Postanowienie SN z dnia 23 stycznia 2007 r. sygn. III KK 6/07

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2007

Postanowienie SN z dnia 18 stycznia 2007 r. sygn. III KK 274/06

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2007

Niedopuszczalne jest zatem zaskarżanie na poziomie kasacji orzeczenia, ze względu na niewspółmierność kary w oparciu o zarzut nieuwzględnienia dyrektyw jej wymiaru zawartych w art. 53 k.k., zaś nie skorzystanie przez Sąd z możliwości warunkowego zawieszenia wykonania kary nie oznacza obrazy przepisu art. 69 k.k.

Postanowienie SN z dnia 16 stycznia 2007 r. sygn. V KK 387/06

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2007

Postanowienie SN z dnia 16 stycznia 2007 r. sygn. V KK 390/06

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2007

Nie można zarzucać Sądowi Okręgowemu w J. G., że jako sąd odwoławczy akceptował ocenę prawną czynu przypisanego M. B. jako przestępstwa kradzieży w typie podstawowym (...) Nie można się zgodzić ze stanowiskiem wyrażonym w kasacji, że czyn M. B. był „wypadkiem mniejszej wagi”. Tak złagodzona ocena prawna zachowania skazanego nie znajduje uzasadnienia ani w ocenie sylwetki M. B., ani w sposobie popełnienia

Postanowienie SN z dnia 16 stycznia 2007 r. sygn. V KK 396/06

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2007

bezsporne jest, że (Z. T.) prowadził uprawę konopi indyjskich. Stwierdzono, że uprawa ta obejmowała w sumie 744 krzewy. Obrońca upatruje rażącą obrazę przepisu art. 63 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii przez fakt skazania oskarżonego na podstawie tego przepisu oraz obrazę art. 7 k.p.k. na tej podstawie, że z ww. liczby krzewów 419 nie uzyskało na tyle wysokiego stężenia substancji czynnej

Postanowienie SN z dnia 11 stycznia 2007 r. sygn. V KK 342/06

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2007

(...) w judykaturze i piśmiennictwie panuje jednolity pogląd, że nie stanowi obrazy prawa materialnego nieskorzystanie przez sąd z przysługujących mu możliwości określonego rozstrzygnięcia, a więc gdy nie skorzystał on z jedynie fakultatywnie przewidzianych rozstrzygnięć, na przykład w art. 15 § 2 k.k., który mówi o możliwości zastosowania przez sąd nadzwyczajnego złagodzenia kary. Skoro tak to przedstawiony

Postanowienie SN z dnia 8 stycznia 2007 r. sygn. II KK 275/06

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2007

Zmienność postawy oskarżonego, który na określonym etapie postępowania, to jest na rozprawie przed sądem pierwszej instancji, przyznaje się do winy, a potem cofa przyznanie, nie musi stanowić przeszkody do ustalenia, że zachodzą warunki określone w art. 387 k.p.k.

Postanowienie SN z dnia 21 grudnia 2006 r. sygn. KSP 10/06

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2006

Obowiązkiem sądu odwoławczego jest takie prowadzenie postępowania przedkasacyjnego, aby nie miało ono cech przewlekłości, w tym podejmowanie działań, które skutecznie eliminują przeszkody do jego zakończenia, mające wyłącznie charakter trudności organizacyjnych, w szczególności związanych z potrzebą przekazania sprawy sądowi pierwszej instancji w celu ponownego jej rozpoznania, co do części zarzutów

Postanowienie SN z dnia 20 grudnia 2006 r. sygn. I KZP 31/06

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2006

Zwrot „przewozi przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub terytorium innego państwa środki odurzające” (art. 55 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, Dz. U. Nr 179, poz. 1485 ze zm.) oznacza ich nielegalne przemieszczenie co najmniej przez jedną granicę państwa.

Postanowienie SN z dnia 20 grudnia 2006 r. sygn. I KZP 32/06

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2006

Jeżeli sąd wyższego rzędu stwierdzi na rozprawie, że tylko wyrok, albo wyroki tego sądu nie spełniają warunków do orzeczenia kary łącznej z innymi karami, orzeczonymi wyrokami sądów niższego rzędu, ale spełniają te warunki wyroki sądów niższego rzędu, to co do nich wydaje wyrok łączny, natomiast w zakresie wyroków niespełniających warunków do wydania wyroku łącznego, umarza postępowanie (art. 572 k.p.k

Postanowienie SN z dnia 15 grudnia 2006 r. sygn. II KK 208/06

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2006

Postanowienie SN z dnia 6 grudnia 2006 r. sygn. III KK 358/06

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2006

Określenie „włamanie” jest pojęciem prawnym, którego treść jest ustalana autonomicznie w obszarze prawa karnego, zgodnie z przyjmowanymi regułami wykładni i może odbiegać od jego potocznego rozumienia. Zabór w celu przywłaszczenia samochodu znajdującego się na otwartej przestrzeni, po uprzednim usunięciu zabezpieczenia uniemożliwiającego przedostanie się do jego wnętrza (otwarciu drzwi przy pomocy

