Postanowienie SN z dnia 28 lipca 2010 r., sygn. III SW 347/10

W postępowaniu wywołanym wniesieniem protestu Sąd Najwyższy nie ma kompetencji do orzekania co do popełnienia przestępstwa a może jedynie wyrazić opinię, że określone zdarzenie miało miejsce.

Przewodniczący SSN Teresa Flemming-Kulesza (sprawozdawca), Sędziowie SN: Katarzyna Gonera, Zbigniew Korzeniowski.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 28 lipca 2010 r. sprawy z protestu Damiana U. z udziałem Państwowej Komisji Wyborczej, Okręgowej Komisji Wyborczej nr 25 w Radomiu i Prokuratora Generalnego przeciwko wyborowi Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej

postanowił:

wyrazić opinię, że zarzut protestu nie jest zasadny.

Uzasadnienie

Damian U. złożył protest przeciwko wyborowi Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej zatytułowany „skarga wyborcza". Twierdził, że doszło do naruszenia „przez funkcjonariusza S.W. - Aresztu Śledczego w R. wolności głosowania i propozycja (nakaz) głosowania na kandydata PiS Jarosława Kaczyńskiego". Damian U. podniósł, że „tuż przed wyborami jeden z oficerów S.W. skłaniał mnie do głosowania na kandydata PiS J. Kaczyńskiego oferując przy tym propozycję zmiany zakładu karnego (na półotwarty) oraz dobre traktowanie. Dano mi do zrozumienia że mogę zyskać popierając wskazanego kandydata. Ja odmówiłem głosowania, wstrzymując się od udziału w wyborach w dniu 4.07.2010 r.". Wnoszący protest sugerował jednocześnie, iż „inni też mogli zostać w ten sposób nakłaniani", dodając, że „w dniu 6 lipca 2010 r. Komisja Penitencjarna nie zmieniła mi typu zakładu (na półotwarty) co świadczy iż nie chcąc zagłosować na kandydata PiS po prostu zostałem ukarany".