Uchylenie wcześniejszej decyzji Prezesa Urzędu może rzutować na postępowanie sądowe z odwołania od późniejszej jego decyzji, jeżeli w decyzji tej organ regulacji ukształtował stosunki umowne między przedsiębiorcami telekomunikacyjnymi w oparciu o obowiązki nałożone na przedsiębiorcę telekomunikacyjnego we wcześniejszej (uchylonej) decyzji. Dlatego uchylenie decyzji podstawowej w postępowaniu z zakresu
Przepis art. 29 PT adresowany jest do Prezesa UKE i dotyczy przesłanek jakie muszą być spełnione, by to Prezes UKE mógł interweniować, oraz okoliczności, jakie ma wziąć pod uwagę w tej interwencji.
Skoro przepis art. 206 ust. 2a PT nadaje rygor natychmiastowej wykonalności z mocy prawa określonym decyzjom Prezesa Urzędu, oznacza to, iż zasadą nie jest natychmiastowa wykonalność decyzji Prezesa Urzędu zaskarżonych odwołaniem do Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, a zatem że dopiero po rozpoznaniu odwołania przez Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów można przyjąć, że decyzja - w przypadku
1. Uchylenie decyzji podstawowej, kreującej umowę między przedsiębiorcami telekomunikacyjnymi, skutkuje koniecznością uchylenia decyzji zmieniającej taką decyzję. 2. Uchylenie decyzji Prezesa UKE ma ten skutek, że organ musi dokończyć postępowanie administracyjne wydając decyzję pozbawioną wad.
Przepis art. 209 ust. 1 PT w kolejnych jednostkach redakcyjnych wymienia w sposób wyczerpujący obowiązki, które podlegają karze pieniężnej. Każdy z punktów art. 209 ust. 1 PT, w sposób odrębny względem pozostałych jednostek redakcyjnych tego przepisu, normuje delikty podlegające karze pieniężnej. Kazuistyka ta przemawia przeciwko takiej wykładni art. 209 ust. 1 PT, której wyniki prowadziłyby do kreowania
Rozstrzygając o proporcjonalności wymierzonej kary pieniężnej na przedsiębiorcę telekomunikacyjnego, który nie wypełnił obowiązku udzielania informacji lub dostarczania dokumentów przewidzianych ustawą - Prawo telekomunikacyjne uwzględnia się przede wszystkim realizację jej funkcji w danych okolicznościach faktycznych, zaś kryterium przychodu uzyskiwanego z tytułu działalności sankcjonowanej karą nie
Skoro zgodnie z treścią art. 79 ust. 1 PT, operator publicznej sieci telekomunikacyjnej ma obowiązek zapewnienia użytkownikom końcowym możliwości zrealizowania połączenia na numery niegeograficzne, to w granicach technicznej i ekonomicznej wykonalności tego obowiązku operator ten musi współdziałać z innymi uczestnikami rynku telekomunikacyjnego, by z obowiązku tego wywiązać się. Niemożność osiągnięcia
Sam fakt nałożenia na przedsiębiorcę telekomunikacyjnego obowiązku w decyzji Prezesa UKE nie może prowadzić do obciążenia tym obowiązkiem innego przedsiębiorcy telekomunikacyjnego.
Art. 209 ust. 1 pkt 25 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. - Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 171, poz. 1800 ze zm.) w związku z art. 172 ust. 1 i art. 174 pkt 1 tej ustawy może stanowić podstawę prawną nałożenia kary pieniężnej na przedsiębiorcę telekomunikacyjnego, który zlecił innemu podmiotowi wykorzystanie automatycznych systemów wywołujących dla celów marketingu bezpośredniego usług tego przedsiębiorcy
Art. 209 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne (t.j. Dz. U. z 2014 r., poz. 243 ze zm.), w brzmieniu nadanym przez art. 71 pkt. 11 ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych (Dz. U. Nr 106, poz. 675), może stanowić podstawę nałożenia kary pieniężnej na przedsiębiorcę telekomunikacyjnego, który nie wypełnił obowiązku udzielania informacji
Nieprzeprowadzenie analizy rynku z art. 21 PT nie stoi na przeszkodzie wyznaczeniu rynku właściwego i jego analizie na podstawie art. 22 PT, w postępowaniu uregulowanym w tym przepisie. W konsekwencji zarzut naruszenia art. 21 PT nie może prowadzić do uchylenia decyzji z art. 22 PT, ponieważ analiza rynku telekomunikacyjnego przeprowadzana jest przez Prezesa Urzędu w celu zorientowania się co do sytuacji
