Mając na względzie dyspozycję przepisu § 4 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie stanowisk i szczegółowych zasad wynagradzania urzędników i innych pracowników sądów i prokuratury oraz odbywania stażu urzędniczego, w przypadku odwołania z funkcji kierownika lub zastępcy kierownika sekretariatu sądu, nie jest wymagane wypowiedzenie warunków pracy i płacy. Przepis szczególny § 4 rozporządzenia
Przeniesienie urzędnika służby cywilnej do innej miejscowości, w której ma miejsce zamieszkania, nie uprawnia do jednorazowego świadczenia. Nie dezorganizuje bowiem jego dotychczasowych obowiązków i to nie tylko zawodowych a ryczałtowe świadczenie z art. 95 ust. 3 pkt 1 ustawy o służbie cywilnej ma na celu złagodzenie tych uciążliwości, które z istoty rzeczy nie występują w razie podjęcia pracy w dotychczasowym
Zasadniczo zatem, nie można uznać za zgodne z prawem przeniesienia urzędnika na inne stanowisko z przyczyn leżących po jego stronie, nie jest to bowiem „potrzeba urzędu”. Zupełnie wyjątkowo jednak można wyobrazić sobie sytuacje, w których potrzeby urzędu i okoliczności leżące po stronie pracownika nierozerwalnie splatają się ze sobą, w związku z czym ta więź powoduje, że potrzeby urzędu wyrażają się
1. Cechą relewantną, według której powinna być oceniana sytuacja prawna adresatów art. 921 § 1 k.p., jest zmiana statusu prawnego z aktywnego zawodowo pracownika na status osoby korzystającej wyłącznie ze świadczenia z ubezpieczenia społecznego/zaopatrzenia emerytalnego. 2. Żołnierz zawodowy nie jest pracownikiem, a odprawa przewidziana w przepisach o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych nie jest
Prawo do gwarancyjnego wynagrodzenia z art. 62 ust. 2 ustawy o służbie cywilnej ustaje w razie rozwiązania stosunku pracy przed upływem trzymiesięcznego okresu, o jakim mowa w tym przepisie. Przepisy ustawy nie przewidują bowiem prawa urzędnika do ekwiwalentu w razie niewykorzystania owego uprawnienia płacowego przed zakończeniem stosunku zatrudnienia. Nie przewidują też żadnych sytuacji, które powodowałyby
Pracownik, który pobiera emeryturę wojskową, nabywa prawo do odprawy emerytalnej na podstawie art. 94 ustawy o służbie cywilnej wówczas, gdy na skutek rozwiązania stosunku pracy rezygnuje z dotychczasowego życia zawodowego, wybierając świadczenie emerytalne jako podstawowe źródło swego utrzymania. Tylko wówczas można mówić o „rozwiązaniu stosunku pracy w związku z przejściem na emeryturę”.
Terminologia jaką posługuje się ustawa o służbie cywilnej nie ogranicza prawa do jednorazowego świadczenia tylko w odniesieniu do urzędnika, który oprócz zmiany miejsca pracy zmienia także miejsce pobytu (zamieszkania).
Wygaśnięcie umowy o pracę zachodzi tylko wówczas, gdy następuje wskutek zdarzenia prawnego innego niż czynność prawna. W ustawie wprowadzającej owym zdarzeniem jest niezaproponowanie zatrudnienia. Jeżeli wygaśnięcie następuje na skutek czynności prawnej (odmowa przyjęcia propozycji zatrudnienia), to wówczas należałoby je zakwalifikować jako rozwiązanie zatrudnienia. Prowadzi to do wniosku, że ustawodawca
Prawo do odprawy emerytalnej (rentowej) pracowników sądów, w tym zwłaszcza przesłanki stażowe decydujące o wysokości tej odprawy, wymienione w art. 17 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o pracownikach sądów i prokuratury, zostały uregulowane w tej ustawie całościowo i wyczerpująco, co wyklucza w tym wypadku posiłkowe stosowanie art. 28 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych
Urzędnikowi służby cywilnej przysługuje świadczenie z tytułu przeniesienia służbowego do innej miejscowości także wówczas, gdy odbywa się ono w ramach tej samej jednostki organizacyjnej administracji państwowej, a urzędnik nie przeprowadza się do miejscowości, w której siedzibę ma jego nowy pracodawca.
W procedurze obsadzania stanowiska dyrektora sądu osobie niepełnosprawnej nie przysługuje pierwszeństwo w zatrudnieniu, o którym mowa w art. 3b ust. 1 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych.
