Wyrok SN z dnia 28 marca 2007 r. sygn. II KK 362/06

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2007

Postanowienie SN z dnia 27 marca 2007 r. sygn. III KK 461/06

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2007

Przepis art. 2 k.p.k., mający charakter ogólny, określa jedynie cele postępowania karnego i kilka obowiązujących w tym postępowaniu zasad (m.in. zasadę prawdy materialnej wyrażoną w art. 2 § 2 k.p.k.). Skoro przepis ten nie reguluje przebiegu procesu karnego, nie może być mowy o jego naruszeniu w sposób poddający się kontroli instancyjnej.

Wyrok SN z dnia 22 marca 2007 r. sygn. V KK 186/06

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2007

Jeżeli po uzgodnieniu między prokuratorem a oskarżonym kary lub środka karnego dochodzi, przed zamknięciem postępowania przygotowawczego, do zmiany lub postawienia oskarżonemu kolejnego zarzutu, to ponowne uzgodnienie w tym przedmiocie staje się niezbędnym warunkiem umieszczenia w akcie oskarżenia wniosku o wydanie wyroku skazującego bez przeprowadzania rozprawy (art. 335 § 1 k.p.k.).

Postanowienie SN z dnia 22 marca 2007 r. sygn. IV KZ 17/07

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2007

Zgodnie z ogólnie akceptowanymi regułami intertemporalnymi, które muszą znaleźć w sprawie zastosowanie wobec braku jakichkolwiek szczególnej regulacji intertemporalnej w ustawie z dnia 12 stycznia 2007 r., proceduralna zmiana normatywna dokonana nawet po wydaniu orzeczenia lub zarządzenia, ale przed jego uprawomocnieniem się, musi być w postępowaniu uwzględniona.

Wyrok SN z dnia 22 marca 2007 r. sygn. II KK 407/06

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2007

Sam przepis art. 42 § 2 k.k. jednoznacznie nakłada na sąd obowiązek, w razie skazania za przestępstwo z art. 178a § 1 k.k., orzeczenia wobec sprawcy tego występku zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych lub pojazdów mechanicznych określonego rodzaju. Taka treść tego przepisu - odczytana z uwzględnieniem wspomnianego już i niekwestionowanego jego ratio legis - wskazuje, że zakresem orzekanego

Wyrok SN z dnia 22 marca 2007 r. sygn. II KK 408/06

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2007

Z treści art. 343 § 6 i 7 k.p.k. jednoznacznie wynika, że uwzględniając wniosek, sąd skazuje oskarżonego zgodnie z jego treścią, a uznając, że nie zachodzą podstawy do jego uwzględnienia, rozpoznaje sprawę na zasadach ogólnych.

Wyrok SN z dnia 22 marca 2007 r. sygn. II KK 421/06

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2007

Zgodnie z dyspozycją art. 42 § 2 k.k. orzeczenie środka karnego zakazu prowadzenia pojazdów było obligatoryjne. Środek ten mógł przyjąć zarówno postać zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych, jak i zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych określonego rodzaju. Jeżeli jednak sąd decydował się na rozstrzygnięcie tego drugiego rodzaju, każdorazowo zakaz musiał obejmować pojazdy tego rodzaju

Postanowienie SN z dnia 21 marca 2007 r. sygn. I KZP 1/07

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2007

1. Skoro przepis art. 469 zd. 2 k.p.k. odwołuje się wprost do art. 325i § 1 k.p.k., a to unormowanie wyznacza określone warunki, w tym konkretne terminy, w jakich dotychczas prowadzone dochodzenie powinno przybrać formę śledztwa, to nie znajduje podstaw rozpoznanie sprawy w trybie uproszczonym w każdej innej sytuacji, w której zmiana formy postępowania przygotowawczego z dochodzenia na śledztwo nastąpiła

Uchwała SN z dnia 21 marca 2007 r. sygn. I KZP 2/07

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2007

Weksel niezupełny (in blanco) może stanowić dokument uprawniający do otrzymania sumy pieniężnej, o którym mowa w art. 310 § 1 k.k.

