, z pewnością jest przedwczesne i bardzo krzywdzące dla opiniowanego.

Następnie [...] Komendant Policji z siedziba w [...] rozkazem personalnym z dnia [...] czerwca 2015 r. nr [...], działając na podstawie art. 41 ust. 2 pkt 5 w zw. z art. 43 ust. 3 i art. 45 ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 roku o Policji (tekst jedn. Dz. U. z 2015 r., poz. 355 ze zm.), z dniem [...] czerwca 2015 r. zwolnił skarżącego [...] A. L. ze służby w Policji i na mocy art. 108 § 1 k.p.a., nadał rozkazowi rygor natychmiastowej wykonalności. W uzasadnieniu wskazał, że z zebranego materiału wynika, iż w nocy z [...] na [...] czerwca 2015 r. w późnych godzinach wieczornych, tj. po godzinie 1:00 skarżący zakupił, a następnie pił alkohol wspólnie z innym policjantem KPP w [...] A. J. - referentem Wydziału Ruchu Drogowego oraz D. D. Następnie około godz. 3:00 skarżący będąc pod wpływem alkoholu odwiózł A. J. do miejsca zamieszkania i kierował się z miejscowości [...] w kierunku miejscowości [...], tj. do miejsca zamieszkania D. D. W okolicy stacji paliw przy ul. [...] w [...] doprowadził do zdarzenia drogowego. Następnie, jak zeznała jego siostra, J. M. będąca w 8 ciąży, brat jej bezpośrednio po zdarzeniu zadzwonił do niej z prośbą o przybycie w okolice miejsca zdarzenia, gdzie w czasie krótkiego spotkania przekazał jej kluczyki do swojego samochodu oraz poprosił, by wzięła na siebie winę za spowodowanie kolizji. Świadek udała się na miejsce kolizji i w rozmowie z policjantami powiedziała, że to ona prowadziła samochód, niemniej jednak po przybyciu do Komendy zeznała, że to nie ona była kierowcą samochodu, którym spowodowano zdarzenie drogowe z udziałem samochodu brata. Jej zeznania potwierdziło przesłuchanie po wytrzeźwieniu uczestnika zdarzenia D. D. zeznającego, że samochód prowadził A. L., z którym wcześniej pił alkohol. Jak stwierdził on i A. J. pili najwięcej, a najmniej A. L., który potem kierował samochodem. Z zeznań J. M. jednoznacznie wynika, że jej brat podjął wszelkie czynności zmierzające do zatarcia śladów swojego udziału w zdarzeniu drogowym oraz nakłaniał do składania fałszywych zeznań. Mając powyższe na uwadze oraz fakt, że zawód policjanta jest zawodem zaufania społecznego uznaje się, iż pozostawanie wymienionego w szeregach Policji narusza ważny interes służby. Policjant powinien wykazać się szczególnym zaangażowaniem i zdyscyplinowaniem oraz otrzymać pozytywną opinię bezpośrednich przełożonych. Ponadto powinien zawsze mieć wzgląd na to, aby swoim postępowaniem umacniać powagę i zaufanie do pełnionych funkcji i unikać wszelkich sytuacji, które godziłyby w dobre imię Policji. Zatem w opisanym stanie faktycznym (spożywanie alkoholu z innymi policjantami, prowadzenie samochodu po spożyciu alkoholu, doprowadzenie do kolizji drogowej, oddalenie się z miejsca zdarzenia, nakłanianie siostry do składania fałszywych zeznań iż to ona prowadziła samochód i doprowadziła do kolizji drogowej), policjant nie może pełnić służby w Policji, gdyż przeciwstawia się temu ważny interes służby. Stosownie zaś treści do art. 108 § 1 k.p.a. decyzji, od której służy odwołanie, może być nadany rygor natychmiastowej wykonalności, gdy jest to niezbędne ze względu na ochronę zdrowia lub życia ludzkiego albo dla zabezpieczenia gospodarstwa narodowego przed ciężkimi stratami bądź też ze względu na inny interes społeczny bądź wyjątkowo ważny interes strony. Zwolnienie [...] A. L. ze służby w Policji leży w interesie służby, który jest tożsamy z interesem społecznym. Nadanie w wyżej przedstawionych warunkach rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji, ma między innymi na celu usunięcie z szeregów Policji funkcjonariusza, którego działanie narusza ważny interes służby i naraża na uszczerbek dobre imię Policji. Przesłanką nadania rygoru natychmiastowej wykonalności jest niezbędność niezwłocznego wdrożenia rozstrzygnięcia w życie. Może to nastąpić w przypadku, w którym nie można się obejść w danym czasie i w istniejącej sytuacji bez wykonania praw i obowiązków, o których rozstrzyga się w decyzji, ponieważ zwłoka w ich wykonaniu zagraża dobrom chronionym określonym w art. 108 k.p.a.