Postanowienie WSA w Warszawie z dnia 12 grudnia 2023 r., sygn. II SA/Wa 1458/23
Przepis art. 32 ust. 1 ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia, nie sprzeciwiając się podjęciu decyzji bez własnego przeprowadzenia przez organy inspekcji sanitarnej ustaleń co do niebezpieczeństwa zaistnienia skutków szkodliwych dla zdrowia przez wprowadzony do obrotu środek, nie narusza art. 7 ust. 1 i 2 rozporządzenia (WE) Nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002
Przepis art. 32 ust. 1 ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia, nie sprzeciwiając się podjęciu decyzji bez własnego przeprowadzenia przez organy inspekcji sanitarnej ustaleń co do niebezpieczeństwa zaistnienia skutków szkodliwych dla zdrowia przez wprowadzony do obrotu środek, nie narusza art. 7 ust. 1 i 2 rozporządzenia (WE) Nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002
Zgodnie z art. 29 ust. 5 pkt 1 w związku z art. 26 ust. 3 pkt 7 ustawy o ochronie osób i mienia, w procesie administracyjnym dotyczącym wpisu na listę kwalifikowanych pracowników ochrony fizycznej, niepodjęcie przez osobę ubiegającą się o wpis wymaganych badań lekarskich i psychologicznych w trybie odwoławczym uniemożliwia ostateczne potwierdzenie zdolności fizycznej i psychicznej do wykonywania zadań
Artykuł rolno-spożywczy jest produktem zafałszowanym także w sytuacji, gdy w jego oznakowaniu podano niezgodnie z prawdą dane dotyczące terminu przydatności do spożycia lub daty minimalnej trwałości. Poza sporem winna więc pozostawać okoliczność, że w przedstawionym zakresie ustawa o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych posługuje się dwoma pojęciami warunkującymi stwierdzenie zafałszowania