Postanowienie SN z dnia 16 stycznia 2007 r. sygn. V KK 390/06

Z uzasadnienia

Nie można zarzucać Sądowi Okręgowemu w J. G., że jako sąd odwoławczy akceptował ocenę prawną czynu przypisanego M. B. jako przestępstwa kradzieży w typie podstawowym (...) Nie można się zgodzić ze stanowiskiem wyrażonym w kasacji, że czyn M. B. był „wypadkiem mniejszej wagi”. Tak złagodzona ocena prawna zachowania skazanego nie znajduje uzasadnienia ani w ocenie sylwetki M. B., ani w sposobie popełnienia zarzucanego mu przestępstwa, który cechował się zuchwałością i premedytacją działania. Fakt naprawienia szkody nie jest wystarczającym powodem dla postulowanej w kasacji oceny prawnokarnej czynu M. B. i sytuuje się jedynie jako mający wpływ na wysokość kary w ramach sędziowskiego wymiaru kary, a nie jako racja na rzecz kwalifikowania czynu skazanego jako uprzywilejowanej postaci przestępstwa kradzieży.