Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 23 listopada 2023 r., sygn. II SA/Sz 739/23

Przywrócenie terminu

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Sokołowska Sędziowie Sędzia WSA Patrycja Joanna Suwaj (spr.), Asesor WSA Krzysztof Szydłowski po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 23 listopada 2023 r. sprawy ze skargi A. G. na postanowienie Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Szczecinie z dnia 23 czerwca 2023 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania oddala skargę.

Uzasadnienie

1. Postanowieniem z 23 czerwca 2023 r., nr [...], po ponownym rozpatrzeniu sprawy, Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowalnego (dalej przywoływany jako: "ZWINB"), odmówił A. G. (dalej przywoływana jako: "Skarżąca") przywrócenia terminu do wniesienia odwołania od decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w G. z dnia 10 grudnia 2019 r., znak: [...], nakazującej rozbiórkę pawilonu handlowego, położonego na nieruchomości przy ul. [...] w m. M. , gm. T., na terenie działki oznaczonej nr ew. [...].

Jak wskazał Organ odwoławczy, w badanej sprawie był on związany wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 lutego 2021 r. (sygn. akt II OSK 2959/20) oraz wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 28 lipca 2022 r. (sygn. akt II SA/Sz 322/22). Na mocy powyższego wyroku NSA uchylił postanowienie ZWINB dnia 28 lutego 2020 r., którym odmówiono Wnioskodawczyni przywrócenia terminu do wniesienia odwołania oraz wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 27 sierpnia 2020 r. (sygn. akt II SA/Sz 451/20), którym oddalona została skarga na powyższe postanowienie ZWINB.

Z kolei w wyroku z dnia 28 lipca 2022 r. WSA uznał, że "prawidłowa ocena czy Skarżąca uprawdopodobniła brak swojej winy w uchybieniu terminu do wniesienia odwołania winna była opierać się na ocenie, czy przedłożone przez Skarżącą dowody wraz z przestawioną argumentacją dają podstawy do stwierdzenia, iż w okresie wydania i doręczenia decyzji nie zamieszkiwała ona pod adresem zamieszkania znanym organowi z uwagi na wywodzoną konieczność sprawowania stałej opieki nad chorą matką. Przy czym, aby stwierdzić, że taka opieka stanowiła przeszkodę uzasadniającą przywrócenie terminu do odwołania konieczne byłoby stwierdzenie, że miała ona charakter przeszkody nagłej a podjęcie czynności niezbędnych do terminowego wniesienia odwołania, np. z uwagi na zakres sprawowanej opieki, miały taki wymiar, iż stanowiły przeszkodę niemożliwą do przezwyciężenia nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku. W tym zakresie należytej oceny wymagała treść kopii dwóch zaświadczeń o stanie zdrowia A. L.. Jak wynika z treści zaświadczenia z 23 stycznia 2020 r. u chorej, zamieszkałej w G., stwierdzono liczne schorzenia, przy czym pierwsze obawy ograniczające jej samodzielność pojawiły się "około 10 lat temu". Natomiast poważniejsze kłopoty miały wystąpić z końcem 2015 r. Jak wskazał lekarz, narastające zaburzenia pamięci zaczęły powodować problem w funkcjonowaniu chorej a "w ostatnim czasie" zaburzenia powodowały konieczność całodobowej opieki nad chorą. Natomiast w zaświadczeniu lekarskim z 15 października 2018 r. stwierdzono potrzebę opieki drugiej osoby i brak zdolności do samodzielnej egzystencji".