1. Jeżeli Prezes UKE określa w umowie między przedsiębiorcami telekomunikacyjnymi zasady przeprowadzania testów zawężenia marży oraz zawężenia ceny, to testy takie należy przeprowadzać w relacjach handlowych między tymi przedsiębiorcami i na podstawie danych dotyczących tych przedsiębiorców. 2. Wady w sposobie uregulowania w decyzji Prezesa UKE zmieniającej umowę między przedsiębiorcami telekomunikacyjnymi
1. Poziom szczegółowości obowiązków nakładanych na przedsiębiorców telekomunikacyjnych może różnić się w zależności od rodzaju decyzji. Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej może w decyzji określić zasoby przedsiębiorcy telekomunikacyjnego objęte obowiązkiem zapewnienia dostępu lub określić konkretne świadczenia dostępowe. W decyzjach SMP dopuszczalne jest nałożenie na przedsiębiorcę telekomunikacyjnego
Wyrażenie w formie postanowienia stanowiska Prezesa UOKiK w sprawie prowadzonej przez Prezesa UKE stanowi niepodlegający osobnemu zaskarżeniu składnik podstawy decyzji Prezesa UKE. Dlatego przyjmuje się, że branie przez Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów pod uwagę zachowania warunków współdziałania Prezesa Urzędu z Prezesem UOKiK w trybie art. 25 ust. 2 Prawa telekomunikacyjnego polega na ustaleniu
Uchylenie obowiązku prowadzenia postępowania konsultacyjnego na etapie rozpoznawania sprawy przez Sąd nie ma znaczenia dla możliwości oceny zarzutu naruszenia art. 15 Prawa telekomunikacyjnego i możliwości uchylenia decyzji Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej w przypadku stwierdzenia uchybienia wymogom dotyczącym postępowania konsultacyjnego. Odwołanie od decyzji Prezesa Urzędu inicjuje spór,
Prezes UKE interweniuje na podstawie art. 29 Prawa telekomunikacyjnego w odniesieniu do konkretnej umowy zawartej w oparciu o art. 43 Prawa telekomunikacyjnego z użyciem oferty ramowej. To, że została ona zawarta w ten sposób, nie wyłącza uprawnienia organu regulacyjnego do interwencji, o jakiej mowa w art. 29 Prawa telekomunikacyjnego. Skoro Prezes działa w interesie publicznym, kierując się przesłankami
W przypadku pieniężnych sankcji administracyjnych, nawet gdy przybierają one formę dolegliwych dla przedsiębiorcy kar pieniężnych, zróżnicowany charakter odesłania w przepisach kreujących normę sankcjonującą obowiązek do przepisów nakładających sam obowiązek, wskazuje na konieczność odkodowania zakresu zachowań objętych karą pieniężną z uwzględnieniem przepisów dotyczących obowiązku podlegającego karze
Nie wolno wymierzać kary pieniężnej firmie telekomunikacyjnej w sytuacji, gdy jeszcze nie zakończono postępowania kontrolnego wobec niej.
1. Stosowanie art. 316 k.p.c. w sprawach określonych w ustawie Prawo telekomunikacyjne konieczne jest wówczas, gdy zmiana stanu faktycznego i prawnego po wydaniu decyzji Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej jest tak istotna, że bez jej uwzględnienia nie byłoby możliwe wydanie właściwego wyroku. 2 Wpis do rejestru przedsiębiorców telekomunikacyjnychtraktowany jest jako czynnością materialno-techniczną
Wykładnia art. 15 pkt 2, art. 16 ust. 1 i art. 18 Prawa telekomunikacyjnego w związku z art. 7 ust. 3 dyrektywy 2002/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie wspólnych regulacyjnych sieci i usług łączności elektronicznej wskazuje, że nie ma potrzeby przedstawiania projektu decyzji do ponownej konsultacji w ramach postępowania konsultacyjnego lub konsolidacyjnego, jeżeli
W przypadku stwierdzenia niezgodności przepisów prawa krajowego z przepisami dyrektywy i niemożności dokonania prounijnej wykładni przepisów prawa krajowego, sąd krajowy ma obowiązek odmówić zastosowania przepisów prawa krajowego tylko wtedy, gdy przepis dyrektywy jest bezpośrednio skuteczny. Przepisy art. 6 i 7 dyrektywy 2002/21 są jasne, precyzyjne i bezwarunkowe, ale nie przyznają przedsiębiorcy
Z przepisów art. 67 ust. 2 w związku z art. 27 ust. 2, art. 28 ust. 1 pkt 2, 4, 5 lit. b), art. 31 ust. 2 pkt 3 w związku z art. 28 ust. 3 Prawa telekomunikacyjnego nie wynika obowiązek nieodpłatnego udostępniania przez powoda danych na potrzeby OSA.