Postanowienie SN z dnia 5 grudnia 2006 r. sygn. II KK 138/06

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2006

Postanowienie SN z dnia 29 listopada 2006 r. sygn. I KZP 27/06

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2006

1. Nie może skorzystać z uprawnienia, o którym mowa w art. 441 § 1 k.p.k., sąd odwoławczy w sytuacji, gdy został mu przekazany do rozpoznania środek odwoławczy niedopuszczalny z mocy ustawy lub do rozpoznania którego sąd ten był niewłaściwy, chyba że przedmiotem zagadnienia prawnego przedstawionego do rozstrzygnięcia Sądowi Najwyższemu jest właśnie dopuszczalność tego środka odwoławczego lub określenie

Postanowienie SN z dnia 29 listopada 2006 r. sygn. I KZP 28/06

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2006

Sądem uprawnionym do przekazania zagadnienia prawnego w trybie określonym w przepisie art. 441 § 1 k.p.k. jest również sąd, który bada swą odwoławczą właściwość funkcjonalną, chyba że został już związany w tej kwestii orzeczeniem sądu wyższego rzędu.

Postanowienie SN z dnia 8 listopada 2006 r. sygn. IV KK 280/05

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2006

Po podjęciu postępowania zawieszonego rozprawę prowadzi się od początku, czyli proceduje jak w ramach przygotowania do rozprawy. Sąd miał zatem prawo dokonać wówczas zmiany trybu postępowania ze zwyczajnego na uproszczony.

Postanowienie SN z dnia 8 listopada 2006 r. sygn. III KK 83/06

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2006

Zwrot „uniemożliwia doprowadzenie go na rozprawę” /art. 377 § 3 k.p.k./ oznacza również sytuację, gdy doprowadzony na salę rozprawy oskarżony oświadczy, że nie chce korzystać ze swojego prawa do uczestniczenia w rozprawie i zażąda umożliwienia mu opuszczenia sali rozprawy.

Postanowienie SN z dnia 26 października 2006 r. sygn. I KZP 24/06

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2006

Zakaz wyrażony w art. 50 k.p.k. ma wyłącznie procesowy charakter i nie pozbawia uprawnień pokrzywdzonego osoby, której dobro prawne zostało bezpośrednio naruszone lub zagrożone przez przestępstwo, gdyż takie uprawnienie wynika z prawa materialnego.

Postanowienie SN z dnia 26 października 2006 r. sygn. I KZP 25/06

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2006

W wypadku wniesienia zażalenia, w trybie określonym w zdaniu drugim art. 460 k.p.k. w części do średnika, uzasadnienia nie sporządza się, chyba że wraz z zażaleniem złożony zostanie wniosek o sporządzenie uzasadnienia wyroku.

Postanowienie SN z dnia 12 października 2006 r. sygn. IV KK 199/06

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2006

Brak zaufania oskarżonego do wyznaczonego mu obrońcy z urzędu, jako przesłanka wniosku złożonego na podstawie art. 378 § 2 k.p.k., może stanowić podstawę podjęcia przez sąd decyzji o zwolnieniu tego obrońcy z obowiązków.

Postanowienie SN z dnia 12 października 2006 r. sygn. III KK 58/06

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2006

Klientem, w rozumieniu art. 24 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz. U. Nr 47, poz. 211 ze zm.), jest zarówno kontrahent sprawcy kopiowania produktu, będący też przedsiębiorcą, jak i konsument. Bez znaczenia dla bytu przestępstwa określonego w tym przepisie pozostaje, czy narażenie na niebezpieczeństwo wprowadzenia klientów w błąd wiąże się ze skopiowanym produktem

Postanowienie SN z dnia 28 września 2006 r. sygn. I KZP 19/06

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2006

Rodzajowym i bezpośrednim przedmiotem ochrony w art. 58, art. 62 i art. 64 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 179, poz. 1485 ze zm.) jest zdrowie społeczne (publiczne), a w wypadku art. 64 (kradzież) dodatkowym (obocznym) przedmiotem ochrony jest mienie.

Postanowienie SN z dnia 28 września 2006 r. sygn. I KZP 20/06

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2006

1. Sąd odwoławczy nie jest, co do zasady, uprawniony do wystąpienia z zagadnieniem prawnym w trybie określonym w art. 441 § 1 k.p.k. wówczas, gdy zasadnicza wykładnia dotyczyłaby zagadnienia pozostającego poza granicami środka odwoławczego (art. 433 § 1 in princ k.p.k.). W zakresie szerszym sformułowanie zagadnienia prawnego jest dopuszczalne jedynie wówczas, gdy ustawa zobowiązuje sąd ad quem do uwzględnienia

Postanowienie SN z dnia 3 sierpnia 2006 r. sygn. III KK 445/05

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2006

Podżeganie (podobnie jak pomocnictwo) stanowi odmienny rodzajowo typ czynu zabronionego i jego znamieniem czynnościowym jest nakłanianie do popełnienia czynu zabronionego, zaś opis zachowania bezpośredniego sprawcy jest zawarty w przepisie części szczególnej i określa przedmiot czynności nakłaniania. Zachowanie bezpośredniego sprawcy nie należy do znamion podżegania i nie ma wpływu na dokonanie przestępstwa