Postanowienie SN z dnia 14 marca 2007 r. sygn. III KK 248/06

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2007

Związek, (udzielenia korzyści majątkowej z funkcją publiczną o którym mowa w art. 229 § 1 k.k.), nie musi dotyczyć wyłącznych kompetencji adresata korzyści majątkowej do załatwienia danej sprawy, czy też podjęcia w niej ostatecznej decyzji. Adresatem może być także osoba pełniąca funkcję publiczną, która działa tylko na pewnym etapie załatwienia danej sprawy i może tym działaniem wpłynąć na końcowy

Wyrok SN z dnia 14 marca 2007 r. sygn. III KK 494/06

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2007

Orzeczenie zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych innego rodzaju niż ten do którego należał pojazd prowadzony przez sprawcę, pozostaje w ewidentnej sprzeczności z istotą owego wyrażonego w art. 42 § 2 k.k. zakazu i tym samym stanowi rażącą obrazę tego przepisu.

Postanowienie SN z dnia 9 marca 2007 r. sygn. V KK 72/07

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2007

W kwalifikacji prawnej i podstawie skazania powinien był również znaleźć się rzutujący w zasadzie tylko na stopień zawinienia art. 31 § 2 k.k., mimo że odstąpiono od stosowania wobec skazanego dobrodziejstwa nadzwyczajnego złagodzenia kary. Zbytecznym postąpieniem było natomiast powołanie art. 31 § 2 k.k. w podstawie wymiaru kary, skoro zrezygnowano z sięgnięcia in concreto po instytucję nadzwyczajnego

Postanowienie SN z dnia 9 marca 2007 r. sygn. II KZ 2/07

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2007

Kasacja na korzyść oskarżonego z powodu rażącego naruszenia prawa, innego niż wymienione w art. 439 k.p.k., może być wniesiona także od tych, zawartych w wyroku sądu odwoławczego, rozstrzygnięć, które nie dotyczą odpowiedzialności karnej oskarżonego, jeżeli tylko kończą postępowanie w sprawie, w której orzeczono bezwzględną karę pozbawienia wolności.

Wyrok SN z dnia 8 marca 2007 r. sygn. I KZP 30/06

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2007

1. W sytuacji, gdy w apelacji - wniesionej na niekorzyść przez podmiot profesjonalny - kwestionuje się prawidłowość ustalenia zachowania wyczerpującego znamiona przestępstwa niebędącego przedmiotem zarzutu w rozpoznawanej sprawie, lecz zachowania, którego ustalenie stanowi element podstawy rozstrzygnięcia w sprawie, dopuszczalne jest podnoszenie zarzutu błędu w ustaleniach faktycznych także wtedy,

Wyrok SN z dnia 1 marca 2007 r. sygn. V KK 4/07

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2007

W sprawie o wydanie wyroku łącznego, w wypadku zbiegu dwóch lub więcej kar 25 lat pozbawienia wolności, sąd okręgowy orzeka w składzie jednego sędziego i dwóch ławników (art. 28 § 1 k.p.k.), ewentualnie w składzie trzech sędziów (art. 28 § 2 k.p.k.). W razie wymierzenia przez sąd okręgowy kary dożywotniego pozbawienia wolności za jedno przestępstwo, bądź jako kary łącznej w postępowaniu zwyczajnym

Wyrok SN z dnia 1 marca 2007 r. sygn. III KK 301/05

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2007

Sąd Najwyższy rozpoznający rewizję nadzwyczajną był zobligowany do dokonania kontroli prawidłowości zaskarżonego orzeczenia niezależnie od granic rewizji nadzwyczajnej w celu sprawdzenia, czy nie zachodzi któraś z podstaw odwoławczych o charakterze bezwzględnym, w tym podstawa z art. 389 k.p.k. z 1969 r. to jest „oczywista niesprawiedliwość” orzeczenia.

