Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 22 listopada 2023 r., sygn. II SA/Gd 398/23

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Katarzyna Krzysztofowicz (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Jolanta Górska Asesor WSA Justyna Dudek - Sienkiewicz po rozpoznaniu w dniu 22 listopada 2023 r. w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi I. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku z dnia 6 marca 2023 roku, nr SKO Gd/4882/22 w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

I. D. (dalej jako: skarżąca) wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku (dalej jako: Kolegium, SKO) z dnia 6 marca 2023 r., nr SKO Gd/4882/22, utrzymującą w mocy decyzję Prezydenta Miasta Gdańska (dalej jako: Prezydent) z dnia 25 sierpnia 2022 r., nr GCŚ/DŚO/01127/SP/08/2022, o odmowie przyznania skarżącej świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z opieką nad T. D.

Skarga została wniesiona w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:

Prezydent Miasta Gdańska rozpatrywał wniosek I. D. z dnia 26 maja 2022 r. o ustalenie jej prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z opieką nad niepełnosprawnym synem – T. D. Podstawą wniosku było orzeczenie Miejskiego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności nr MZON.4061-1/3914/06, z którego wynikało, że syn wnioskodawczyni jest osobą niepełnosprawną w stopniu znacznym na stałe, a niepełnosprawność ta datowana jest od 2001 r., kiedy skończył on 24 rok życia. Do wniosku dołączono także kserokopię decyzji o waloryzacji renty rodzinnej przyznanej I. D.

W toku postępowania wnioskodawczyni oświadczyła, że ukończyła szkołę zawodową i posiada wykształcenie jako sprzedawca, lecz nigdy nie pracowała, gdyż wychowywała ośmioro dzieci. Rezygnacja z pracy jest spowodowana stałą opieką nad niepełnosprawnym synem T. – w ciągu dnia wykonuje wszelkie niezbędne czynności i również w nocy pozostaje do dyspozycji syna. Syn wymaga pomocy przy wykonywaniu czynności higienicznych i samoobsługowych, jest pod opieką psychiatry, diabetologa, urologa, onkologa, hematologa, lekarza pierwszego kontaktu i okulisty. Nie jest osobą leżącą, porusza się samodzielnie, sam spożywa posiłki. Ze względu na schizofrenię co do zasady nie powinien pozostawać sam w domu, ani sam wychodzić. Skarżąca, oprócz dawkowania i podawania synowi leków, umawiania i towarzyszeniu w wizytach oraz załatwiania spraw urzędowych, zajmuje się domem, tj. sprząta, pierze, robi zakupy, przygotowuje posiłki, realizuje recepty i płaci rachunki. Wnioskodawczyni ma 72 lata. Nie pobiera emerytury, ale ma przyznaną po śmierci męża w 2018 r. rentę rodzinną. W momencie powstania niepełnosprawności syn uczył się w technikum, lecz zgubił dokumenty potwierdzające tę okoliczność. Wnioskodawczyni nie wskazała też dokumentów, z których wynikałoby pogorszenie się stanu zdrowia syna.