Naruszenie art. 228 § 1 pkt 8 Kodeksu wyborczego przez błędne ustalenie, że na kandydaturę nie oddano ważnych głosów w sytuacji, gdy takie głosy w rzeczywistości oddano, nie ma wpływu na wynik wyborów, jeżeli komitet wyborczy nie uczestniczył w podziale mandatów.
Prokurator w stanie spoczynku nie może sprawować mandatu poselskiego (art. 103 ust. 2 Konstytucji RP).
1. Wystąpienie do Państwowej Komisji Wyborczej najpóźniej do 40 dnia przed dniem wyborów z wnioskiem o wydanie zaświadczenia, o którym mowa w art. 210 § 3 Kodeksu wyborczego, stanowi warunek konieczny zgłoszenia do rejestracji list kandydatów, które nie uzyskały poparcia podpisami co najmniej 5.000 wyborców. 2. Dla zachowania terminu do zgłoszenia wniosku o wydanie zaświadcze nia, o którym mowa w art
1) oddalił zażalenie 2) zasądził od powoda na rzecz Skarbu Państwa - Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa oraz Miasta W. po 120 zł (sto dwadzieścia złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego.
Naruszenie przepisów Kodeksu wyborczego dotyczące wadliwego sporządzenia kart do głosowania nie ma wpływu na wynik wyborów, gdy zwiększenie liczby głosów oddanych na listę kandydatów na posłów komitetu wyborczego pominiętego na karcie do głosowania o wszystkie głosy nieważne z tego powodu, nie prowadziłoby do uczestniczenia tego komitetu w podziale mandatów.
Przepisy Kodeksu wyborczego nie przewidują złożenia protestu przeciwko ważności wyborów w formie elektronicznej.
Protest wyborczy wniesiony z naruszeniem terminu to zarówno protest przedwczesny, czyli złożony przed dniem ogłoszenia wyników wyborów, jak i protest spóźniony, czyli wniesiony po upływie tego terminu (243 § 1 w związku z art. 241 Kodeksu wyborczego).
Wpis obywatela do wykazu osób udzielających poparcia utworzeniu komitetu wyborczego wyborców jest wadliwy wtedy, gdy z podanego imienia, nazwiska i adresu zamieszkania jednoznacznie wynika, że nie dotyczy on obywatela oznaczonego numerem PESEL podanym w tym wykazie (art. 100 Konstytucji RP, art. 204 § 6 i 7 pkt 3 Kodeksu wyborczego).
Brak jednej z informacji, o których mowa w art. 204 § 7 pkt 3 Kodeksu wyborczego lub wskazanie jej w sposób uniemożliwiający identyfikację obywatela popierającego utworzenie komitetu wyborczego, nie podlega usunięciu w trybie art. 97 § 2 Kodeksu wyborczego, po upływie terminu do zawiadomienia o utworzeniu komitetu.
Termin wynikający z art. 6 ust. 5 ustawy z dnia 24 czerwca 1999 r. o wykonywaniu inicjatywy ustawodawczej przez obywateli (Dz.U. Nr 62, poz. 688) jest terminem ustawowym, który nie podlega przywróceniu ani przedłużeniu. Nawet jednodniowe uchybienie przez pełnomocnika komitetu inicjatywy ustawodawczej ustawowemu, 14-dniowemu terminowi do usunięcia braków formalnych zawiadomienia o utworzeniu komitetu
Wysokość kosztów procesu zasądzanych w sprawie karnej od Skarbu Państwa lub przeciwnika procesowego na rzecz strony, której racje zostały w procesie uwzględnione, jest limitowana wysokością rzeczywiście poniesionych kosztów, przy czym zgodnie z § 2 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów
Odpowiedzialność osoby lustrowanej określona w ustawie z dnia 18.10.2006r. o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944-1990 oraz treści tych dokumentów (tekst jedn. Dz. U. z 11 kwietnia 2007r., Nr 63, poz. 425 -dalej określanej mianem „ustawa lustracyjna”) jest odpowiedzialnością karną w rozumieniu art. 42 Konstytucji RP; Składany na podstawie ustawy lustracyjnej
Respektowanie zasad demokratycznego państwa prawnego (art. 2 Konstytucji RP) sprzeciwia się unieważnieniu prawomocnego wyroku stwierdzającego nabycie prawa własności przez obywatela, z tego powodu, że wyrok wydany został w wyniku naruszenia obowiązujących w chwili jego wydania przepisów ustalających kompetencje organów władzy państwowej, w sytuacji, gdy wobec ukształtowania w sprawie stanu prawnego
