Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 14 czerwca 2023 r., sygn. II SA/Bd 201/23
Przy ocenie zgodności miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego z zapisami Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego, istotne jest, aby nie dochodziło do sprzeczności między tymi dokumentami, a niekoniecznie do pełnej zgodności treści obu aktów.
Zgodnie z art. 101 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym, jeżeli sąd administracyjny już orzekał o legalności aktu prawa miejscowego i oddalił skargę, to jego decyzja jest ostateczna i wyklucza ponowne rozpoznanie tej samej sprawy przez sąd. Powaga rzeczy osądzonej ma miejsce tylko w przypadkach, gdy sąd dokonał merytorycznej oceny aktu prawa miejscowego. W takich sytuacjach, kolejna skarga na ten sam
W myśl art. 492 § 4 i 5 kodeksu wyborczego, jeśli wójt podejmuje skuteczne działania zmierzające do zgodności z zakazem łączenia mandatu z wykonywaniem określonych funkcji lub działalności gospodarczej, a te działania prowadzą do osiągnięcia celu ustawowego, nawet jeśli wymagają więcej czasu niż formalnie przewidziany termin, nie powinno to skutkować wygaśnięciem mandatu.
W procesie tworzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego organ planistyczny musi przestrzegać zasad proporcjonalności, uwzględniając zarówno interes publiczny, jak i prawa i interesy indywidualne właścicieli gruntów. Przekroczenie uprawnień przez organ planistyczny, takich jak wprowadzenie całkowitego zakazu zabudowy bez adekwatnej argumentacji, może naruszać prawo własności i stanowić
W procesie sporządzania planu miejscowego zgodnie z art. 15 ust. 2 pkt 7 i 9 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, istotnym jest uwzględnienie wszystkich ograniczeń wynikających z przepisów odrębnych, w tym tych dotyczących ochrony i funkcjonowania infrastruktury publicznej, takiej jak lądowiska dla śmigłowców, co ma decydujące znaczenie dla określenia sposobów zagospodarowania przestrzennego