Wyrok WSA w Warszawie z dnia 5 sierpnia 2016 r., sygn. II SA/Wa 1681/15
Czas odbywania przez ubezpieczonego zasadniczej służby wojskowej w okresie obowiązywania kolejno art. 108 ust. 1, art. 120 ust. 1 , art. 125 ust. 1 i ponownie art. 120 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej zalicza się - przy spełnieniu określonych w tejże ustawie warunków - do stażu pracy górniczej uprawniającej do emerytury górniczej z mocy
Uposażenie jest nierozerwalnie związane z pełnieniem służby przez żołnierza zawodowego, co oznacza, że prawo do niego żołnierz uzyskuje tylko w okresie pełnienia służby.Teza od Redakcji
Żądanie wyrównania należnego uposażenia może wynikać wyłącznie z faktu pozostawania przez żołnierza w stosunku służbowym i pełnienia służby. Charakter świadczenia pieniężnego, jakim jest uposażenie, i czas, w jakim powstaje do niego prawo, powoduje, że żołnierz zawodowy zwolniony ze służby może dochodzić swoich praw w tym zakresie na takich samych zasadach jak żołnierz pozostający w służbie.
Stwierdzenie nieważności decyzji jest wyjątkiem od wyrażonej w art. 16 § 1 kpa ogólnej zasady trwałości ostatecznych decyzji administracyjnych. Postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji jest nadzwyczajnym trybem postępowania i stanowi samodzielne postępowanie administracyjne, w którym organ administracji publicznej ma obowiązek zbadania i ustalenia, czy kwestionowana decyzja jest dotknięta
Naruszenie prawa będzie rażące wtedy, gdy jego skutków społeczno gospodarczych nie można akceptować z punktu widzenia państwa prawa i musi być to naruszenie oczywiste. Muszą to być wady o szczególnym charakterze gatunkowym, z najwyższym stopniem naruszenia prawa, nie dającym się pogodzić z zasadami praworządności, powodującym konieczność wyeliminowania takiej decyzji z obrotu prawnego. Rażące naruszenie