Komitet inicjatywy ustawodawczej nabywa osobowość prawną z chwilą przyjęcia przez Marszałka Sejmu zawiadomienia o jego utworzeniu (art. 5 ust. 4 ustawy z dnia 24 czerwca 1999 r. o wykonywaniu inicjatywy ustawodawczej przez obywateli) i dopiero od tego momentu występuje w obrocie prawnym jako twórca projektu ustawy, mogący skutecznie angażować organy zobowiązane i uprawnione do oceny jego normatywnej
Uczestnikami postępowania w przedmiocie ważności wyboru Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, przeprowadzanego przez Sąd Najwyższy w składzie całej Izby Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych na podstawie art. 76 ustawy z dnia 27 września 1990 r. o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej (tekst jedn.: Dz.U. z 2010 r. Nr 72, poz. 467), są wyłącznie Prokurator Generalny i przewodniczący
W postępowaniu wywołanym wniesieniem protestu Sąd Najwyższy nie ma kompetencji do orzekania co do popełnienia przestępstwa a może jedynie wyrazić opinię, że określone zdarzenie miało miejsce.
Narusza art. 57 ust. 1 ustawy z dnia 27 września 1990 r. o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej (jednolity tekst: Dz.U. z 2010 r. Nr 72, poz. 467 ze zm.) - choćby przejściowa - nieobecność w lokalu wyborczym od chwili rozpoczęcia głosowania do chwili ustalenia jego wyników co najmniej trzech osób wchodzących w skład obwodowej komisji wyborczej.
Państwowa Komisja Wyborcza ma konstytucyjny (art. 2 Konstytucji RP) i ustawowy obowiązek skorygowania i podania do wiadomości publicznej prawidłowych wyników głosowania na poszczególnych kandydatów na Prezydenta RP (art. 66c i art. 70 ust. 3 ustawy z dnia 27 września 1990 r. o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, jednolity tekst: Dz.U. z 2010 r. Nr 72, poz. 467 ze zm.), choćby obwieszczona
Wyjaśnienia Państwowej Komisji Wyborczej dopuszczające możliwość posługiwania się podczas głosowania zaświadczeniami o prawie do głosowania, które nie odpowiadają wzorowi urzędowemu, naruszyły art. 29 ustawy z dnia 27 września 1990 r. o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej (jednolity tekst: Dz.U. z 2010 r. Nr 72, poz. 467 ze zm.) w związku z § 14 ust. 5 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych
Interpretacja Państwowej Komisji Wyborczej przewidująca możliwość dopuszczenia do głosowania na podstawie niespełniającego wymagań zaświadczenia o prawie do głosowania jest sprzeczna z art. 29 ustawy z dnia 27 września 1990 r. o wyborze Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej (jednolity tekst: Dz.U. z 2010 r. Nr 72, poz. 467 ze zm.) w związku z § 14 ust. 4 i 5 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych
Państwowa Komisja Wyborcza naruszyła art. 29 ustawy z dnia 27 września 1990 r. o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej (jednolity tekst: Dz.U. z 2010 r. Nr 72, poz. 467 ze zm.), a także § 14 ust. 5 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 28 sierpnia 2000 r. w sprawie spisu wyborców oraz wydawania zaświadczeń o prawie do głosowania w wyborach Prezydenta Rzeczypospolitej
Warunkiem wpisania wyborcy przebywającego za granicą do spisu wyborców sporządzanego przez właściwego terytorialnie konsula jest posiadanie ważnego polskiego paszportu.
1. Wydanie wyborcom przez obwodową komisję wyborczą nieostemplowanych kart do głosowania narusza art. 62 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 51 ust. 1 ustawy z dnia 27 września 1990 r. o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej (jednolity tekst: Dz.U. z 2010 r. Nr 72, poz. 467 ze zm.). 2. Nieskreślenie ze spisu wyborców osoby, której wydano zaświadczenie o prawie do głosowania od wyborcy jest niezgodne
