Wyrok WSA w Krakowie z dnia 14 listopada 2023 r., sygn. III SA/Kr 954/23

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Zawadzka Sędziowie Sędzia WSA Renata Czeluśniak Asesor WSA Ewelina Dziuban (spr.) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 14 listopada 2023 r. sprawy ze skargi K. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie z dnia 24 marca 2023 r., nr SKO.ŚR/4111/1517/2022 w przedmiocie odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Krakowie w decyzji z dnia 24 marca 2023 r., nr SKP.Śr/4111/1517/2022 utrzymało w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji z dnia 26 lipca 2023 r. nr SO-04.8252.270.2022-1/22 w przedmiocie odmowy przyznania K. W. świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, w celu sprawowania opieki nad niepełnosprawnym członkiem rodziny - babcią – Z. W.

W podstawie prawnej powołano art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2022 r. poz. 2000) oraz 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (tekst jedn. Dz. U. z 2023 r. poz. 390 ze zm.).

Powyższa decyzja zapadła w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Organ I instancji w ww. decyzji orzekł o odmowie przyznania K. W. prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, w związku ze sprawowaniem opieki nad niepełnosprawnym członkiem rodziny (babcią) – Z. W. (ur. 4 sierpnia 1931 r.) W uzasadnieniu rozstrzygnięcia zaznaczono, że Z. W. legitymuje się orzeczeniem Komisji Lekarskiej do Spraw Inwalidztwa i Zatrudnienia w K. z dnia 28 marca 1994 r. ustalającym, że jest osobą zaliczoną do pierwszej grupy inwalidztwa na stale a ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od marca 1994 r. Organ administracyjny uznał, że fakt ten stanowi negatywną przesłankę do przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego, bowiem stopień niepełnosprawności Z. W. istnieje od 63 roku życia, a zatem nie został spełniony wymóg art. 17 ust. 1 b ustawy o świadczeniach rodzinnych, w zakresie w jakim warunkuje on przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego. Ponadto Prezydent Miasta Krakowa wskazał, że Z. W. jest wdową, ma syna M., który na co dzień mieszka w Stanach Zjednoczonych i nie może opiekować się matką. Wnioskodawczyni zrezygnowała z zatrudnienia w roku 2018 ze względu na konieczność opieki nad babcią – Z. W., która jest osobą leżącą i wymagającą całodobowej opieki. Niemniej, organ I instancji podniósł, że nie kwestionuje faktu sprawowania przez K. W. opieki nad ww., jednakże - jako wnuczka osoby niepełnosprawnej - jest krewną w linii prostej w stopniu drugim, a zgodnie z art. 128 k.r.o. obowiązek alimentacyjny obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwa oraz nadmienił, że przepisy art. 17 ust. 1 pkt 4 i ust. 1a pkt 2 ustawy o świadczeniach rodzinnych jednoznacznie wskazują katalog osób uprawnionych do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad niepełnosprawnym członkiem rodziny, ograniczając do osób zobowiązanych do alimentacji - według kolejności tego zobowiązania. Jednym z warunków przyznania świadczenia osobie spokrewnionej w dalszym stopniu niż pierwszy z osobą niepełnosprawną jest okoliczność, że nie ma innych osób spokrewnionych w pierwszym stopniu, są małoletnie, bądź też legitymują się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności. Z tych względów wniosek K. W. rozpatrzono odmownie.