W świetle art. 62 ust. 1 ustawy o służbie cywilnej urzędnik nie może być przeniesiony na stanowisko, na którym jego przygotowanie zawodowe jest niewystarczające, ale także na stanowisko, na którym wystarczą kwalifikacje niższe niż posiadane przez urzędnika. Dopuszczalne jest przeniesienie na stanowisko niżej usytuowane w strukturze urzędu, jednak w granicach przygotowania zawodowego urzędnika. Uzasadnia
Do ustalenia wynagrodzenia stanowiącego podstawę odszkodowania za bezprawne zwolnienie dyscyplinarne konieczne jest ustalenie, jakie faktycznie stanowisko zajmował pracownik przed rozwiązaniem umowy o pracę.
Przepis art. 28 ustawy o pracownikach urzędów państwowych nie wymaga, by między rozwiązaniem stosunku pracy a nabyciem prawa do emerytury zachodził związek przyczynowy. Z ustawowego zwrotu "przechodzącemu na emeryturę lub rentę inwalidzką" w szczególności nie wynika, że powodem rozwiązania stosunku pracy w każdym wypadku ma być zamiar uzyskania emerytury lub renty inwalidzkiej. Wystarczy, jeżeli zachodzi
Przyczyną leżącą po stronie pracodawcy jest również wprowadzenie przez ustawodawcę trybu rozwiązania stosunku pracy, polegającego na braku zaproponowania nowych warunków i tym samym jego rozwiązanie z tymi pracownikami, mimo użytego w ustawie pojęcia "wygaśnięcie".
Prawidłowa wykładnia art. 170 ust. 4 ustawy Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej nakazuje w zakresie odprawy z tytułu wygaśnięcia stosunku pracy na podstawie art. 170 ust. 1 tej ustawy przysługującej pracownikom KAS (niebędącymi funkcjonariuszami ani urzędnikami Służby Cywilnej zatrudnionymi na podstawie mianowania) stosować odpowiednio art. 8 ustawy o zwolnieniach grupowych
Prawidłowa wykładnia art. 170 ust. 4 ustawy wprowadzającej KAS nakazuje, w zakresie przysługującej im odprawy z tytułu wygaśnięcia stosunku pracy na podstawie art. 170 ust. 1 tej ustawy, odpowiednio stosować do pracowników KAS (niebędących funkcjonariuszami ani urzędnikami służby cywilnej zatrudnionymi na podstawie mianowania), art. 8 ustawy o zwolnieniach grupowych na podstawie odesłania zawartego
Prawidłowa wykładnia art. 170 ust. 4 ustawy – Przepisy wprowadzające Krajową Administrację Skarbową nakazuje, w zakresie przysługującej im odprawy z tytułu wygaśnięcia stosunku pracy na podstawie art. 170 ust. 1 tej ustawy, odpowiednio stosować do pracowników KAS (niebędących funkcjonariuszami ani urzędnikami Służby Cywilnej zatrudnionymi na podstawie mianowania), art. 8 ustawy o zwolnieniach grupowych
Zmiana pracodawcy na mocy art. 46 ustawy z dnia 10 lutego 2017 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Ośrodku Wspierania Rolnictwa (Dz.U. z 2017 r., poz. 624), czyli "sukcesja generalna", nie stanowi przeszkody do przywrócenia pracownika do pracy na poprzednie warunki pracy i płacy, nawet wówczas, gdy wypowiedziano mu umowę o pracę przed wejściem tych przepisów w życie. 1. W przypadku wystąpienia
1. Wygaśnięcie umowy o pracę zachodzi tylko wówczas, gdy następuje wskutek zdarzenia prawnego innego niż czynność prawna. Zdarzenie, jakim jest "niezaproponowanie zatrudnienia" w myśl przepisów ustawy z dnia 10 lutego 2017 r. przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Ośrodku Wsparcia Rolnictwa należy przeciwstawić czynności prawnej, jaką jest "zaproponowanie zatrudnienia". Zależność ta w oczywisty sposób
1. Wykładnia systemowa i funkcjonalna, którym w tym przypadku należy dać prymat, zgodnie prowadzą do konstatacji, że zakaz posiadania ponad 10% udziałów w spółce prawa handlowego oraz obowiązek składania oświadczeń majątkowych dotyczył głównych księgowych zatrudnionych w wojewódzkich stacjach sanitarno-epidemiologicznych od wejścia w życie art. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia
Pracownikowi, którego umowa o pracę wygasła na podstawie art. 51 ust 7 pkt 3 ustawy z dnia 10 lutego 2017 r. przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Ośrodku Wsparcia Rolnictwa (Dz.U. z 2017 r., poz. 624), przysługuje odszkodowanie, jeśli niezłożenie mu propozycji zatrudnienia zostanie zakwalifikowane jako przejaw nierównego traktowania lub dyskryminacji (art. 67 k.p. w związku z art. 56 § 1 k.p.).
