Wyrok SN z dnia 15 stycznia 2020 r., sygn. III PK 212/18

1. Wykładnia systemowa i funkcjonalna, którym w tym przypadku należy dać prymat, zgodnie prowadzą do konstatacji, że zakaz posiadania ponad 10% udziałów w spółce prawa handlowego oraz obowiązek składania oświadczeń majątkowych dotyczył głównych księgowych zatrudnionych w wojewódzkich stacjach sanitarno-epidemiologicznych od wejścia w życie art. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne - do 31 grudnia 1998 r. oraz po jedenastoletniej przerwie - od 1 stycznia 2010 r. do chwili obecnej.

2. Brak jednoznacznego sformułowania obowiązku przestrzegania tych przepisów antykorupcyjnych (z jedenastoletnią przerwą, gdy inspekcja sanitarna należała do administracji niezespolonej) stanowił przeszkodę do przypisania głównemu księgowemu naruszającemu tę regulację prawną po 1 stycznia 2010 r. winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa i w konsekwencji uniemożliwiał zastosowanie wobec powódki art. 52 § 1 pkt 1 k.p.

Biuletyn SN Izby Pracy i Ubezpieczeń Społecznych nr 3-4/2020

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jolanta Frańczak (przewodniczący)

SSN Romualda Spyt

‎SSN Krzysztof Staryk (sprawozdawca)

w sprawie z powództwa J. P. ‎przeciwko Stacji Sanitarno - Epidemiologicznej w S. o odszkodowanie, ‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 15 stycznia 2020 r., ‎skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w S. z dnia 29 czerwca 2018 r., sygn. akt VI Pa (…),

I. oddala skargę kasacyjną,

II. zasądza od pozwanej na rzecz powódki kwotę 240 (dwieście czterdzieści) zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym.

Uzasadnienie

W wyroku z dnia 29 czerwca 2018 r., sygn. akt VI Pa (...), Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w S. – w sprawie z powództwa J. P. przeciwko Stacji Sanitarno - Epidemiologicznej w S. – oddalił apelację pozwanej od wyroku Sądu Rejonowego – Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w S. z dnia 21 lutego 2018 r., sygn. akt IX P (…), w którym Sąd Rejonowy: zasądził od pozwanej na rzecz powódki 19.134,90 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie dnia 14 listopada 2017 r. tytułem odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie stosunku pracy (pkt I), oddalił powództwo w pozostałym zakresie (pkt II), zasądził od pozwanej na rzecz powódki 3.605 zł tytułem zwrotu kosztów procesu (pkt III), nadał wyrokowi w punkcie I rygor natychmiastowej wykonalności co do kwoty 6.378,30 zł (pkt IV).