Wyrok SN z dnia 1 marca 2007 r. sygn. III KK 340/06

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2007

1. Z oczywistą niesłusznością skazania mamy do czynienia, gdy Sąd Najwyższy w toku kontroli wywołanej wniesieniem kasacji stwierdza brak potrzeby uzupełnienia postępowania dowodowego i przyjmuje w miejsce ocen poczynionych przez sądy orzekające z rażącym naruszeniem prawa własne oceny 2. W wypadku uchylenia wyroku skazującego w trybie kasacji lub wznowienia postępowania, gdy nie jest możliwe uniewinnienie

Postanowienie SN z dnia 28 lutego 2007 r. sygn. KSP 11/06

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2007

(...) powody, które zadecydowały o rozpoznaniu zażalenia w takim a nie innym terminie (urlop wypoczynkowy sędziego i zaplanowane przez niego wcześniej inne czynności służbowe), nie sposób uznać za usprawiedliwiające w dostatecznym stopniu bezczynność sądu. Kwestie techniczno-organizacyjne, które zresztą in concreto dość łatwo było rozwiązać, nie powinny ujemnie rzutować na prawo strony do rozpoznania

Postanowienie SN z dnia 27 lutego 2007 r. sygn. II KK 310/06

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2007

Przepis art. 535 § 3 k.p.k., w brzmieniu ustalonym ustawą nowelizującą z dnia 12 stycznia 2007 r. (Dz. U. Nr 20, poz. 116) w zdaniu pierwszym do średnika, formułuje brak wymogu sporządzenia uzasadnienia orzeczenia sądu kasacyjnego, w razie uznania kasacji za oczywiście bezzasadną, natomiast w zdaniu drugim, po średniku, obowiązek sporządzenia takiego uzasadnienia, w sytuacjach procesowych tam określonych

Wyrok SN z dnia 27 lutego 2007 r. sygn. II KK 363/06

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2007

Stan nietrzeźwości sytuował oskarżonego w kręgu sprawców, wobec których na podstawie art. 42 § 2 k.k. sąd ma obowiązek orzec zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych albo pojazdów mechanicznych określonego rodzaju. Rażąca obraza art. 343 § 7 k.p.k., polegająca na niezwróceniu prokuratorowi i oskarżonemu uwagi, że porozumienie narusza art. 42 § 2 k.k. i dlatego nie może być zaakceptowane,

Wyrok SN z dnia 27 lutego 2007 r. sygn. II KK 382/06

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2007

Co prawda wykładnia językowa art. 42 § 2 k.k. może prowadzić do wniosku, że Sąd orzekając przewidziany w tym przepisie zakaz może dowolnie dokonywać wyboru pojazdów, objętych tym zakazem, bez względu na to jakim pojazdem sprawca kierował w czasie popełnienia przestępstwa, to taka interpretacja przepisu art. 42 § 2 k.k. prowadziłaby wręcz do absurdu, ponieważ zaniechanie orzeczenia zakazu prowadzenia

Uchwała SN z dnia 27 lutego 2007 r. sygn. I KZP 36/06

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2007

Pojęcie środka odurzającego w rozumieniu art.178a k.k. obejmuje nie tylko środki odurzające wskazane w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 179, poz.1485), lecz również inne substancje pochodzenia naturalnego lub syntetycznego, działające na ośrodkowy układ nerwowy, których użycie powoduje obniżenie sprawności w zakresie kierowania pojazdem.

Uchwała SN z dnia 27 lutego 2007 r. sygn. I KZP 37/06

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2007

Upływ terminu tymczasowego aresztowania określonego w postanowieniu sądu, nie stanowi podstawy do pozostawienia bez rozpoznania zażalenia złożonego na to postanowienie, jeżeli podstawą dalszego pozbawienia wolności podejrzanego (oskarżonego) jest już inna decyzja procesowa. W takim wypadku przedmiotem kontroli odwoławczej jest zasadność i legalność zastosowanego (przedłużonego) tymczasowego aresztowania

Postanowienie SN z dnia 27 lutego 2007 r. sygn. I KZP 38/06

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2007

Przez postępowanie sądowe (art. 439 § 1 pkt 10 k.p.k.) rozumieć należy przeprowadzenie rozprawy głównej i wydanie końcowego orzeczenia przy zachowaniu wszelkich warunków ustawowych, a zatem tok czynności procesowych od momentu określonego w art. 381 k.p.k. do momentu określonego w art. 418 k.p.k.